omdat ik echt ten einde raad ben, hoop ik op de gouden tip, Mijn dochter van 2, slaat voortdurend de hond, gaat boven op hem zitten, knoeit hem in zijn oren, schopt hem, trekt de plukken haar uit de kat enzovoorts. Ik heb haar al een triljoen keer weggezet, er wat van gezegd, uitgelegd, in de gang gezet, maar helemaal niks helpt hoe vaak ik het ook herhaal. Ze blijft het maar grappig vinden en lacht mij smakelijk uit als ik er wat van zeg. Als ik haar een aantal keer apart zet krijgt ze een driftbui of gaat ze huilen. Het is nu al een jaar een probleem ondanks dat ik er echt wel bovenop zit, echt vanaf dat ze 1 was sloeg ze de hond al, en lachen dat ze doet als hij gaat grommen... wie heeft de gouden (pedagogisch verantwoorde) tip?
Wat ontzettend naar voor de hond en kat! Hebben ze nog niet gebeten of gekrabd? Als je haar weg zet waar is dat dan? Mocht dat in de kamer zijn haar echt in de gang zetten. De deur stukje open en 2 min op de trap. Na de tijd vragen waarom ze op de trap moest. Kan ze je nog geen echt antwoord geven laat je de zin afmaken. Je zat op de trap omdat je de hond..slaat Wat als je meer verantwoordelijkheid geeft zoals het helpen met eten geven? Samen borstelen, spelen met de hond en kat. Het negatieve van de dieren halen. Gaat het goed zeggen dat ze zo knap is, gaat het niet haal je haar weg bij de dieren en ga je alleen verder. (Je sluit haar dus even buiten)
Bovenstaand doe ik inderdaad, in het begin zette ik haar aan de andere kant van de kamer nu in de gang, zodra ik de gang open doe zegt ze al hondje niet slaan niet lief, ze praat prima en snapt ook goed wat er gezegd word, daarna gaan we samen sorry zeggen en de hond een aai en kusje geven. Ze heeft ook momenten dat ze harstikke lief tegen ze is maar vaak slaat dat ineens om, of ze begint al met een klap. Ik laat met haar de hond uit, laat haar knuffelen met de dieren, ze snoepjes geven ed maar helaas met weinig resultaat. Ik ben nu maar begonnen met haar als ze naar de dieren loopt gelijk even aan de kant te zetten, eerst uitleggen dat we alleen kusjes geven en aaien, en dan onder begeleiding dat te doen, maar zodra ik het eten op aan het zetten ben oid zit ze alweer bij de hond om hem te slaan ☹️ Echt die arme beestjes, het is zo zielig (die suuuuuuper lief zijn en dus niet bijten of krabben) de enige keer dat ze een krab kreeg van de kat gaf ze de kat nog een klap het lijkt maar niet op te houden ondanks de vele herhaling, het ging al beter maar sinds er een kindje bij haar op de peuterspeelzaal zit die communiceert door te slaan ipv te praten lijkt het weer erger te worden
Zorg ervoor dat ze er gewoon niet meer bij kan en consequent in de gang zetten of op de mat, dan krijgt ze maar een driftbui of huilbui. Dus zal je haar ten alle tijden in de gaten moeten houden en voordat ze een klap geeft, haar aanspreken (of in je handen klappen etc). Jij moet de dieren beschermen maar ook je kind.
Je zult het misschien niet willen horen (want niet pedagogisch verantwoord ). Hier had ze echt een flinke tik gekregen. A; zodat ze voelt hoe het is om geslagen te worden en dus gaat begrijpen dat de dieren dit ook niet leuk vinden, en B: voor haar eigen bescherming. Je geeft aan dat de hond gromt. Nu weet ik niet hoe groot jouw hond is, maar als deze het zat is en hij grijpt haar, ben je nóg verder van huis. En laten we eerlijk zijn: boos op de hond mag je in zo'n geval dan ook niet zijn. Je moet in dit geval zowel je kind als je dieren beschermen. Blijkbaar werkt het niet om haar op de trap te zetten, ze gaat zelfs lachen als de hond gromt...Hier zou het echt een gevalletje "wie niet horen wil, moet maar voelen"......zijn.
Dat heeft ze hier maar een paar keer gedaan. Toen werd de kat boos. Ze snapte het gelijk Maargoed.. hier mag ze absoluut de kat niet slaan en daar ben ik heel duidelijk in. Doet ze het wel word ik echt heel boos en laat der duidelijk merken dat dat echt een no go is. Dan ga je maar op je kamer zitten. Na een paar tellen (30 sec ofzo) ga ik naar der toe en leg der uit dat ze absoluut niet de kat mag pesten. Dan moet ze sorry zeggen en ook sorry tegen de kat. Vaak krijgt ie dan ook nog een kusje. Vorige keer ging ze em opjagen met der loopfiets.. ze weet dat dat niet mag en kon gelijk der fiets inleveren. Adios Hee. En haalt de kat uit als jij em pijn doet? Eigen schuld. Maar dat is pas 1x zover gekomen.
Ik dacht ik reageer maar niet.. Dit zou hier ook gebeuren namelijk. Maar goed is niet pedagogisch verantwoord..
