Een beetje ten einde raad.... Mijn kleuter van 6 slaapt niet door. Soms gaat t een paar dagen goed, maar dan weer weken achter elkaar. Ze wordt dan een aantal keer per nacht wakker en gaat dan huilen (of wordt huilend wakker). Ik vind dat ze ondertussen wel de leeftijd krijgt dat dit gedrag klaar moet zijn, maar niks werkt naar mijn idee. Wat hebben we al gedaan (minimaal 2 weken per ding). - (ander) lampje aan - neutraal blijven - goed slapen belonen - slecht slapen "straffen" (andere dag geen tablet) - later naar bed - eerder naar bed Laten huilen/roepen is geen optie, dan raakt ze over de rooie en ik heb nog meer huisgenoten die moeten slapen. Ik ben ondertussen echt in staat om er een slaappil in te mikken. Iemand tips?
Ik zou vooral kijken naar de oorzaak van het huilen. Een zes jarige zou prima snachts even wakker kunnen worden, maar gelijk huilen en drama vind ik raar. Kan je niet afspreken dat ze als ze wakker wordt even een donald duckje pakt ofzo? Tot ze weer verder slaapt? Of even plassen en wat drinken. Waarom is ze zo over de rooie?
Analoge klok in de kamer (goedkoopste plastic versie van ikea ofzo) goed zichtbaar vanuit bed. Beetje drinken in een rietjesbeker anti lek erbij, afspraak boek te gaan lezen wanneer het nog geen 0700 is. Indien lezen nog niet lukt, leren lezen. Scheelt zooooooooo veel hier.
Dank voor de reacties tot nu toe! Als ik vraag wat er is, zegt ze altijd dat ze het niet weet. Bij iemand anders op de kamer slapen is geen optie (we hebben nog een puber en zelf een apparaat voor slaapapneu). Ze heeft een wekker en weet dat als "het poppetje nog niet wakker is" ze een boekje of wat speelgoed mag pakken om rustig even te spelen.
En als je zelf een paar nachten bij haar op de kamer slaapt? Is dat huilen en roepen iets wat ze altijd al doet of van de laatste tijd? Ze kan neem ik aan zelf gewoon de kamer uit en zachtjes naar beneden of naar jullie slaapkamer? Ik zou beginnen met focussen op het huilgedrag stoppen en dan later het niet doorslapen. Dus bijvoorbeeld, als je wakker wordt en niet meer kan slapen mag je zachtjes papa of mama even wakker maken. Als dat goed gaat zonder drama volgende ochtend een sticker op de kaart. Gaat het met huilen etc sticker op de hand of ander blaadje. Kaart vol is een beloning en een stap erbij. Dus dat je bijvoorbeeld maar 2x naar mama mag per nacht. 2 poppetjes/ knuffels neerzetten en die kan ze dan "inzetten" wanneer zij denkt dat het echt nodig is. Wederom sticker systeem. En zo uitbouwen tot gewoon zelf slapen/spelen tot de weķker gaat. Boos worden lijkt me niet te helpen, duidelijkheid en volgende dag bespreken miss beter. Ook voor je eigen gemoedsrust.
Zit ze verder wel lekker in haar vel? Of gaat het bijv. op school moeizaam? Droomt ze veel, waar ze wakker van wordt en dan toch niet meer weet waar ze over droomde. Het lijkt me idd heel erg vervelend, maar een kind van 6 gaat niet zomaar huilen lijkt me. Of het moet een gewoonte zijn van jongs af aan. Dan zul.je dat op een of andere manier moeten zien te doorbreken. Ik zou dan inzetten op niet huilen, net wat @Vekl schrijft. Sterkte, want het lijkt me heel vervelend.
Ik zou me idd vooral afvragen waarom ze huilt in de nacht en goed voor ogen houden dat ze dit niet expres doet. Als ze het zou kunnen, dan zou ze netjes in de nacht slapen zonder drama of gedoe. Slaap is niet af te dwingen. Angst, nachtmerries, overprikkeling, piekeren, kunnen allemaal slaap verstoren. Wat heeft ze nodig om zich weer te kunnen ontspannen en zich aan slaap over te geven? Ze zeggen ook wel 'slechte dag, slechte nacht'. Als je een drukke dag hebt met veel stress (en school kan erg veel stress opleveren voor sommige kinderen, zeker als ze misschien niet zo goed meekomen, prikkelgevoelig zijn, te hoge verwachtingen, zich niet prettig voelen in de klas, gepest worden, ruzie hebben, geen vriendjes hebben etc), dan wordt de aanmaak van melatonine verstoord en dan kan je slaap (ernstig) verstoord raken. Zowel inslapen, doorslapen als nachtmerries en andere slaapproblemen (zoals bijvoorbeeld nachtangst/terror) hebben een duidelijke link met stress. Ik weet niet of er ook andere dingen opvallen in gedrag en/of ontwikkeling, anders zou nader (psychologisch) onderzoek ook een overweging kunnen zijn. Als moeder met slecht slapende kinderen en >10 jaar gebroken nachten begrijp ik je wanhoop helemaal, maar het heeft mij wel geholpen om verwachtingen ten aanzien van leeftijd ('ze zou nu toch onderhand wel moeten...') los te laten en echt te kijken, wat heeft mijn kind nodig? Welke behoefte wordt nu niet vervuld? En kan ik een manier bedenken om er aan tegemoet te komen, die ook voor mij werkbaar blijft? Heel veel sterkte, slaapproblemen zijn echt vreselijk...
