Ja, maar de papfles kan ook een stuk gewenning zijn. Als ik elke avond op een bepaalde tijd iets eet, heb ik de daaropvolgende avonden op precies datzelfde tijdstip honger. Als je de pap gaat weg laten, went ze er vanzelf aan en gaat de honger weg. En ik denk dat ze het ook wel fijn vindt om een papfles te krijgen. Is toch een stuk aandacht! Tevens lijkt het me niet zo handig om een kind elke avond om 23 u wakker te maken om te eten. Kost een hoop tijd, energie en nachtrust, waardoor het hele ritme in de war is. 's Avonds moet je slapen, niet eten. Ik denk dat je wat consequenter moet zijn. Geen papfles meer geven, geen potjes meer en een nieuwe basis moet opbouwen. Heeft ze honger, jammer dan... Als een kind honger heeft, gaat het vanzelf wel eten. Maar dat zal ze niet doen als ze weet dat ze alleen chocopasta, jam, potjes en pap krijgt. Ze weet nu dat je toegeeft, waardoor je in een cirkel zit. Om eruit te komen moet je veranderen, het anders aanpakken en consequenter zijn. Ik zou dan eerst wel laten uitsluiten dat er iets medisch aan de hand is. Succes!
Kan die fles van 11 uur niet naar vlak voor bedtijd? En dan - eventueel - maar de helft van wat ze nu krijgt? Hier in België is het eigenlijk vrij normaal dat kinderen tot een jaar of 4 à 6 nog een fles of een glas melk krijgen vlak voor bedtijd. Wat minder normaal is, is dat ze het om 11 uur 's avonds krijgt. Daarnaast zou ik gewoon een aantal strijdpunten kiezen en stap voor stap heel traag beginnen (dus niet ineens en ontbijt én lunch en avondeten willen aanpakken). Haar bijvoorbeeld 's ochtends wel een boterham met zoet laten eten, maar 's middags voor iets anders gaan. Eet ze dan 's middags niet ... so be it. Af en toe een potje warm lijkt mij nog geen ramp op deze leeftijd ... het wordt pas een probleem als ze echt niks anders eet. Desnoods begin je dus gewoon met van je eigen eten op haar bord puree te maken. Eet ze dat al op, dan kan je op de duur minder en minder gaan pletten. En af en toe haar "favorites" serveren. Eet ze bijvoorbeeld wel graag en vlot spaghetti, dan staat er vanaf nu elke week spaghetti op 't menu. Kan je heerlijk veel groenten door de saus draaien . Of eet ze graag soep, dan zou ik haar geregeld een bord (verse) soep als voorgerecht of als 4-uurtje geven. Dat zijn ook weer groenten die ze binnen heeft. Qua fruit kan je altijd nog fruitpap maken . Werkt bij de meeste kinderen beter om meer fruit binnen te krijgen. Of maak 1 keer per week een fruitsla samen met haar.
Misschien eerst beginnen met de papfles te minderen, misschien eerst gewoon melk ipv pap? En dan elke dag wat minder in de fles? Daardoor krijgt ze overdag misschien weer wat meer honger en kun je dat gaan aanpakken?
Dit zou ik ook doen. Langzaam beetje bij beetje aanpakken. Hier mag hij 1 keer per dag zoet op brood. Eet hij dat in de ochtend niet dan mag hij dat met de lunch. Vind dat 1 boterham per dag met zoet (wat het dan ook is) best moet kunnen.
Tja, als jij die papfles niet wilt weglaten, dan zou ik m echt voor het slapen geven en haar daar niet meer voor wakker maken. Ze moet leren om de nacht door te komen zonder eten. Ze is 2, geen baby meer. Wij hebben heel lang voor het slapen gaan ook nog een flesje opvolgmelk gegeven. Maar ze dronk het op een gegeven moment gewoon niet meer op. Dus hebben we het afgeschaft. Ze vraagt er nog wel eens om, maar ze krijgt het niet. Desnoods een bekertje water. We zeggen ook dat ze nu een grote meid is. Wanneer onze dochter bijv. een koekje wil, maar ik wil dat ze eerst fruit eet, dan zeg ik eerst fruit, dan mag je een koekje. Onze dochter is bijna 2,5 en begrijpt prima wat ik bedoel. Is het ook een optie om haar bijv. overdag meer pap te laten eten op een normale manier (geen fles), zodat ze overdag wel voldoende verzadigd is en s nachts niet meer honger heeft. Je kunt variëren met soorten pap zoals havermout en boekweitpap. Evt. uit te breiden met zacht fruit. Wanneer er s nachts geen honger meer is, kun je overdag kijken wat je kunt wijzigen in het eten. Ik zou dit ook eens bij de huisarts of cb bespreken. Succes.
