Hoi dames, ik zit met het volgende dilemma. Ik heb een peuter van bijna 4 jaar en een baby van 9 maanden. Hartstikke leuk en thuis gaat het allemaal prima. Maar... Mijn oudste die luistert buiten de deur niet altijd even goed. Wanneer ik met beide een stuk ga wandelen (peuter aan de hand, baby in de wagen) gaat het prima. Maar wanneer ik een winkel in ga is het een drama en stuitert mijn peuter alle kanten op. Hij luistert dan voor geen ene meter. Hij lijkt zijn oren er voor de sier bij te hebben gekregen.. Dit weerhoud mij ook om leuke dingen met beide te doen. Ik zorg er dan altijd voor dat ik iemand bij me heb zodat ik of de ander indien nodig achter mijn peuter aan zou kunnen gaan aangezien hij niet luistert wanneer je hem roept. Maar ik zou zo graag alleen met beide kids (zonder problemen) wat leuks willen kunnen doen. Denk bijvoorbeeld aan een de kinderboerderij of een indoor speeltuin. Ik durf het nu gewoon niet uit angst voor drama! Ik vind het ergens zo sneu voor mijn oudste zelf want toen hij nog enigskind was deden we regelmatig leuke dingen samen. Hebben jullie tips hoe ik dit het beste zou kunnen aanpakken?
Een rugzakje met tuigje? Heb ik in het begin gebruikt. Niet persé omdat ze slecht luisterde, maar met drie lopende kinderen en eentje in de wagen in de metro wilde ik gewoon zeker weten dat ik er niet een op t perron zou vergeten Ze hebben hele leuke! Bekijk bijlage 584324 Dat voor buiten. En als je naar de binnenspeeltuin gaat of de kinderboerderij kun je uitleggen dat hij twee waarschuwingen krijgt. Luisterd hij dan nog niet ga je naar huis. En dan ook echt doen. Hij is 4 en snapt dat prima hoor. Dan leg je de verantwoordelijkheid bij hem!
We hebben nu inderdaad een tuitje gekocht (via Ali Express) die zowel aan zijn pols als mijn pols vast zit. Tot nu toe hebben we deze ook nog niet geprobeerd doordat ik het gewoon niet aandurf.. Als hij wegloopt kan ik er moeilijk met een baby in de wagen achteraan rennen.. En in iets als Monkeytown kan een tuigje natuurlijk ook niet. Vriendinnen van mij die zie ik zelfs met hun kids alleen naar het zwembad gaan of naar een pretpark. Ik zou dat zo graag willen..
Maar waarom durf je met tuigje niet weg? Hij zit dan toch vast en kan niet weg? Dat is gewoon een kwestie van doen hoor! En ik weet uit ervaring dat je met kinderwagen prima kan rennen (ik loop hard achter de kinderwagen) En in Monkeytown kan hij toch gewoon lekker spelen. Hij hoeft dan toch niet persé bij jou te blijven? Mijn oudste drie (oudste bijna 5, jongste 2.5) spelen gewoon zelf en eens in de zoveel tijd zie ik ze voorbij komen. Als ze drama/ruzie schoppen krijgen ze dus een waarschuwing en daarna gaan we naar huis als het weer gebeurd. Dat weten ze heel goed en dus gedragen ze zich. Ik ga alleen met 4 kinderen zwemmen en dagjes weg. Is gewoon een kwestie van doen en consequent zijn.
Wellicht is het ook gewoon een drempel waar ik overheen moet Misschien dat het allemaal wel erg meevalt en het meer een angst is.
Precies, gewoon doen! Je ontneemt jezelf en je zoontje zo echt heel veel! En lukt het niet ben je ook zo weer thuis en probeer je het een paar dagen later nog een keer.
