Hmmm, ik bedoel het niet verkeerd, maar ik denk dat je met expres overgeven pas echt richting een verkeerd eetpatroon gaat. Hier ook een zeer slechte eter ´s avonds en dat in combinatie met heel licht en eigenlijk gewoon heel lang niet groeien. loslaten hielp hier wel wat maar eigenlijk was de ommekeer iets anders. Wij zijn 2 maandjes geleden voor het eerst naar bioresonantie geweest, eigenlijk vanwege andere klachten. Hier is getest op bepaalde voedingsmiddelen hoe ze hier op reageert. Daaruit kwam dat onze dame slecht op melkproducten en op geraffineerde suikers reageert, niet echt allergisch dus maar haar darmen reageren er wel gevoelig op. We laten dit nu dus zo veel mogelijk achterwegen. Niet helemaal, maar wel grotendeels. En ineens eet ze ´s avonds d´r bordje meestal met smaak leeg. Een beetje een raar verhaal maar soms is de oplossing in een onverwachte hoek te vinden... Succes met je ventje!!
De regel 'ik bepaal wat je eet en jij bepaald hoe veel je eet' heb ik hier nog niet voorbij zien komen. Je kunt een kind gewoonweg niet dwingen om te eten, zindelijk te worden en te gaan slapen, helaas
Mijn dochter heeft dat ook gehad...en ik zie het bij onze zoon nu ook.. Eten misschien 1 hap ( soms iets meer) en dan niks meer Ik laat het. Ze eten overdag fruit, boterham/yoghurt en drinken goed. Ik zou zeker niet dwingen, niet dreigen et cetera... Onze dochter eet nog steeds niet heel veel maar zeker al veel beter dan ze als peuter deed. Soms zelfs even heel veel als ze in een groeispurt zit. Hier is het dus vanzelf beter gegaan.
Mijn zoontje is een stuk jonger, maar ik herken het probleem. Hij eet al ongeveer een jaar bijna niets 's avonds. Soms een hapje appelmoes of wat yogert. Het eten werd ook echt een stress moment voor mij en uiteindelijk ook voor hem. Als hij de kinderstoel zag was het al brullen. Maar.... weegt je zoontje genoeg? Groeit hij goed? Zo ja, dan zou ik het echt laten voor wat het is. Ik laat het inmiddels ook zo. Mijn zoontje eet genoeg overdag en ik geef hem extra fruit. Hij weegt genoeg en hij is vrolijk en het is aan tafel inmiddels ook gewoon gezellig.
Idd loslaten! Mijn dochter heeft ook ruim 2jr geen hap avondeten gehad. Ze begint nu, sinds ze naar school gaat pas een beetje goed te eten. Overgeven=macht. Ik weet dat het moeilijk is maar juist zo leert hij een verkeerd eetpatroon en gaat 'moeten' eten als negatief zien. Wordt het alleen maar erger. Eten moet leuk worden, samen koken, desnoods moestuintje, zelf eten opscheppen etc. Nu hoort hij niet alleen dat hij moet eten, hij voelt jouw onmacht en gaat dan juist weigeren. Als hij overdag best redelijk brood, fruit, zuivel naar binnen krijgt en desnoods een vitaminepil is er weinig aan de hand. Geef hem anders een keer extra een beetje paprika, komkommer, blokje kaas in een bakje als hij eventjes tv kijkt ofzo. Nu is het avondeten voor jullie allemaal een stressmoment. Ik weet heel zeker dat als jij het volledig loslaat dat hij moet eten (en dus ook niet over een stiekem toch probeert te pushen), hij vanzelf weer gaat eten. Succes
Heel herkenbaar, Het eten is bij Tijs ook altijd een punt van spanning geweest vanaf baby zijn af aan. Tijs had refux en allergieën en dronk vanaf baby te weinig. Is al opgenomen geweest met uitdroging. Sins hij twee is eet hij alles redelijk, brood, fruit, cornflakes maar met warm eten altijd een strijd. Weigert aardappelen, weigert alle groenten behalve bonen, eet alleen droge rijst en pasta zodra er een saus bij zit dan weigert hij alles. Een hapje proeven doet hij niet, hij gaat dan inderdaad braken. Ik krijg het net voor elkaar, niet positief en negatief. Ik probeer zoveel mogelijk de druk eraf te haken. Het is een machtsstrijd en ik kan dit nooit winnen. Ik schep eten op voor hem, een klein beetje wat ik weet dat hij weigert en wat meer van wat hij wel lust. Tijs eet dan wat hij lust en wil daarvan nog meer. dit krijgt hij niet , zonder dat hij een hapje van de rest geproefd heeft ... Dus nooit want hij weigert. Als wij klaar zijn wordt zijn bord ook weggehaald ( met protest) Verdér weet ik het ook niet, hij krijgt genoeg brood en fruit binnen dus komt gelukkig niets te kort.