Mijn dochter heeft een Chicco beertje met een projector erin en een zacht muziekje https://www.bol.com/nl/nl/p/chicco-first-dreams-knuffel-beer-projector-roze/9200000056973310/?bltgh=s3nq8nDjLPfyhNlewqNMnA.2_18.28.ProductImage. Die zet ze aan als ze wakker wordt. Mijn oudste had nightterrors toen hij in de kleuterklas zat. Op een gegeven moment hebben we hem een verzwaarde kinderdeken gegeven en sinds dien waren ze op 1 hand te tellen. Mijn dochter begon ondanks de beer de laatste weken te spoken. Sinds een paar dagen hebben we deze: https://www.hema.nl/wonen-slapen/slapen/kinderbeddengoed/verzwaarde-deken-kind-102x152-grijs-2.3kg-5500100.html?gad_source=1&gclid=Cj0KCQiAwP6sBhDAARIsAPfK_wbQsF_PMWXdw8PzeTn0UdNv0Gte5SgyEiUb8yM_dbOSBfIVCFDo0kYaAiOwEALw_wcB&gclsrc=aw.ds (=afgeprijsd). Ze heeft niet meer gespookt. De hoes is erg zacht.
Wat @Kache ook schrijft echt even kijken wat de oorzaak kan zijn. Het is de hoogste tijd dat zou ik ook loslaten. Ze hoeft geen drama te.maken door hard te huilen maar als ze wakker is snachts en ze heeft je even nodig zou ik voor lief nemen. Al is het maar even voor een slokje water. Wanneer de dagen heel druk en hectisch zijn kan het zijn dat ze heel snel slapen maar midden in de nacht malen of een druk gevoel hebben in het hoofd. Onze zoon is nu 9 en ruim een jaar geleden waren we in de winkel en zag een droom konijn. Dat konijn laat een rustig liedje horen en zachte lichtjes. Hij gaf aan dat hij dat echt nodig had midden in de nacht. Af en toe heeft hij dat snachts nog steeds nodig en geeft hem rust. Oorzaak bij ons was wel bekend (moest naar een andere school wat passend was) en zoon slaapt sinds baby tot 4 verschrikkelijk slecht. Van 4 tot en met 7 soms slechter. Nu eigenlijk wel goed maar als hij vol zit ligt hij wakker. Dus bekend met slaapproblemen en snap je frustratie.
Dank voor jullie tips en ervaringen! Ze zit gelukkig goed in haar vel. Durft erover te praten als iets dwarszit, maar is over t algemeen een heerlijke spring-in-t-veld. Dat wakker worden is denk ik in 90% van de gevallen direct uit een droom. Het belangrijkste wat ik voor nu even uit de tips gehaald heb (hoe dom kun je jezelf voelen, ik dacht na 15 jaar moederen al alles te weten): omdenken van "ze zou toch ondertussen wel...." naar "wat heeft ze nu even het meeste nodig". Ik moet zeggen dat t me in die korte tijd al veel rust heeft gebracht. Vandaag hebben we samen haar kamer overhoop gehaald, wat meubeltjes en het bed omgezet, opgeruimd en schoongemaakt. Je hoort wel eens dat het verplaatsen van een bed ook wel eens helpt. Fingers crossed!
