Precies dit!! Soms loopt ze de hele supermarkt lang naast de kar en zegt ze trots na de boodschappen; ik heb goed geluisterd he mama?? Nou dan smelt ik.. maar zoals vandaag dan is het achter elkaar door corrigeren en zit ik echt met de handen in het haar.. Misschien zijn ze dagen wel gewoon te vol, ze wil ook continue meekomen met broer en zus..
ik heb ook een handenbindertje dat maar door kan gaan. Op die rekken klimmen kan hij ook verzinnen. Ik pak hem op..hou hem vast en help ondertussen de oudste of zet hem ergens weg waar hij geen kwaad kan. Ik waarschuw 1 keer en maak er verder geen woorden meer aan vuil...dat vind tie alleen maar grappig. En ondertussen tel ik inwendig tot 1000.
In één van de eerste reacties staat negeren. Heb je dat al eens een serieuze kans gegeven? Negatieve aandacht is ook aandacht. Je kunt wel dingen wensen, maar vooralsnog lost het niks op, dus dat vraagt kennelijk om een andere aanpak. Op bepaald ongewenst gedrag moet je inderdaad acteren, maar ik zou toch ook eens wat ongewenst gedrag gaan negeren en kijken wat dat oplevert op de langere termijn (gedrag verandert nooit van de ene op de andere dag helaas ). Welke strijd ga je aan en welke laat je voor wat het is.
Precies.. ik ben puur bang dat ze met haar hoofd op de tegels klettert omdat alles nat is. Dus nee dan kan ik mij niet eerst gaan afvragen waarom ze tegen mijn wens in in het rek hangt.. En laat mij even duidelijk maken dat ik met straffen geen lichamelijke straffen bedoel !!! Maar zoek naar alternatieven. Strafstoeltjes, trap zitten, kamer sturen.. zulk soort dingen.. ik voel me net een boemand nu 😂
Negeren gaat niet in alle gevallen, zoals gevaar of het storen van andere mensen. Ik moet wel zeggen dat ik vanavond met avondeten boven de wc hing en bij terugkomst had ze haar bordje leeg.. dus misschien komt het wel omdat ik er niet bij was. Of papa had heel lekker gekookt 😜
Met negeren wordt niet toestaan bedoeld. Ik negeer bv door hem op te pakken...mee te nemen en hem af te leiden met iets anders. Met zwemles ook zulke situaties gehad. Ik zette hem op een bankje waar ik zelf voorzat en hielp met 1 hand de oudste.
Alva, hoe lang doet ze dat nu? En weet ze dat je zwanger bent? Ik heb zelf alleen een baby in huis, maar van vriendinnen/familie die een 2e krijgen hoor ik bij iedereen dat de oudste opeens onmogelijk is. Zodra de baby is geboren is het vaak weer goed. Je hebt er nu niks aan, maar je hebt dan wel een vooruitzicht dat het echt weer beter wordt. Verder kan ik je alleen als tip geven heel consequent te zijn. Een kind krijgt een moment dat hij/zij de grenzen op gaat zoeken en het is vooral zaak om die grenzen heel duidelijk te stellen. Heel veel succes en ik ga weer terug naar stiekeme meelezer zijn
Maar wat doet jouw kindje als je hem oppakt of wegzet? Als ik hem ergens wegzet ben ik hem kwijt, 1 opening en hij zet het op een rennen, is mij nu al 2 keer gebeurd innhet zwembad. Pak ik hem op (doe ik hoor), maar dan heb ik echt geen mogelijkheid om de ander te helpen afdrogen, dat is met beide armen vasthouden, want hij gaat bijten, krabben, slaan om los te komen. Zet ik hem neer bijvoorbeeld op voorwaarde dat hij niet meer in de rekken mag klimmen, doet hij het gelijk weer.
Haha, geen boeman hoor, je hebt gewoon de pech nu tegen een aantal mensen aan te lopen die niet in dergelijke straffen geloven, maar ik weet zekee dst iedereen wel weet dat je, net zoals iedere moeder (als het goed is) het beste met haar kind voorheeft en ieder heeft daar zijn eigen weg in.
