Onze dochter is ruim twee. Het is een heel vrolijk dametje, maar ze is ook best fel. Als ze iets niet mag dan krabt/knijpt ze soms. Maar ook als ze met andere kinderen speelt en die komen in haar vaarwater dan haalt ze ook wel eens uit. Niet altijd en het ligt soms ook aan haar humeur. Als ze zoiets doet dan pak ik haar bij de armpjes en kijk haar aan en zeg vermanend dat ze niet mag krabben. Hier luistert ze meestal naar en dan gaan we gewoon weer verder. Op zich geen vreemd verhaal voor een peuter eigenlijk. We zijn druk bezig om dit gedrag af te leren, want we vinden het echt niet kunnen, maar daarnaast is het gewoon een hele lieve meid. Overal lees je ook dat dit niet abnormaal is bij peuters. Ik ben dan ook elke keer verbaasd dat, wanneer anderen dit gedrag zien, er vaak reacties op komen die ik nogal vooringenomen en kwetsend vind. De een zegt dat het komt omdat ze niet naar het kinderdagverblijf gaat, de ander denkt dat ik te weinig corrigeer, een derde zegt niks maar vertelt heel verontwaardigd wat onze dochter heeft gedaan. Op het bureau werd zelfs gevraagd of wij misschien ook wel eens een tik geven en dat ze dit gedrag misschien kopieert. Dit vond ik nog wel het meest kwetsende. Wij slaan nooit en verfoeien dat zelfs. En dan nog, zouden wij haar dan ook krabben en knijpen leren? Dat zou wat moois zijn. (Toen ik dit aangaf zei de CB mevrouw wel dat het dan wellicht gewoon haar temperament is.) Na de zomer gaat onze dochter voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Dan is het buiten mijn controle. Ik zie er wel wat tegenop, vraag me af hoe men daar met mijn dochtertje omgaat. Straks vinden ze haar maar een krengetje. Dat zou ik heel erg vinden, want dat is ze absoluut niet. Of zouden ze dit hier ook wel als gewoon peutergedrag zien dat gecorrigeerd moet worden? Herkennen meer ouders dit? Hoe gaan jullie om met dit soort kritiek? Wat is jullie ervaring met de peuterspeelzaal?
Hmmm ik vrees dat mensen dat tegen mij niet zo snel zouden zeggen . Ik vind de reactie van het cb wel apart, maar aan de andere kant snap ik dat ze wel voorzichtig zijn en dat het dan voor jou kwetsend overkomt. Ik zou het dan maar niet persoonlijk aantrekken en het erop houden dat deze vragen bij hun werk horen. Mijn dochtertje is dus ook zo'n kattekop en ik zeg ook altijd dat het niet mag en ze doet het evenzogoed toch. Soms knijp ik haar terug en dan beseft ze dat het pijn doet en dat het niet leuk is om het bij een ander te doen, maar het helpt allemaal niks. We zullen deze fase gewoon uit moeten zitten.
mn dochter gaat sinds jongs af aan al naar het kdv toe. ze is niet echt een bijtertje geweest, maar een enkele keer is het wel eens voorgekomen dat ze een ander kindje gebeten heeft. leidsters vertellen me dat bijna elk kind dit een periode wel doet, de een wat vaker dan de ander. Mijn dochter is zelf ook wel eens een keertje gebeten. Tsja, dit kan gebeuren en idd volgens mij hoort het gewoon bij de leeftijd! In mijn omgeving wordt hier verder totaal niet moeilijk over gedaan. Ja, de kids er goed op aanspreken, dat is natuurlijk belangrijk, maar verder zou ik me er niet al te druk om maken. Als het goed is, is het gewoon een fase die weer overgaat!