Oei, wat lastig zeg! Arme beestjes, en wat zal het frustrerend zijn voor jou! Heb je nog een box? Daar zou je haar ook in kunnen zetten als ze niet gewoon op de grond kan spelen. Hebben de dieren ook een veilig plekje waar jouw dochter niet bij kan, waar ze altijd naar toe kunnen gaan?
Ik ben echt tegen tikken. Echt heel erg tegen, dit keur ik in geen enkel geval goed tenzij zoontje de straat op rent, dan grijp ik hem en sleur ik hem mee om te voorkomen dat ie onder een auto rent. Liever een schaafwond dan erger. (nog niet voorgekomen) In dit geval zou ik dan ook voor een tik kiezen. Dit is hetzelfde als je kind over straat sleuren om erger te voorkomen. Als die hond bijt is het veel erger. Dan kies ik ervoor om m'n kind te laten voelen wat de hond voelt. Dat het pijnlijk en vervelend is. Je dochter gaat sterker worden en ooit gaat het de hond teveel worden. Jammer als je zoiets moet doen maar je hebt al alles geprobeerd.
Ik ben niet zo snel van het terug slaan of terug bijten. Maar soms helpt terug doen écht heb ik met mijn oudste ondervonden. En om precies dezelfde reden als Bri. Mijn oudste sloeg en beet iedereen (ook hond) die in zijn comfort zone kwam. Hebben 1 keer een indrukwekkende tik en 1 keer indrukwekkend gebeten. Daarna wél gevraagt of het pijn deed en dat deed het dus. Uitgelegt dat hij dit ook deed bij anderen en sindsdien nooit meer last van.
Ik snap niet dat als je weet dat je kind dat doet dat je je kind dan alleen laat met de dieren, ik vind het echr zielig voor ze... En ergens zal ze ruimte van je krijgen om het te kunnen doen, ik geloof nl echt niet dat het in een jaar tijd niet verminderd als jij er ALTIJD gelijk bovenop zit... En dat ze gaat huilen en boos word... boeiend.. moet ze zich maar gedragen Overigens zou ik een plek maken voor de dieren waar ze geqoon lekker ongestoord kunnen liggen Zonder dat ze elke keer lastiggevallen worden door je kind Edit: ook hier konden ze een goede tik krijgen
Hier sluit ik me bij aan! Er worden geen dieren geslagen of pijn gedaan. Mijn dochtertje is ook twee en doet dat gelukkig niet, die is heel lief met dieren, maar het moment dat zij aan het haar zou trekken, ze zou slaan ofzo dan zal ze voelen hoe het voelt, hoe hard misschien ook maar het is nog veel erger als het doorgaat en de hond ineens een hap uit je kind neemt! Hier zijn hele duidelijke regels wat betreft de dieren en ze is er gek op en houdt zich er ook keurig aan hoor maar inderdaad heel duidelijk en consequent blijven! Succes!
En ik maar denken: oooow ik krijg een lading shit over me heen na alle meldingen..... Ook ik ben geen voorstander van slaan, voor alle duidelijkheid. Maar in dit geval dus wel om mijn eerder genoemde redenen.
Hier hielp het door dl uit te leggen dat wij de hond lief vinden, en dat je zachtjes moet doen met hond want hond heeft hele grote tanden en hij begrijpt niet alles. En daarna dus te verbieden bij de hond te komen. Dus hond op bank: dl weg vd bank. Hond bij mama: dl weg bij mama. Ze moest echt op 1 meter afstand blijven. Dat vond ze heel erg. Toen werd ze weer lief voor hem, en ging ze over op riem vast willen vasthouden, kammen, en neus roodkleuren etc, dat lijkt de hond leuk te vinden dus ik geef haar iets meer ruimte.
Onze oudste had er ook een handje van om onze (mini) hondjes te stalken. 1 liep zelf gewoon weg, de andere heeft 2 of 3 keer goed van zich af gehapt en toen was het een soort van over. Naast dochter opvoeden hierin hebben we de hond ook een eigen afgesloten plekje gegeven als daar behoefte aan was. Daar kon mijn dochter niet bij. En met de tijd snapte ze meer en hield het ook gewoon vanzelf op. Oh en ik heb ook wel teruggebeten, haren getrokken of terug geslagen. Helaas maakte dat dan weer geen enkele indruk
Ook hier staat echt straf op het zeer doen van de katten. Nu moet ik zeggen dat ze ontzettend lief is voor dieren, de enige keer dat ik haar waarschuw is als ze in haar enthousiastme te hard knuffelt. Een waarschuwing is dan voldoende om haar weer even te doen realiseren dat dat voor de dieren niet zo fijn is. Dus ik heb makkelijk praten.. Wat een vervelende situatie en wat een geluk heb je met zulke lieve dieren. Toch vind ik dat grommen al spannend genoeg want er komt een dag dat de hond het (terecht) zat is.. Een tik op de vingers zou hier absoluut ook gebeuren, de dieren een rustig plekje geven is denk ik ook fijn maar let op dat ze zich niet buitengesloten voelen. Ik zet de katten ook wel vaak in de tuin als ik echt even niet goed kan opletten, maar die vinden het heerlijk buiten en hebben bedjes en speelmogelijkheden zat in de tuin en veranda. Overigens hebben onze katten een paal in huis tot aan het plafond. Hier slapen ze veel. Daar kan echt geen kind bij. Voor je hond zou dat natuurlijk geen mogelijkheid zijn..