Klinkt als een ondernemende peuter met een eigen hoofd er op. Ze heeft af kunnen kijken van je oudste. Heeft een ander karakter en Zal een kindje blijven waadt grenzen zal blijven op zoeken. Vond mijn oudste in vergelijking nu zijn zusje en peulenschil, Heeft een heel lief karakter. Maar heeft ook een eigenwilletje van pfff. Op school is ze een engeltje thuis ook hoor maar bij haar moet ik echt op mijn strepen staan. Anders walst ze zo over mij heb. Bijvoorbeeld van. Week in de winkel. Ze wilde iets anders dan ik in mijn plannen had ze had al toetje mee gekozen. Dat gezicht. Moest blijven herhalen boze gezichten laat je thuis. Zo iets denk ik ook bij jou meisje. Wat betreft het avond eten. Laat gaan. Ze at deze avond omdat je er geen aandacht op kon geven. Die strijd kon ze niet aan. Ze leert het dus wel. Klimmenrek nee is nee. Kijk of het helpt als je zegt na het afdrogen mag jij even in het komiek. Blijf nu bij mama zo nee. Dan mag ze een volgende keer niet mee. Ook al wil ze mee.misschien bij papa thuis blijven. Scheld voor jou ook een hoop stress een zeker in het zwembad.. raak daar ook altijd zelf iggi van. Warm kinderen die plakken met aankleden pff zweet altijd op mijn rug. Rood hoofd hihi. Succes verder.
Ligt aan het kind hoor.. Hier straf ik wel .. Nou ja ze moeten naar de gang en ik hoef ze er niet eens neer te zetten .. Ze lopen er zelf heen (heel verdrietig ) zodra ze er uit mogen roep ik ze .. Praat ik met ze en zijn ze weer ff op de aarde .. Gelukkig komt het niet vaak voor.. Mijn nu 4 jarige zoon at zooooo slecht .. Ik schepte weinig op en zei ' op eten anders geen toetje ' ik heb het nooit hoeven uitvoeren zijn bordje was leeg maaaaaar mijn 3 jarige nu ppfffff je kan hoog en laag springen maar als hij niet wilt eten doet hij het ook echt niet .. Die methode ook nooit gebruikt bij hem geen toetje na het eten want hij deed het toch niet .. Dus hij kreeg ondanks eten ja of nee gewoon toetje ( toen was andere zoon allang van zijn slechte eet gewoonte heen ) maar een strijd nee daar begin ik niet aan .. Hun hebben honger hoor niet ik .. Maar mel elk kind wel een andere aanpak moeten hebben .. Zoon nu 8 heeft altijd goed gegeten en nu nog steeds..
De tijd dat zij het weet en dat ze zo'n bengel is komt wel aardig overeen inderdaad. Maar ik kon mij niet voorstellen dat het bij een zwangerschap al zou beginnen. Ik verwacht het pas bij de geboorte eigenlijk. Ze is zoooo blij dat er een baby komt, maar misschien net wat teveel nieuwe dingen bij elkaar. Mama steeds boven die wc enzo 😉
Het kan inderdaad heel goed met de zwangerschap te maken hebben. Mijn dochter was onuitstaanbaar tot we vertelde dat ik zwanger was. Het is voor kinderen een onzekere tijd. Hun leven staat op z'n kop. Wees consequent. Mijn dochter heeft op veel plekken al in de hoek gestaan (supermarkt, leen bakker, op straat). Al vrij snel was de opmerking:" Hier hebben ze ook een hoek" genoeg. Ze koos snel eieren voor haar geld. Ik waarschuwde 1 keer heel duidelijk wat ik niet wil en wat ik wel wil. Doet ze het nog een keer dan stond ze in de hoek. Nu is het niet meer nodig maar als peuter zeker wel.
Maar je zet hem ergens neer waar hij geen kwaad kan... Je zet hem dus apart... Dan doe je dus hetzelfde als moeders die 'straf' geven alleen noem jij het anders.... Ts, ik geb geen tips maar ik weet hoe lastig het kan zijn Zoontje is ook behoorlijk vervelend, alles nog even 1 keer doen nadat ik heb gezegd te stoppen, of gewoon niet luisteren... Dingen kapot maken, omdat hij dat leuk vind zegt hij, ik heb dus gister ook iets van hem kapot gemaakt, omdat ik dat leuk vond Ik weet het af en toe ook niet meer hoor, hij zal wel toe zijn aan school Ofzo
Ts: geen reacties gelezen maar wat je beschrijft vind ik zelf niet straafbaar. Kind moet zelf ontdekken en eigen grenzen opzoeken waarbij je kan corrigeren maar straffen voor niet opeten eten vind ik echt not done. Ik straf zoiezo nooit en tot nu toe kan ze zelf weten tot waneer ze moet gaan en kan gaan. Soms heb je uitschietters dat ze per se met paraplu wil slapen etc Even je voorbeelden nemen: - in winkel spreken we alvast aan voordat we gaan wat we kopen, wat ze mag doen (zelf mandje trekken, zelf paar dingen vinden en leggen, vertellen mij wat waar staat etc). Ik hou haar bezig hele winkel. - eten hoeft ze niet als ze nietwil- hup, honger naar bed. - op bank doe ik schoenen uit not big deal. - weglopen gewoon uitleggen en bezighouden/aandacht op iets anders - jas etc eerst vragen wat ze wil: zelf of met hulp. Hier is zelf en lukt niet rits insteken dan ben ik daar nog voor ik zie al haar beginnen irriteren dus ik vraag of ze hulp wil (niet helpen gelijk maar vragen eerst!) Ik heb ook soms dat ze iets niet wil wat moet of ik wil maar even dip inademen en kalm wachten en praten uitleggen. Soms laat ik haar uitrazen dan leg ik nog keer uit,soms doe ik niet moelijk en kam haar/tanden poetsen voor tv. Soms lukt afspreken is maar hoeveel tijd ik heb en wat is het waard. Maar straffen nee tot nu toe was dat nog nooit nodig geweest al soms zit ze hondje steeds te pesten en lacht als weet dat ik "nee" zeg, zeg ik: hup je kamer in, en doe de deur dicht wat ze opent maar zo haal ik haar uit situatie etc. Meeste tijd stel ik iets anders voor te doen: puzzel of zo etc. Hangt alles af van het moment of ik tijd heb (baby en werken aan huis.)