Nog een kleine aanvulling. Maak eens wat smoothie voor haar van vers fruit. Probeer zo andere smaken te introduceren. Je kunt er ook magere yoghurt door heen doen. Smoothies kun je gewoon maken met de staafmixer. Neem zelf ook een. Ga gezellig samen zitten. Probeer het leuk te maken. En wat voor eter ben je zelf? Eet je zelf ook alles met smaak op? je bent nml. zelf het grootste voorbeeld qua eten voor je kind in het begin.
Mee eens. Ik maak trouwens ook regelmatig smoothies met groente erdoor, gewoon rauwe bieten, spinazie en dan wat fruit als banaan en peer er door. Vinden de kinderen erg lekker. Laat je kindje meehelpen in de keuken, dan vinden ze het eten vaak ook al aantrekkelijker. Zou inderdaad ook een eventueel medische oorzaak uit laten sluiten, dan over een week of twee tijd die papfles afbouwen. Natuurlijk schreeuwt ze het nu uit van de honger als je hem plotseling weglaat, dat is gewenning, haar spijsvertering is er ook op ingesteld. Je zult merken dat de tijstippen waarop ze honger heeft dan ook verschuiven. Beetje bij beetje al die zoetigheid weglaten en andere hapjes introduceren. Misschien kun je ook vragen of ze een weekendje bij oma mag logeren en aan oma vragen of die haar ook wat andere dingen laat eten, soms gaat het bij anderen beter, andere situatie en ander huis, kan soms ook helpen.
Wat ook een optie is, als je de papfles wilt houden: Maak hem 's avonds voordat je zelf gaat slapen klaar en zet hem in het bedje. Als ze dan wakker wordt van de honger, kan ze hem zelf pakken. Uiteraard is het niet zo lekker als een warme fles pap, maar dan eet ze daar ook minder van uit zichzelf. Hier gaat elke avond een flesje drinken zijn bed in, zodat wij er niet midden in de nacht uit hoeven omdat hij toevallig dorst heeft.
Ik ben van simpel doch consequent. Ik maak, jij eet. Jij eet niet? Jouw probleem. Ik zou dus voor de rigoureuze aanpak kiezen, en dat is gewoon laten eten wat jij klaarmaakt. Ik kook al jaren gewoon wat wij lekker vinden, tuurlijk niet altijd hele gekke/aparte dingen waar ze per sé moeite mee hebben, maar gewoon prima eten, soms aardappels/groente, soms macaroni/nasi/anders. Oudste dochter is geen peil op te trekken, die kan de ene keer borden vol rode kool smullen, de andere keer trekt ze haar neus op en eet ze geen hap. Zo is het al sinds het begin, ze heeft gewoon soms geen zin in wat ik gekookt heb. Dan heeft ze pech, hoe sneu ook. Ze kan op haar kop gaan staan (wat ze niet doet, het maakt haar niets uit, wordt ook niet vroeg wakker, geen honger). Toetje hoort er bij ons wel altijd bij, is geen straf/beloning, maar we hebben gewoon iets gezonds, meestal yoghurt/griesmeel. Bij het brood mogen ze altijd kiezen wat ze er op willen, maar niet 2 keer ongezond (hagelslag/chocopasta). Mijn jongste is met avondeten gemakkelijker (of eigenlijk voorspelbaarder, die eet soms een week 's avonds niks, en dan weer gewoon wel elke dag), maar met brood eten een miemel. Geen korstjes, en alleen maar brood met pindakaas. Ik vind het best. Helemaal niet heel ongezond, en ze eet het met smaak. De laatste tijd kiest ze soms spontaan iets anders. Soms met spijt achteraf, maar meestal vindt ze het lekker. En ik weet nu ook dat ze haar korstjes laat liggen als ik het dubbel doe, dus ik doe het in stukjes. Zij is wel meer van het conflict, dus ze wordt nog wel eens boos als ik iets 'verkeerd' heb gedaan in haar ogen (teveel geroerd, wel/niet saus erbij of er doorheen, te grote stukjes gesneden, etc). Ik probeer daar dan wel een oplossing voor te vinden, vaak in een compromis. Maar ik ga echt niet tot het uiterste omdat mevrouw boos wordt. Jongste wordt trouwens ook wakker van de honger. We hebben wel eens tijdelijk een rijstwafel gepakt, haar die laten eten en toen weer verder slapen. Nogmaals, niet ongezond, en ze kon gelukkig goed begrijpen dat ze hem alleen kreeg als ze daarna weer ging slapen. Was maar een paar keer nodig. Nu wordt ze nog wel op tijd wakker als ze honger heeft, maar niet meer extreem vroeg (half 7) en als ze honger heeft wil ze dan dus heeeeel graag snel naar beneden. En ik liever niet... Dus dat is dan het enige puntje. Maar ze wordt niet meer om 5 uur wakker ofzo. Oudste at altijd nog veel minder, maar werd daar niet wakker van en werd ook niet boos. Ik kreeg haar alleen niet aan het eten. Nou ja, dan niet Ze worden echt wel groot!