Mijn jongste is een echte wegloper die nu al een paar keer bijna onder een auto is gekomen - de laatste keer rende ze zo de voordeur uit en een drukke weg over en viel midden op de weg plat op haar buik, levensgevaarlijk maar het maakt op haar totaaaal geen indruk. Ook niet als ik boos word of énorm geschrokken ben, ook niet als wildvreemde voetgangers enorm geschrokken zijn en haar erop aanspreken. Dus wij hebben nu zo’n kabel voor om de pols; ik heb hem aan haar rugzag vastgemaakt, rugzak heeft een borst-clip die ze zelf niet goed open krijgt. Dus als ze niet luistert, hou ik haar vast aan die kabel en kan ze echt max 1,5m van me weglopen - maar dan biedt die kabel echt al weerstand. Ze kan me niet voortslepen ofzo, ik ben toch duidelijk sterker Weg proberen te lopen betekent sowieso ook aan de hand. Ik ben echt super streng wat dat betreft, ze moet eerst maar eens laten zien dat ze goed kan luisteren voordat ze weer zonder hand mag proberen. Na die keer dat ze de weg overrende heb ik haar ook weer in de kinderwagen geparkeerd, bijna 4 en in de kinderwagen; vond ze niet leuk. Maar voor mij wel echt even noodzakelijk om te bekomen van de schrik, even alle druk eraf, niet ogen in m’n achterhoofd hoeven hebben etc...
Zoek een uitstapje waar hij kan rondrennen zonder schade aan te richten en waar een hek omheen staat. Kinderboerderij en binnenspeeltuin die je zelf al noemt zijn uitstekende voorbeelden. Dan kan hij gewoon losgaan als je binnen bent zonder dat jij je druk hoeft te maken, het is de bedoeling dat je daar rondrent. Hij gedraagt zich wel netjes op straat toch?
Ik heb 2 dochters van en 2 en 4 jaar. Zwembad, strand, efteling dat soort uitjes doen wij altijd samen. Mijn oudste gaat sinds kort naar school. Dat scheelt een hoop.
Ik heb er 3. 5.5jr net 4 en 1.5jr. En hoog zwanger van nr 4. Ben nu met de drie alleen op vakantie. Man kon geen vrij krijgen en komt s avonds naar de camping toe. Nr2 luistert soms slecht. Maar ik ga wel met de 3 samen zwemmen. Maak van de te voren zeer duidelijke afspraken. Wat ik van ze verwacht. Niet teveel regels maar wel 2 of 3 hele duidelijke. Niet luisteren in het zwembad is direct naar huis. En dat doe ik dan ook met groot verdriet, als het tot naar huis gaan komt. Maar de dag erna wordt er beter geluisterd . Ze weten dat mama maar alleen is en niet kan bukken tillen rennen ed Dus dat ze zich helaas moeten aanpassen. Als ze dat niet doen komen we nergens en dat is nog stommer. Ik kies uiteraard wel dingen om te doen waar ze eenmaal daar zich goed kunnen vermaken en vrij kunnen bewegen. Lekker klimmen in speeltuin. Modder maken op het strandje etc etc. En ik alleen bij de kleinste hoef te blijven. Succes gewoon doen en duidelijk en consequent zijn.
Als ik naar een winkel ga dan gaan ze alledrie op of in de duowagen. Oudste (3,5) op het plankje en middelste en jongste in de stoelen. Zo heb ik ze allemaal bijelkaar en geen geouwehoer in de winkel. De jongste loopt nog niet los dus die zit sowieso in de wagen, als ik de winkels gehad heb mogen de oudste twee zelf lopen, luisteren ze niet dan weer terug in/op de wagen. Maar gaat eigenlijk altijd goed. Toen de jongste een baby was had ik hem regelmatig in de draagzak heb ik ook polsbandjes voor de meiden gehad. Die waren toen nog een stuk jonger en vlogen zo de straat op. Die hebben eigenlijk heel preventief gewerkt want na een paar keer gebruik hoefde ik er alleen maar mee te dreigen . In de ballenbak mogen ze (middelste en oudste) in het peuterdeel en naar het trampolineveld. Dat weten ze en daar houden ze zich ook aan. Ik leg uit dat als ze niet luisteren we direct weer naar huis gaan. De jongste scharrelt dan rond in het peuterdeel en soms gaan we met zijn allen even naar het trampolineveld als het niet te druk is. Tja en andere uitjes (kinderboerderij etc) geld hetzelfde als ze niet luisteren zijn we weer vertrokken.