Bedankt voor jullie reacties. Misschien moet ik het idd weer loslaten, maar dat is moeilijk (en voor mijn gevoel een stap terug). Door hem nl aan tafel te laten zitten at hij uiteindelijk wel, en daarna was hij altijd erg trots en kreeg hij een beloning (filmpje kijken, stukje wandelen etc). Door hem nu zijn zin te geven en niks te laten eten ben ik voor mijn gevoel terug bij af en is alles wat we juist bereikt hadden weer weg, en wint hij de strijd. Ik ben het wel eens met dat overgeven macht is en het "dwingen" dan dus averechts helpt.
Wat je zou kunnen doen, is hem 's middags maar 1 boterham geven. 4 boterhammen voor een kind van 3.5 vind ik namelijk best veel, dan heeft hij 's avonds mogelijk gewoon nog net niet voldoende honger om gewoon te gaan eten. Verder idd totaal geen strijd van maken! Ook hier een slechte eter, maar de laatste tijd gaat het steeds beter en horen we steeds minder dat ze dingen niet wil eten. Wij bepalen WAT er gegeten wordt, (bieden dus ook GEEN alternatieven aan!), zij hoeveel. Soms is dat niks, soms een paar happen en soms zit ze echt lekker te eten. Het laatste wat je moet doen, is er de strijd over aangaan. Eten/voeding wordt dan iets heel negatiefs, wordt iets waar zaken als macht en controle dan bij komt kijken en dat zijn ook twee zaken die bij eetstoornissen een grote rol spelen.... Niet doen dus! Ze krijgen echt vanzelf honger. Creeer verder gezellige momenten rond eten (bereiden). Laat hem meehelpen met koken. Vaak nodigt dat (op den duur) wel uit tot proeven. Mijn stiefzoon was ook zo'n lastige avondeter. Die haalde dan 's ochtends in met z'n pap. Zijn moeder heeft op den duur een groenteproeverij georganiseerd en toen 'ontdekte' hij dat hij vrijwel alle groente lustte. Zie dit niet als verlies, maar accepteer dat je kind zeggenschap heeft over hoeveel hij eet. Hij is toch echt een autonoom mensje al, daarmee is hij aan het experimenteren, en hoe meer strijd je daarvan maakt, hoe meer hij zal moeten bewijzen dat hij ECHT controle heeft al over dingen. Hij is 3, en je zult hem dus toe moeten staan om controle over dingen te hebben. Nu verlies je, doordat je de strijd aangaat en hij dat ook weer doet en alles dus onderkotst. Resultaat: hij heeft gewonnen. Als je het loslaat en zegt: jij bepaalt of je eet en hoeveel, heb jij de regie weer in handen. Dan ben jij degene die bepaald heet dat hij zelf een stukje zeggenschap mag hebben.
