Ppffff mijn meisje word 2april 3 jaar, en ze is zins een aantal weken zo anders in haar gedrag... huilt om alles wat maar even tegen zit ongeduldig, snacht roept ze heel vaak om de meest simpele dingen.. Mama ik ben me knuffel kwijt..(oke daar kan ik inkomen is niet leuk) mama me deken is niet goed.. mama ik heb een snottelbel. mama me kussen ligt verkeerd.. moet in eens snacht 3 x plassen denkt ze (nou er komt geen druppel) Die gebroken nachten breken me op.. Hoord dit bij de peuterpubertijd? Voorheen sliep ze van 7 tot half 9 aan 1 stuk nu is ze een keer of 5 wakker..... waardeloos en zeer vermoeiend.. als ik het negeer gaat ze het hele blok bij elkaar schreeuwen iemand een idee? of beter nog iemand tips hoe ik haar weer in haar ritme krijg..
frustratie? hier ook heel ernstig ze heeft inmiddels prima door dat ze kan praten.. maar als het even tegen zit lijkt ze dat volledig vergeten en kan ze alleen nog maar huilen.. supervervelend! hoop dat het snel over is
Helaas geen tips voor je! Maar ik weet wel wat je bedoeld, hier ook huilen als iets niet lukt! En sinds anderhalve week elke keer rond een uur of 00.00- 00.30 dan begint hij weer..Mama ik ben de knuffel kwijt, mama ik moet plassen, mama ik heb zo honger en ga zo maar door! Youri wordt in maart 3, dus misschien een fase?
Misschien helpt het als je eens een goed gesprek met haar voert over slapen en wakker worden. Klinkt gek maar kan soms erg goed helpen. Sommige kindjes krijgen ineens de angst dat ze niet meer wakker worden als ze gaan slapen of misschien is ze een keer ergens van geschrokken waardoor ze het nu eng vindt?
Zo herkenbaar me zoontje van net 3 wordt ineens ook wel erg vaak wakker, of zijn tut kwijt of wil wat drinken of wil gewoon een kroel hebben van mama
Ja misschien wel een goed idee. Tuurlijk kan het een fase zijn! Maar wel erg vervelend! Overdag kun je haar misschien wel negeren? Laat het haar zelf maar even oplossen, en dit eventueel benoemen? Succes!!
Pfft, hier ook een. Door de gebroken nachten ben ik deze dagen niet te genieten. Hij wordt tig keer wakker dat hij bang is (nu laten we het licht aan), snot, dorst of hij is zijn doekje kwijt.
Ik heb dat ook gehad van de week begon ze er in eens mee, bij mij was het zo over, ze moest ook haar knuffel hebben die heb ik haar gegeven, heb haar nog laten plassen haar lekker in gestopt, nog 1 liedje gezongen wat ik altijd doe voor dat ze gaat slapen, en dan kan ze roepen en schreeuwen wat ze wil, en dat heeft geholpen, daarna geen last meer van gehad.
@laika: wij jagen ook de krokodil altijd weg.. dat helpt redelijk. en na weken slapen met het nachtlampje EN het grote licht... slaapt ze nu alweer een week met alleen een klein lampje! en gisterochtend zei ze ineens "de krokodil zit in de tuin he!" dus toen zei ik "ja dat klopt.. en blijf ook maar lekker in de tuin rare krokodil!" en toen heeft ze zelf ook nog wat tegen de krokodil buiten gezegd.. en savonds geen gemopper toen ze ging slapen erg fijn
herkenbaar denk dat t bij de leeftijd hoort hier slaapt hij snachts inmiddels door maar is overdag erg ongeduldig en gauw huilen bijna 4 is hij nu
Jaha, definitely de peuterpuberteit! Hebben wij hier nog niet zo lang geleden ook gehad. 's Avonds niet naar bed willen en eenmaal in bed alle mogelijke smoezen verzinnen om je maar weer naar zijn kamer te laten komen. Deken afgevallen, knuffel uit bed gevallen, slokje water, snuiten, nog even dit, nog even dat. Wij kwamen erachter dat we het bedtijdritueel veel te lang maakten (verschonen en omkleden, tanden poetsen, handen wassen, verhaaltje lezen en daarna nog een liedje zingen en even gezellig kletsen). Dus nu zeggen we welterusten na het verhaaltje. En we hebben met hem afgesproken dat hij niet gaat roepen als zijn deken afgevallen is, als hij een slokje water wil of als zijn knuffel uit bed gevallen is. Want hij slaapt in een peuterbed, dus die dingen kan hij makkelijk zelf oplossen. Helemaal waterdicht is het niet - vanavond heeft hij bijvoorbeeld een avond dat hij het telkens weer probeert - maar sinds enige tijd kunnen we wat hem betreft zelf ook weer wat rustiger slapen. Wel jammer dat de kleinste nu stelselmatig het huis bij elkaar schreeuwt 's nachts, ach zo blijf je bezig. Groetjes, Wendy
Het gaan slapen ging op zich wel. Rond een uur of 21:00 lag Sem eindelijk in bed te slapen. Dat is al een uur eerder dan de vorige dagen. Om 0:00 begon hij weer te huilen. Toen is mijn man samen met Sem spinnen gaan vangen en die in de tuin gezet. Dus om een uur of 2:00 sliep hij weer. Mama daarentegen viel pas om een uur of 4:00 in slaap en 2 uurtjes later ging de wekker. Grrrr