Peuter van 2 jaar praat nauwelijks op kinderdagverblijf

Hey,

Ik heb het wel vaker gezien (was voorheen leidster) Als ze thuis gewoon praat gaat ze dadelijk vanzelf meer praten alleen wil ze misschien iets meer zekerheid dat ze gesnapt word...
Ik weet ook niet hoe jou kindje in een groep is? Misschien kijkt ze het nog een beetje af? Mijn zoontje begint nu steeds meer te praten en die is bijna 2 jaar... Thuis praat hij veel meer dan op het kdv... Misschien is ze wel te druk met spelen en ziet ze teveel om er nu ook nog eens bij te praten....

Haal je geen gekken dingen in je hoofd...Ze is net 2 jaar zit nog niet zo heel lang op het kdv en ze praat thuis wel....Komt goed!

 

Hoi KuipersL,
Mijn zoontje wordt over 2 weken 2. Hij gaat naar het kdv sinds hij 6 maanden is maar sinds deze week is hij naar de grote groep gegaan (dus van 0-1 jarigen naar de 2-3 jarigen). Hij klapt daar ook helemaal dicht Thuis is het echt een kletsmannetje maar daar dus niet.
Hij is een erg rustig type, altijd een beetje de kat uit de boom kijken en nu zit hij opeens bij de grote/nieuwe kids en voelt hij zich nog niet echt thuis. Gelukkig eet en slaapt hij daar erg goed maar moet zeggen dat ik het er ook wel moeilijk mee heb. Niet echt dat hij niet veel praat daar want ik weet dat hij het kan, hij zegt zelfs 'moelijke' woorden zoals concentratie en bibliotheek.
Maar hij wordt een beetje huilerig als het te veel wordt voor hem en rent dan naar de leidsters.
Ik ga er van uit dat ie gewoon tijd nodig heeft.

 

Dit klinkt heel erg bekend. Mijn oudste dochter houdt thuis nog geen 1 minuut haar mond. Op het kdv deed ze dit wel toen ze 2 jaar was. Ook met liedjes zingen deed ze niet mee, maar ze zong ze thuis wel.
Nu is ze 2,5 jaar en verteld alles. Ik maakte me ook er toen ook druk om, maar eigenlijk dus voor niets.

 

Mijn zoontje wordt in april al 3 en kletst ook nagenoeg niet op kdv. Hij voelt zich er wel op zijn gemak. Zit bij leidsters op schoot en speelt gewoon. Hij praat overigens wel wat tegen andere kindjes en tegen zichzelf tijdens het spelen.
Sinds kort gaat hij ipv 1 dag een half dagje extra naar het kdv.

Ook op verjaardagen ofzo, is hij ook erg rustig. Een echte kat uit de boom kijker. Lijkt op zijn moeder. Zolang ik merk dat hij graag naar het kdv gaat en zich er prettig voelt, maak ik me nog maar geen zorgen.

 

Eva praatte toen ook niet zo veel, terwijl ze wel heel goed kon praten, ze was gewoon een beetje verlegen, keek meer de kat uit de boom. Ze is nu 3 jaar en het is helemaal over . Ze kletst constant, maakt grappige opmerkingen en is soms heel brutaal. Ze is echt heel erg veranderd de afgelopen maanden. Het komt echt wel goed!

 

Klinkt bekend.
Mijn jochie liep op het KDV standaard een ontwikkeling achter op het thuis.
Toen hij thuis woorden begon te combineren, begon hij op het kdv met losse woorden. Toen hij echt zinnetje thuis maakte, begon hij op het KDV 2 woorden te plakken.

Maar nu, bij 3,5 is het een stuk beter. Het is nog steeds niet de kletskous van thuis, maar het kdv geeft ook aan dat hij 1-op-1 (met leiding of vriendjes)het wel doet. Hij staat alleen niet zo vooraan bij activiteiten, dus dan lijkt het alsof hij duidelijk minder praat.