Zolang jij weet dat jij het goed aanpakt (aanspreken, evt strafplekje als het aanhoud), dan moet je je er niet teveel van aantrekken. Ik kan me voorstellen dat zo'n opmerking van het CB verkeerd kan vallen. Maar als jullie bijv wel zouden slaan, dan is het wel makkelijker te herleiden waar het vandaan komt, en wat je eraan kunt doen. Op de peuterspeelzaal is ze straks een van de kleinsten, dan merkt ze wel dat die kindjes wel wat terugdoen. En ondertussen blijven corrigeren als ze het doet. Als het je erg dwarszit, zou je iets harder kunnen optreden, zoals direct weghalen en even negeren (strafhoekje), maar dat ligt eraan hoe ernstig het echt is. Dat is jou oordeel!
Hier ook een dochter met veel temperament. Zij heeft ook een tijd geslagen en gekrabt. Stug volhouden dat het niet mag. Ik zette haar eerst op de trap en later zette ik haar neer waar we ook waren, zei dat ze niet mocht slaan en ging zelf iets anders doen. Ze kwam daarna al heel snel zelf een kusje geven om t goed te maken en daarna hield t snel op. Het is na ongeveer een half jaar over gegaan. Als ze nu boos wordt, zie je haar echt haar uiterste best doen om niet te slaan en te krabben en t lukt haar dan wel. T gekke is dat ze het op t KDV niet deed. En de opmerking van t CB, ach ja, gewoon naast je neerleggen, jij weet hoe t zit
Hmm tja ook onze dochter heeft weleens gebeten (en die gaat wel naar kdv) en toevallig vandaag zei ze nog "van nyena mag je geen speelgoed afpakken want dan bijt ze!" (en toevallig kwam ze laatst met een hap in haar wang thuis... gelukkig was het redelijk weggetrokken toen ze 's ochtends uit bed kwam) heb er op het kdv weleens naar gevraagd en zij vertelden dat het een soort onvermogen is om effectief uit te drukken wat op dat moment bedoeld word.. praten is op die leeftijd nog lang niet alles.. en bijten is heel effectief. Overigens buiten dat het volgens hen heel normaal was keurden ze het zeker niet goed en werd er ook actief gewerkt aan het afleren ervan.
In onze dochter zit ook heel wat pit. Ze slaat, krabt en bijt er aardig op los. Voorheen gilde ze er ook op los. Ik vind het vreselijk! Ze gaat naar het kdv dus die opmerking kan je naast je neerleggen. Maakt dus niets uit. Afgelopen maandag kwam ik op het kdv aan en kreeg weer te horen dat ze toch wel weer had geslagen en gebeten. Het kindje dat het deze keer moest ontgelden zag ik lopen. Bleek ze in zijn gezichtje te hebben gebeten. Gelukkig niet door, maar wel goed zichtbaar. Ik wist van ellende niets meer uit te brengen. Als mijn kind in het gezicht gebeten zou worden, weet ik niet hoe ik zou reageren. Het slaan doet ze al vanaf het jaar, maar is nu wel minder dan voorheen. Het bijten doet ze echt uit frustratie of in geval van bedreiging (dat zij dan vindt he). Slaan doet ze echt zomaar. Helemaal vanuit het niets krijgen we een tets in ons gezicht. Ook vreselijk: loop je in de winkel en wil je je kind corrigeren omdat het uit het zitje wilt klimmen of alle schappen leeg trekt, krijg je als ouder een mep van je kind. ARRRGGHH!!! Het enige dat wij doen is bespreken, maar dit heeft nog niet geleid tot dé oplossing. Ik hoop dat ze ermee stopt zodra ze goed uit haar woorden kan komen.
@cupido ik ben maar 1x boos geworden om zoiets (waar een ander kindje anne aan viel dus) Maar dat kind kneep letterlijk Anne dr keel dicht.. En niet 1x maar een paar keer. (3e keer greep deze mama zelf maar wat harder in omdat de bijbehorende ouder er blijkbaar geen kwaad zin zag) Maar bij ons op kdv krijgen ze geen straf maar wel oP hun kop. Plus een preek dat het niet leuk is.