peuter tijdens bevalling

Ik was dan wel iets ouders, 5 jaar, maar ik was er gewoon bij toen mijn moeder is bevallen van mijn zusje. Op het moment van de daadwerkelijke bevalling, vroeg de vk wel aan mij om even een glaasje water te halen voor mijn moeder. Toen ik terug kwam was mijn zusje er Maar ik heb het helemaal niet vreemd gevonden om daar bij te zijn dus ik denk niet dat je moet denken dat je kind er een trauma aan zou overhouden. Ik kan me vooral herinneren dat ik het allemaal heel erg normaal vond. Daarbij vind ik het nu nog steeds heel bijzonder dat ik er bij was Mijn vader was op dat moment in het buitenland (mijn zusje is bijna 3 weken te vroeg geboren en mijn vader was vrachtwagenchauffeur) dus het was ook wel fijn voor mijn moeder.

 

ons dochtertje is 22 maanden en zij gaat naar mijn ouders of mijn ouders komen hier in huis, ligt er maar net aan hoe het allemaal loopt.
ze zal dus niet bij de bevalling zijn.

ik maak me meer "zorgen" over hoe zij zal reageren op de baby en hoe het zal gaan met 2 kindjes.

 

MIjn dochter is toen opgehaald maarja dat was in de middag.
Tijdens de weeën tot 5/6cm is ze aanwezig geweest en ging goed.

Dit keer zal mn moeder hier de laatste weken slapen.

 

toen ik moest bevallen van de tweede ging mijn dochtertje (toen ook 3 jaar) logeren bij opa en oma, en ze kwam me pas opzoeken in het ziekenhuis de volgende ochtend,met een cadeautje en gelijk veel kusjes aan "haar nieuwe babie"
We hebben haar wel vooraf vaker verteld dat het babietje geboren moest worden en dat zij dan naar opa en oma zou gaan, dus dat was voor haar wel duidelijk afgesproken met haar
ze had het erg leuk gehad bij opa en oma, dus geen probleem

 

mijn dochter was stapelgek op haar nieuwe broertje en wilde vooral heel veel meehelpen met het verzorgen van haar broertje, dus ook met in bad doen en zo
ze wilde alles zien en ik heb haar ook heel veel bij hem betrokken
inmiddels is ze 4 en haar broertje bijna 2 en ze zijn nog stapelgek op elkaar

 

Je kan het toch niet van te voren plannen, dus ik zou zeggen, bekijk het gewoon op het moment zelf.

Mijn dochter (bijna 4) is vast van plan om er bij te zijn. Ze wilde er niets van weten dat ze naar Opa zou gaan ofzo....
Dus ik zie wel hoe het gaat...
Dat van dat glaasje water halen is een heel goede trouwens. Mijn moeder en zusje zijn er ook bij en die kunnen haar dus wel een beetje bezig houden. Maar ik sta erg op knappen, dus ik zal het nog wel laten weten hoe het in praktijk is gegaan.

 

Ik kreeg rond 10.30 sochtends weeen en zat onwijs in dubio wat ik met mijn bijna 2 jaar oude zoontje zou 'doen'. Mijn vader was bereid hem op te pikken en hem naar mijn moeder te brengen, maar ik zat zo te twijfelen omdat ik gewoon niet wist of het door ging zetten of niet. Uiteindelijk, na 1,5 uur weeen, die niet eens heftig waren, besloten om hem op te laten halen zodat ik wat rust had en daar in ieder geval niet meer over na hoefde te denken. Mijn vader haalde hem om 12.30 op, de vk was er om 13.00, alleen om te checken, niemand had nog iets verwacht, maar mijn tweede manneke werd 20 minuten nadat de vk hier binnenliep geboren. Ik was dus maar AL te blij dat ik mijn oudste heb laten ophalen!
Als je dus twijfelt, zou ik je dochtertje laten ophalen door iemand, zodat je zelf de rust hebt om te bevallen. Je weet immers ook nooit hoe snel het gaat, helemaal bij een tweede! Als het midden in de nacht is, zou ik mij er niet zoveel zorgen over maken, tenzij ze erg licht slaapt en/of vaal wakker wordt snachts. Zo niet, zou ik haar lekker laten slapen.

Veel succes!

 

Hier gaan Malou en Ruben naar mijn vader en moeder of naar de vader en moeder van mijn vriend zogauw wij naar het ziekenhuis gaan.

Als ik thuis had mogen bevallen, had ik ze graag thuis gehouden. Gewoon, bevallen is eigenlijk iets heel natuurlijks en ik vind dat ze daar best bij mogen zijn. Alleen moet ik in het ziekenhuis bevallen, en om daarheen te gaan, met 2 kinderen van anderhalf jaar oud is natuurlijk niks. Vandaar onze oplossing !