 

Hier is je verhaal ook herkenbaar.
Mijn zoontje loopt achter met praten, maar op het KDV is dit veel erger dan thuis. En niet alleen op het KDV, maar eigenlijk in alle situaties buiten thuis.
Hij is op het KDV een heel ander jongetje dan wij hem thuis kennen.
Ons baart dat ook wel zorgen. Hij is erg onzeker en zal toch moeten leren zich overal te uiten. En zeker over 1,5 als hij naar school gaat.
Op het KDV spreken ze hun zorgen uit, omdat hij volgens hun ook weinig contact maakt met andere kindjes. Wij herkennen dat dus niet. Erg vervelend.
Soms vertel ik aan de begeleidsters dingen van thuis, hoe Lenn doet en dat staan ze me echt verbaasd aan te kijken. Zo zingt hij daar b.v. nooit mee met liedjes, maar kijkt wat rond. Thuis zingt hij ze uit zichzelf (op zijn manier dan, maar je herkent de melodie).

 

thuis kletst Julia ons de oren van het hoofd, die houdt echt geen minuut haar mond dicht.
En op de psz zegt ze alleen het nodige en krijgen we altijd te horen:
Wat een lekker rustig kindje is het ook he!

Terwijl het thuis hollen of stilstaan is...

Wij denken dat ze gewoon nog onder de indruk is daar en zich nog niet helemaal 100% op haar gemakje voelt.
Tja, kwestie van tijd denk ik dan maar.....

 

Ook ik herken het. Onze meid is een hele goede prater en zodra wij haar ophalen op het kdv vertelt ze hele verhalen. En staan de leidsters echt met hun oren te klapperen. Het gaat nu beter, en ze begint ook liedjes mee te zingen. Terwijl ze thuis al sinds ze anderhalf is, de hele dag liedjes zingt..

 

@Mariel
Mijn jochie heeft dat ook een poos gehad. Hij was heel inert (deed weinig). Speelde veel opzichzelf, zei weinig uit zichzelf, bij het voorlezen/activiteiten moesten hem erbij "trekken"/
Tegen de tijd dat hij 2,5 was, ging het steeds beter. Ze moeten het gewoon leren, en dat kost tijd. Inmiddels bij 3,5 maak ik me echt nergens meer zorgen meer over. Hij heeft een eigen vriendinnetje, maar speelt ook met de andere kinderen. Praat gewoon met de andere kinderen mee. En doet ook actief mee met activiteiten..

Wel blijft hij duidelijk grenzen stellen. Als hij een activiteit niet leuk vind (vaak bij erg drukke dingen met meerdere groepen). Dan trekt hij zich terug en gaat zelf zitten spelen. Meestal gaat er dan ook een vriendje mee. De leiding ziet dit eerder als een positief punt (hij kent zijn grenzen, en handelt ernaar). Want als iets echt moet, dan gaat hij ook wel mee.

 

Hier ook herkenbaar hoor!
Toen mijn dochterjte steeds meer begon te praten thuis deed ze dat op het KDV nauwelijks, terwijl ze het er leuk vind en ze zich op haar gemakt voelt. Langzaam aan praat ze daar meer, maar er blijft een verschil tussen thuis en daar.
Volgens de leidsters gebeurt dat heel vaak en is het niets om je zorgen over te maken.

 

Bedankt voor je reactie.

Mijn gevoel zegt ook dat er niets aan de hand is en dat het wel komt. Hij is wat stiller en onzekerder dan de meeste andere kindjes. (Was ik zelf vroeger ook) Maar als je het zo vaak hoort en ook het verschil ziet met andere kindjes, ga je wel twijfelen. Terwijl hij thuis dus zo anders is.
Daarom ben ik blij met verhalen, zoals die van jou.

 

Het is 'fijn' om te horen dat we niet de enigsten zijn.
Toen ik mijn zoontje gisteren ging ophalen was het echt niet leuk, hij is nog aan het wennen maar de leidsters begon echt zo van, nou, het ging niet goed. Hij is stil, onwennig, etc. Ik vind het zelf wel normaal omdat ik ook erg rustig ben en de kat uit de boom kijk.
Ze zei zelfs dat hij zijn brood niet wilde smeren, hallooo, hij is nog geen 2!