Maar je kunt een strijd nou eenmaal niet aangaan met eten, dat wint hij altijd! Tot frustratie van jou.. Jullie zien het eten nu beide als strijd, dat moet je zien te doorbreken. Eten is geen strijd (tenzij medisch noodzakelijk). Het is fijn als hij eet en zo niet, jammer dan. Als hij het huis uit gaat, eet hij vast wel zijn bordje leeg
Dat braken: zo herkenbaar, afschuwelijk is dat! Wat ik doe als mijn dochter weer slecht eet voor een paar dagen is: - Soep maken zelf met alleen maar heel veel groenten erin en dit dus gepureerd: zij mag dan brood erin dopen en vindt dat leuk om te doen. Dan weet ik dat ze weer wat groente smaak heeft opgedaan en vitamines binnen heeft gekregn - 's Middags warm eten! Dit werkt eigenlijk het beste, gewoon omdraaien dus! 's Avonds krijgt ze dan brood maar dan heeft ze dus al groente ed gehad. Ik weet niet waarom dit werkt maar dat doet het wel!!! - Heel soms idd voor de labtop zetten en op pauze zetten als ze geen hap neemt... Ik moet zeggen wel blij te zijn dat er meerdere kindjes zo slecht zijn met eten; ik voelde me al een falende moeder met een brakend kind aan tafel omdat ze een hap broccoli niet wegkrijgt... Wij gaan dus de strijd ook echt niet meer met haar aan, hoe moeilijk ook.
Mijn regel: ruiken moet, proeven graag maar bij echte weerstand niet Ik zou er verder geen aandacht aan geven, geen strijd meer voor jullie allbei Is het een idee om groenteshakes te maken? Of overdag wat komkommer/paprika etc te geven als snack? Als je het plastic tuutje uit een tuitbeker haalt kunnen ze prima vla dinken. Gewoon geven en zeggen 'kijk hier is lekker drinken voor jou'
Ik heb ook een hele slechte eter al sinds hij 1 jaar is en hij is nu 3 jaar en 9 maanden oud. Als we hem zijn zin geven dan eet hij 'avonds ook niks en wij hebben ook alles al geprobeerd. Hij helpt mij tegenwoordig mee met koken, hij mag zijn vleesje in de pan doen en ook zijn aardappeltjes enz. De groente voor de pasta snijd hij samen met mij en als alles klaar is mag hij zelf wat op zijn bordje doen. Ik zeg wat je op je bordje doet dat moet je opeten en dit gaat nu heel goed. Hij voelt zich heel verantwoordelijk en dat werkt bij hem heel goed. Wat wij wel deden toen hij niet wilde eten is een spelletje. Ik heb een bord (op de 9 maanden beurs gekocht) waar een stukje vlees, aardappel en groente op staat. Er zit een draaischijf op en als de wijzer op de groente komt dan moet iedereen een stukje groente eten en heel hard juichen. Dit ging ook goed omdat hij het een heel leuk spel vond. Je moet het niet te lang achter elkaar spelen want dan gaat de lol eraf. Ik smokkel ook heel vaak. Hij houd van pizza en pannekoeken. Dan doe ik geprureerde groente door het beslag of ik pureer tomaten en mais en smeer dat als saus over de zelfgemaakt pizze. De groente heel klein snijden en heeeeeeeeeeel veel kaas erover en hij wilhet eten. Hier krijgt hij ook elke dag extra vitamines. Brood en fruit gaat gelukkig wel heel goed. Wij zijn net met onze jongste begonnen met bijvoeden en dat gaat helaas net zo slecht als bij zijn broer.
ik heb ook een zoontje die slecht avond eten eet, ik baal er van als hij niet of weinig eet maar maak er geen strijd van want ik krijg er dan toch niks in. wel moet hij aan tafel blijven zitten. toetjes wil hij ook niet dus overdag geef ik hem melk te drinken met ontbijt en lunch en voor het slapen gaan nog wat warme melk. overdag eet hij prima gelukkig. ik zou hem ook niks anders aanbieden eigenlijk, en als hij wel eet een lekker toetje en anders gewoon yoghurt ofzo.
