Wat een akelig bericht!!! Vreselijk dat dat kindje nog 3 dagen heeft moeten vechten voor haar leven. Hier kunnen R&R ook niet bij eten als wij er niet zijn. En kindjes drogen natuurlijk wel erg uit. Bah zeg, voel me gewoon echt naar...
Afschuwelijk! En wat vreselijk voor de nabestaanden. Bij ons kunnen de kindjes wel bij de soepstengels, potgroenten en de macaroni en rijst - maar daar hebben ze natuurlijk niet veel aan dan... (zelfde kast). Heb krukje waardoor ze bij de bovenkastjes kunnen. (natuurlijk mag dit alles niet, maar als de nood zo hoog is als in die situatie, zal mijn zoon dat wel gaan doen). En koelkast kan zo open worden gemaakt. Maar dan nog... En dat het kindje idd uitgemergeld was? Da's wel heel snel hoor. Dan was het wellicht niet zo goed met haar gesteld. Ik bedoel, in Haïti overleefden peuters het soms al langer. Maar goed, dit is verschrikkelijk. Ook het feit dat ze haar moeder al die tijd dood heeft zien liggen... Ik wil er niet meer aan denken.
Mijn hart breekt en tranen biggelen over mijn wangen... Zulke berichten maken me echt diep bedroeft, ik zie het beeld zo voor me, zo'n klein hummeltje dat tegen zijn moeder aan kruipt... Zelfs mijn man moest even slikken toen hij dit las. Gelukkig zijn ze nu weer samen.
Pffff.... Ik ben al iemand die zich nare berichten erg aantrekt, maar dit laat me niet los... Wat is dit ontzettend hartverscheurend! Ik heb er geen woorden voor. Toen ik het las ben ik echt in huilen uitgebarsten. Arm arm meisje.....Wat moet zij een ellendige 3 dagen hebben gehad. Ik kan me er alleen maar een voorstelling van maken. Ik probeer het bewust uit mijn gedachten te zetten, maar het lukt me niet....Zie het steeds voor me... Arm, arm meisje.....
Gruwelijk. Ik kan veel verschrikkelijk nieuws lezen zonder in tranen uit te barsten, maar dit raakt... Waarschijnlijk omdat het kindje net zo oud was als ons meisje. Dan krijg je meteen een beeld van hoe ze door dat huis moet hebben gelopen... Toen ik van de week alleen met ons dochtertje thuis was en van boven naar beneden liep (zij lag te slapen) dacht ik 'stel je voor dat ik van de trap af val en sterf... en dat zij dan in bed achter blijft of er uit weet te klimmen en me vindt... en dat er pas anderhalve dag later weer iemand thuis komt en ons beiden zo vindt...' Gelukkig viel ik niet, maar deze arme moeder... En och, dat arme kind. En dan dat kussen dat ze er bij legde, ik schiet weer vol. En wat ik nu ook opeens moet denken: stel je voor (ik weet niet of ik er in geloof) dat de ziel van die moeder neerkeek op het tafereel en niets kon doen om haar dochter te redden...
Verschrikkelijk! Voor de dood van een kind, en dan op zijn afschuwelijke manier, zijn geen woorden ..
jeetje wat vreselijk heb hier geen woorden voor ben er stil van hier kunnen de kinderen wel bij het eten en drinken
ik had dit niet moeten lezen wat vreselijk schokkend zeg... ik moet er gewoon van huilen...... ik zie het dan ook helemaal voor me hoe dat arme kind heeft lopen zoeken naar eten en drinken en met dat kussen heeft lopen slepen... vreselijk.....