Eind augustus heb ik ook een weekendje weg geboekt naar de Sprookjescamping, en mijn man kan nu helaas niet mee i.v.m. werk. Behoorlijk balen. Zie er om die reden ook tegenop. Maar denk dat ik het gewoon moet proberen. Het is nog meer zonde om helemaal niet te gaan.
Maar winkelen ís voor een peuter/kleuter toch ook drama? In Monkey Town ed mag hij spelen, in een winkel niet, dat zijn nogal twee verschillende situaties? Ik zou het gewoon proberen.
Het is druk en je kunt nooit zitten en er is altijd wel iemand met honger (echt ongelofelijk hoeveel ze eten) maar het is ook reuze gezellig. Wij zijn hier voor 2wk. Ik probeer vooral niet en tijdschema in mijn hoofd te hebben, op het moment dat ik ergens op een bepaald tijdstip wil zijn loopt alles in de soep. Geniet ervan zou ik zeggen
Pittig... Maar... Bij bijna 4 (en dus bijna naar school) kun je best afspraken maken. Dus duidelijk zijn en aangeven wat de consequentie is als hij wel/niet luistert. Dus bijvoorbeeld: Boodschappen doen: als jij netje bij mama blijft lopen, dan mag je het toetje uitkiezen. Naar de speeltuin: Als jij je goed vermaakt en luistert als mama roept, kunnen we blijven. Als .... (Je wegloopt/niet luistert/,etc) dan gaan we naar huis. En dan ook écht gaan. Hier hadden ze dat gauw door hoor en het zijn echr geen hele makkelijke kinderen. Maar sommige dingen moeten gewoon. Ook droeg ik de jongste veel, dus kon makkelijker achter de anderen aan. Succes!! En gewoon gaan proberen! En daag je oudste uit!! Met bijna 4 kunnen ze echt al veel!! Gewoon steeds een beetje meer doen en benoemen hoe leuk/geweldig/gezellig het gaat!! Ik bedenk me nu dat toen ze 1-3-5 waren het hier een pittige zomervakantie was(middelste ging normaal 5 ochtenden naar psz) Toen heb ik een beloningskaart gemaakt voor de supermarkt(want datwas dikke drama). En als een soort cheerleader liep ik dan in de appie.. "woehhjullie zijn een sticker aan hetverdienen" " wat goed" "ohhhh watis het gezellig'. Etc etc. Idioot, maar het werktewel
Ik ben daar ook eens alleen geweest toen mijn dochter 2,5 was. Het is echt enorm kindvriendelijk met speeltuintjes voor je tent, dus je hoeft je echt niet druk te maken; hij zal zich daar wel gedragen want er is geen reden voor hem om dat niet te doen. En ze hebben de drie P's: patat, pannenkoeken en pizza. Dat is wel zo handig gezien je andere topic
Hier gaan binnenspeeltuinen ook prima, maar de dichtstbijzijnde heeft ook een grote buitenspeeltuin met strand en zwemvijver... dat trekt mijn jongste echt te erg, die móet dat water in en als ik éven niet oplet, gaat ze meteen te diep. Zij gaat niet gewoon een beetje zandkastelen bouwen etc, helaas. Dus daar gaan we enkel naartoe als het buitengedeelte dicht is. We zijn al heel vaak heel streng geweest, ook de ‘als je het toch doen, gaan we meteen maar huis’, het werkt gewoon niet en als een van ons dan gaat met beide kinderen, is de oudste er keer op keer de dupe van. Maaaar iets verder zit een binnenspeeltuin zonder buiten-deel, met een uitgang-poortje die dochter niet zelf open krijgt, en daar kan ik met een gerust hart zitten