Ik denk dat het ook een machtsstrijd is vanuit het perspectief van het kind. Mijn schoonzus heeft precies hetzelfde probleem met haar dochter want zij braakt ook expres en eet absoluut geen groenten en fruit. Maar geloof maar dat mevrouw doorheeft dat ze bij mama haar zin kan krijgen! Mijn schoonzus is heel zachtaardig van karakter en mijn nichtje voelt dat aan en merkt gewoon dat haar moeder er overstuur van raakt als zij gaat braken/niet eten. Zij heeft dan dus de controle ipv mama.. Maar mijn moeder (haar oma dus) heeft tijdens de oppasdagen haar in het begin flink gewaarschuwd en er gewoon een paar happen in geduwd. Nu eet ze zonder problemen bij mijn moeder haar hele bord leeg maar schopt een scene bij haar moeder. Ideaal hoe oma het aanpakte? Niet echt want ze werd wel gedwongen en ook gewaarschuwd ("pas op hè...als jij gaat braken wordt oma heel boos!") maar het werkt als een tierelier!
Ts, jij bent deze strijd al eerder aangegaan, door hem te belonen als hij goed at. Hiermee heb je al een signaal gegeven dat eten blijkbaar iets bijzonders is waarmee hij leuke dingen kan 'kopen', dus een machtsmiddel. Je zoontje moet eigenlijk terug naar de basis: eten is niks anders dan stillen van honger en gezellig met mama en papa aan tafel zitten. Met niet eten bereik je geen enkele reactie, behalve dat je honger hebt. Hij is dan de enige die ervoor kan zorgen dat ie geen honger heeft, door datgene te eten wat mama heeft gemaakt. En een kind gaat zichzelf niet uithongeren, helemaal niet als hij daarmee niks bereikt. En wat nog belangrijker is: WEL eten is gewoon, niet bijzonder! Dus geen aplaus, beloning oid waard, want dan wordt het weer een machtsmiddel. Hij eet voor zichzelf, niet voor jou. Dat moet hij nog leren (ook voor de toekomst!)
Mijn zoontje eet ook al een jaar bijna geen avondeten.Vind het soms heel moeilijk vooral omdat hij het laatste jaar ook weinig gegroeid is.Toch dwing ik hem nooit,ik denk de tafel en zet voor hem ook een bordje klaar met iedere hap ben ik blij maar vaak is het ook helemaal niks,zelfs geen toetje. Wat ik wel doe is ik maak groente en fruit sap met eventueel wat sojamelk er door en daar maak ik ijsjes van,dat is een suc6 en gezond
Misschien een vreemd idee maar heb je al eens geprobeerd hem warm eten te geven tussen de middag ipv boterhammen? Hier had ik ook zo'n draak met eten en ben ik het dus als volgt uit wanhoop gaan doen. Ontbijt: 1 boterham met sap ( om 6.00) fruitmomentje : bakje aardbijen, manderijn ect ( beslist geen banaan) rond 9.00 Tegen 11.00 wat te drinken Tussen 12.00-13.00 warm eten gewoon kleine beetjes 18.00 boterhammen met beleg en toetje 19.00-19.30 drinken. Dit lukte overgens alleen op de dagen dat zoonlief niet naar het kdv ging en ik dus ook vrij was. Dit bijna een jaar gedaan en nu eet hij gewoon het normale schema Baat het niet schaat het niet toch!
Dwingen helpt gwoon echt niet. Niet eten prima. Als jullie gaan eten aan tafel en jij en je man zijn klaar met eten en hij heeft zelf niets gegeten bord weg halen en negeren niets doen gewoon weg halen geen eten prima dan niet. En na 2 uur in de middag niets aan bieden of iets heel lichts,. En als het gewoon echt niet gaat vraag hulp iemand die mee kan kijken om dit vechten met eten door te breken. Bijvoorbeeld een Prelogoposite Wat is prelogopedie