Helpt hier zeer zeker!!! Ook bij plaatsing van een bureau ofzo, niet in lijn met een deur (rug naar de deur vond G echt niet prettig). Bedtentje van de ikea vinden we hier ook fijn (alleen een soort kap over t hoofdeind, voldoende lucht hoor maar toch beetje beschutting extra). Haar half hoogslaper hebben we ook uit de directe lijn geschoven om die reden. Geeft iets meer "geborgenheid". Maar ook, nachtmerries zijn een proces om met dingen om te (leren) gaan van de dag of een van de vele gedachtenpatronen /onzekerheden die in zo'n koppie rond kunnen gaan. Ookal lijkt t compleet uit alle logische context gerukt en een samenraapsel van flarden waar jij geen wijs uit wordt. G had dr spooknachten omdat ze gewoon WAKKER was. Dat had ze als mini in de veilige omgeving van een ledikant dan weer net niet...dat kwam pas later, toen ze bij de deurklink kon en met een hoofd vol plannen. Maar bij een nachtmerrie reageert ze duidelijk anders en wij ook, ookal waren we bekaf van alle voorgaande escapades. Dan kwam ik wel bij haar slapen.Ik maak een beker warme melk en zij komt tegen me aan gedoken. Het kost wat tijd eer ze echt gekalmeerd is en haar hoofd zo ver is. Dan krijg ik met horten en stoten wel t verhaal te horen. Ik moet t vooral de tijd geven (en proberen zelf niet in slaap te vallen). Direct er naar vragen helpt niet, ze moet er echt zelf mee komen in haar tempo. Duurt nog niet eens zo lang, maar het moet er uit. En veelal draait het (hoe crue ook in dr droom aan de orde komt) om "alleen zijn/voelen", dat is bij haar wel een heel gevoelig ding. Zij wil heel graag erbij horen, maar vindt de aansluiting gewoon niet echt in dr klas, thuis ook niet want allemaal gescheiden ouders hier (dus parttime kinderen in de straat). Zodra je weet wat er gaande is met die nachtmerries kan je een beetje uitvogelen of er een kern in zit wat terugkomt. Zit er een patroon in, dan zit daar waarschijnlijk een "probleem" (een zorg/onzekerheid) waar je allicht in kan ondersteunen. Ik hoop dat jullie t vinden in elk geval, het breekt je zo vreselijk op...
Dank je! Mijn dochter heeft een muggentent die ze erg fijn vindt. Te vergelijken met de bedtent, maar dan praktisch als je veel last hebt van muggen Vannacht was t echt bal, maar haar buik zit verstopt, terugkerend dingetje. Dus vannacht wakker met een makkelijke aanwijsbare reden, dat maakt niet minder vermoeiend, maar wel makkelijker. Wrijven, kruik erbij en vanmorgen weer aan de medicijnen. Zal dus nog een paar nachtjes duren voordat we weten of de locatie veranderen geholpen heeft.
Eens met veel van bovenstaande reacties. Niet doorslapen op 6-jarige leeftijd is niet vreemd. Maar elke nacht huilen is niet passend bij een 6-jarige. Dus daar zou ik me op richten. Hoe het huilen 's nachts verminderen? Wat kan ze doen als ze wakker wordt zonder te huilen? Mijn dochter is ook 6 en heeft denk ik nog geen nacht van haar leven doorgeslapen. Maar tegenwoordig hoef ik er niks meer mee. Ze gaat plassen, drinkt een slokje water, zeg haar knuffelen goed etc. Ik merk er niks van. Heb haar op een gegeven moment ook wel gewoon gezegd dat ze ons niet moet storen 's nachts, behalve als er wat is. Kun je dat niet overdag met haar bespreken? Dat het prima is dat ze niet doorslaapt maar dat ze niet hoeft te gaan huilen.
Mijn jongste is ook lang wakkker geworden 's nachts, dat wij er ook echt uit moesten. Konden meestal geen oorzaak vinden, maar na even troosten was het meestal weer oke. Ik heb er altijd aan toegegeven, want ondanks dat er geen duidelijke oorzaak te zien was, wist ik ook dat het niet uitproberen was van haar kant. Toen ze 11 was heeft ze de diagnose autisme gekregen, waarschijnljk is dat de oorzaak geweest van het vaak ontroostbaar wakker zijn. Mocht iets in die richting bij jullie ook de oorzaak zijn (ook al weet je dat nu nog niet), misschien is voor jullie bv 'slaapklets' handig, dat is een boekje waarbij je per dag in kan vullen hoe de dag is geweest en elke dag een extra opdrachtje. Of iets van kinderyoga, om te kunnen ontspannen/ontprikkelen. Mijn jongste heeft hier nooit voor open gestaan, maar jouw dochter misschien wel
Ik heb dat denk ik al 300x besproken , maat ik heb het idee dat ze vaak huilend wakker wordt en daar ff niet weet hoe ze daar uit moet komen
Ja, dat gelukkig wel. Vaak zitten we ff in de stoel te tutten, maar t gebeurt ook regelmatig dat ik even op mijn knieën naast t bed ga voor een knuffel en een kus en dan is het ook goed.
Ondertussen alle meubels weer teruggezet (wilde ze zelf heel graag) en minder aandacht aan besteed . ... en zowaar.... 2 nachten doorgeslapen! We zijn er nog niet, maar t is een begin. En natuurlijk doen we dan 's ochtends een klein dansje.. op de bank...