nee ik zet hem niet apart...dat staat er toch niet?? Ik zet hem bv aan tafel met een puzzel (niet bij zwemles uiteraard) en ga erbij zitten.
Over dit onderwerp ben ik al vaker in discussie gegaan, ik geloof niet dat de ouders die hier in dit topic hun kinderen niet te straffen, dat daadwerkelijk niet doen. Volgens mij vinden zij straf gewoon een naar woord en willen dat niet zo benoemen. Straf is een consequentie die niet leuk is. Speelgoed afpakken is straf, een kind streng toespreken waarbij deze onder de indruk is kun je ook als straf zien. Ik voed mijn kinderen op met consequenties en daarbij ook straf. Als mijn dochter mijn andere dochter bijt dan spreek ik haar op ooghoogte streng toe en vertel haar waarom ze even in de hoek moet staan. Dit maakt de meeste indruk en alleen streng toespreken vind ik op zo'n moment gewoon niet afdoende. Als ze vechten om een stuk speelgoed dan krijgen ze van mij een waarschuwing, luisteren ze niet dan pak ik het speelgoed af, en dan zijn ze echt heel verdrietig en voelen ze zich gestraft. Consequent zijn is het belangrijkste wat je kunt doen in de opvoeding van je kinderen. Ieder kind is anders dus iedere consequentie of aanpak is anders. Mijn ene dochter moet ik heel anders aanpakken als de ander. Het belangrijkste is dat jij een consequentie/straf vasthangt aan het ongewenste gedrag en dat vervolgens ook naleeft. Daarbij moet je soms ook dingen wat leren los te laten en proberen alvorens confrontaties of ongewenst gedrag te voorkomen. Laat je kind bijvoorbeeld spelenderwijs kiezen met eten, probeer creatief te zijn. Zorg voor wat uitdaging tijdens de zwemles of regel oppas want het klinkt alsof ze zich stierlijk verveeld. Een kind blijft zich ontwikkelen, probeer daar in mee te gaan en voor uitdaging te zorgen zodat je ongewenst gedrag voorkomt.
als de jongste niet luisterd bv in de winkel. Of zomaar wegloopt.(oudste kan er ook wat van , maar precies hetzelfde) Dan spreek ik hem aan en leg k uit waarom dat niet mag en gevaarlijk kan zijn etc.. en dan zegt hij vaak oke mama sorry...
Ik vind straffen iets heel anders dan natuurlijke consequenties eigenlijk. Straf is voor mij in de hoek staan, op de trap zitten, naar je kamer moeten, een mep op je billen, regels schrijven etc. Een consequentie is voor mij: als je in de ochtend treuzelt ben je te laat op school en moet je dat uitleggen aan de juf. Of als je nu niet eet dan heb je honger straks. Ik straf idd ook niet, heeft geen enkel nut in mijn ogen. Maar er zijn idd wel dingen die niet mogen of niet kunnen. Meestal is het voldoende om dat uit te leggen of om samen te overleggen wat wel kan. Ik gebruik dit boek: bol.com | Ontspannen ouders, blije kinderen, Laura Markham | 9789079729944 | Boeken... Wat ik zelf belangrijk vind is: - waarom is je regel een regel? Hoe strak is die? Hoeveel ruimte hebben kinderen daarin? - zorg dat je zelf niet opgefokt raakt door wat je kind doet, dan ben je namelijk minder effectief in het gedrag in banen leiden - als je wel opgefokt raakt is er meestal een trigger bij jou, wat is die en kun je die eerst oplossen - kinderen willen echt wel luisteren en je ter wille zijn, maak het ze makkelijk om dat te doen
Wat bedoel je met: werk niet meer? Hoe zet je hem op de gang? Hoe lang? Wat doet hij dan? Hoe reageer jij daarop? Want op de gang zetten werkt hier wel hoor. Het kost wat tijd en energie, maar het blijft werken hier.