 

Hier ook een zeer gevoelig mannetje. Ten tijde van mijn 2e bevalling was hij bijna 2 1/2. Ik had met mijn moeder afgesproken dat zij Milan zou komen halen, wanneer de bevalling zou beginnen. Mijn bevalling begon om half 3 's nachts. Het eerste deel lag Milan gewoon te slapen...Om 7 uur werd Milan wakker en heeft mijn man m'n moeder gebeld of ze hem wilde komen halen. M'n man is toen boven (ik was in de huiskamer) Milan aan gaan kleden en heeft verteld dat ammie (zo wordt oma bij ons genoemd) eraan kwam om hem op te halen, dan kon hij daar lekker spelen. Vond hij hartstikke leuk René heeft het boven net zolang uitgesmeert tot mijn moeder er was, zodoende hoefde hij de kamer niet in. Ik wilde gewoon niet dat hij mij zoveel pijn zag hebben, dat zou een ontzettende inpact op hem hebben gemaakt. Ik hing dan ook kotsend boven een emmer, niet zo'n prettig gezicht voor zo'n hummel ale: Ik heb tussen de weeën door wel even gedag gezegt en een glimlach op m'n gezicht getoverd en toen is hij lekker met mijn moeder meegegaan. Ik merkte ook echt dat ik nìet kon ontspannen met Milan in de buurt, omdat het voor een kind (naar mijn idee) iets verschikkelijks is om je moeder zo ontzettend veel pijn te zien hebben....

 

Ik zit met tzelfde. Wil ze er niet bij hebben omdat ik dan niet kan ontspannen. Waarschijnlijk wordt t weer een ZH bevalling. Maar waar laat ik onze meid dan?
Onze oudste (dan 20 jr) zou op kunnen passen (gaat ie n dag niet naar school/werk)
Maar hij wil er graag bij zijn, niet op t moment supreme, maar wel ervoor en meteen erna.
Bovendien wordt t waarschijnlijk een ZH bevalling dus is t ook niet zo dat hij op kan passen en tussendoor erbij is.
Schoonouders wonen 180 km verder, mn zus 1100 km. Al mn vriendinnen werken. En naar mijn ouders zie ik niet zo zitten, die roken allebei, en niet zo'n beetje ook, wonen klein, tis daar altijd blauw.
Geen idee hoe wij dat op gaan lossen.

 

hoi dames,

ook wel toevallig dat jullie het over dit onderwerp hebben, wij zaten ook uit te puzzelen hoe we het gaan doen met onze peuter van 2,5 jaar.
Het zou geen probleem zijn geweest als ik thuis mocht bevallen, maar helaas het moet in het ziekenhuis. De vraag is alleen of je wel een peuter mee mag nemen naar het ziekenhuis?

groetjes

 

ik wil thuis bevallen en ik hoop dat mijn zoontje (dan anderhalf) gewoon thuis kan zijn. Ik zal wel een standby noodoplossing moeten hebben vrees ik voor als er iets mis gaat. helaas wonen we in het buitenland dus geen familie in de buurt.

ik weet dat mijn zus en ik gewoon thuis waren toen mijn broertje werd geboren. ik hoop dat deze net als de eerste 's nachts komt, dan slaapt de oudste lekker!

 

hahahah ja dat is een hele goeie!

 

Toen ik ging bevallen van de tweede was de oudste toevallig uit logeren bij opa en oma. Ze was er anders toch heen gegaan of hun waren gekomen.
Deze keer moet ik in het ziekenhuis bevallen en als het het 's nachts komen mijn ouders hierheen en mocht het overdag zijn komen ze de dames ophalen en gaan ze mee daarheen.
Ik vind een bevalling niet iets waar ze bij horen te zijn, zou me zelf ook niet kunnen ontspannen.
Het zou ook nog kunnen zijn dat de meiden bij hun papa zijn het weekend is natuurlijk ook ideaal maar hebben het niet voor het zeggen.

 

Toen de 2e thuis geboren werd (om 16.30 's middags) was de oudste bij de gastouder. Om 17.30 heeft mijn man hem opgehaald en was zijn broertje geboren.
Toen de 3e thuis geboren (om 3.45 's nachts) werd, lagen haar twee broers heerlijk te slapen. Onze oudste zoon kwam om 6 uur 's ochtends onze kamer binnen en zag zijn zusje in de wieg liggen. Dat was echt een geweldig moment.

Blijkbaar beval ik dus alleen als het uitkomt met de andere kids. De verlosk. gaf ook aan dat ik echt niet bevallen was op een tijdstip dat de jongens wakker worden. Maar goed, voor de zekerheid hadden wij wel achterwacht (de buren) geregeld.

 

Daar geloof ik ook wel in, dat je alleen t bevalt als t voor jou uitkomt.
Zo zijn al mijn 4 kids in t weekend geboren, benieuwd wat de 5e gaat doen.