Jam is trouwens van zichzelf wel heel zoet, maar van zonnatura heb je heerlijke suikervrije jam! Bij ons geldt dat dus als gezond beleg
Ik heb hier op het moment een niet-eter, ze lust wel alles, maar ett gewoon niet meer... (2,5) Ik 'voeder' nu bij met pap. 'S morgens dan, maar 's avonds voordat ze naar bed gaat krijgt ze een fles warme melk, dat begon ook met pap dat ik er stukje bij beetje uit hebt gelaten. Nu krijgt ze alleen melk en dat om 19.00 voordat ze naar bed gaat. Verder zou ik het kleine stukjes veranderen. Niet morgen niet meer geven wat ze gewend is, maar een extra keus geven bij het beleg. De dag erna ook een kleine verandering enz. Het is nl niet haar 'schuld' dat ze nu eet zoals ze eet, jullie hebben eraan meegewerkt. Toch? Dus je kan haar niet gaan 'straffen' door alles wat ze gewend is in ene af te pakken.
Hier ben ik het volledig mee eens. Mijn dochter is nu 2,5 en ook weer aan het stoeien met eten. Sinds ze vast voedsel mag eet ze gewoon met de pot mee, maar sinds een tijdje wil ze niet meer met ons aan tafel zitten en ook niet meer eten. Meestal krijg ik haar nog wel aan tafel en eet ze een paar hapjes, maar dan is ze klaar of wil ze iets anders. Met het toetje ook: half toetje opgegeten en dan roept ze het opeens dat ze het niet lust en een andere wil. Ja, dag. Drama. Maar ik merk dat veel uitleggen en consequent zijn echt helpt. Eten doen we aan tafel, ze krijgt wat er op haar bord ligt en niets anders. Als we van tafel gaan is het eten klaar en daarna krijgt ze niks lekkers meer. Ze kreeg een tijdje ook nog een melkfles ter compensatie, maar toen ik door kreeg dat ze daar aan ging wennen en elke avond om die fles vroeg ben ik ermee gestopt. Nu mag ze nog een droge cracker en een beker water als ze echt honger heeft. Dat begint ze aardig te snappen en ik moet zeggen dat eten nu al een stuk beter gaat en ze makkelijker weer aan tafel mee eet. Die cracker met water is natuurlijk niet heel erg verleidelijk, dan maar liever je prakkie opeten. Ik zou ook alle medische oorzaken uitsluiten en mocht er niets aan de hand zijn: consequent zijn en stukje bij beetje afbouwen en haar eetpatroon veranderen. Kinderen op die leeftijd zijn heel sluw en gehecht aan hun vaste ritueeltjes en patronen. Het zal niet makkelijk worden, maar volgens mij kun je haar gedrag echt wel veranderen (als het slechts een gewoonte is). En uitleggen, uitleggen, uitleggen. Belonen wanneer ze iets goed doet (bijv. helemaal uitzinnig van vreugde doen wanneer ze een hapje eten neemt - je staat volledig voor paal, maar bij ons werkt het als een trein ) en uitleggen waarom ze iets niet krijgt in plaats van het te brengen alsof ze gestraft wordt. Misschien kun je gezonde alternatieven bedenken en aanbieden, zodat ze merkt dat eten gewoon leuk en lekker is.