Mijn zoon van ondertussen bijna 3 jaar en 3mnd is nu thuis wel zindelijk (op de nacht na). Sinds een maand wil hij wel op het toilet bij ons thuis, enkele keer toch potje. De weg hiernaar toe had een 'lange adem' nodig, van eerste plasje op potje tot nu op wc heeft denk ik een jaar geduurd. Hoe dan ook; blij dat dit zo goed gaat. Zelfs op een openbare wc wil hij nu, waardoor uitstapjes prima zonder luier kunnen, zolang ik er maar bij ben. Alleen een probleem waar ik echt nu geen idee van heb hoe ik dit nu aan moet pakken. Sam wil absoluut niet bij mijn ouders naar de wc (ook niet al ik er bij ben), en ook zeker niet op de peuterspeelzaal of de opvang. Bij mijn schoonmoeder lukt het redelijk (wel veel ongelukjes). Opvang: 3x geprobeerd zonder luier te brengen. Maar daar hebben ze het beleid dat na 3 ongelukjes de luier omgaat. Dat doen ze dan ook, want Sam poept en plast gewoon in de broek daar. Moet er ook bij zeggen dat hij überhaupt niet op potje of wc wil daar; houdt zich zo stijf als een plank. Ook stickersysteem werkt niet. Peuterspeelzaal: houdt meestal zijn plas of poep op, doe hem wel luier aan maar die is vaak droog als ik hem ophaal (is ook maar een paar uurtjes). Dus dat is al wel goed. Bij mijn ouders: zelfs als ik er ben wil hij absoluut niet op potje of wc, laat alles lopen. Subtiele aanpak, praten; lukt niet. Doorzetten; erop willen zetten, lukt ook niet. Als ik hem vraag waarom hij niet op die plekken wil: ik wil niet. Meer krijg ik er niet uit. Enkele keer; maar ik wil bij jou. (gaat natuurlijk niet op als ik er bij ben bij mijn ouders). Op de opvang zien ze ook een ander jongetje dan ik zie: stil, verlegen, antwoord soms zelfs niet eens op vragen, kijkt door je heen. Terwijl hij thuis drukker is, kletst je de oren van je kop, sociaal. Het is echt psychisch, want hij kan het wel. Hij is tenslotte voor een groot deel wel zindelijk. Maar wat doe je als je kind überhaupt niet eens op wc/potje wil. De eerste stap lukt al niet. Help! Of gewoon even loslaten nu?
Bij je ouders misschien je vragen of je vader of moeder willen begeleiden? Laten zien dat iedereen naar de wc moet, dat het niet eng of anders is als jij er niet bij bent. En dat het niks is om je voor te schamen.
Tsja.. maar zelfs als ik bij mijn ouders ben dan wil hij überhaupt niet daar op de wc waar ik bij ben. Mijn moeder doet vaak een poging. Maar Sam is dan toch stellig: 'nee, ik wil niet' Meenemen en kijken doen we. Op de opvang nemen ze hem ook altijd mee.
Ik heb tegen mijn dochter toentertijd gezegd Kijk nouuuuu ze hebben hier ook een kinderwc! Wat stoer! Kan je hier ook gewoon lekker naar de wc. Ze heeft meerdere familie leden zelfs nog bedankt omdat ze ook een kinder wc genomen hadden. In restaurant of winkel had ze ook nog weleens zoiets van ik kan hier niet plassen of poepen, en dan zei ik ook altijd Jawel joh, ze hebben hier ook een kinder wc. Serieus er was geen verschil te zien natuurlijk, maar de rimpeltjes in haar voorhoofd en de zorgjes verdwenen, want tsja als er een kinder wc is dan zijn alle problemen opgelost.
Misschien jouw moeder je kindje bij jullie thuis op de wc laten zetten. Eventueel zonder jou. Dan went ie eraan dat jij er niet altijd bij hoeft te zijn. En misschien als dat helpt, dat hij dan wel met oma bij jouw moeder op de wc wil. Hoop dat je een oplossing vindt.