Ja, dat heb ik idd. ook nog wel eens een poosje gedaan, van die fruitbakjes. Eentje voor zoontje en eentje voor haar. Tot het moment kwam dat ze dat PERSE zelf wilde doen (eten met klein lepeltje) en dus al het dunne fruit overal en nergens zat. Toen ben ik daar weer mee gestopt. Nu zou het wel weer kunnen, denk ik. Maar straks allebei een mandarijntje! Dat gaat ook goed!
Hier ook een paar maanden geen groenten gewild maar er zit verbetering in. Hij helpt met koken en mijn vriend en ik knagen ondertussen op alles wat rauw te eten valt (wortel, bloemkool, paprika,..) Hij krijgt zijn eigen pannetjes met die rauwe groenten en sindsdien eet hij af en toe aan tafel ook zijn gekookte groenten op. Vlees krijgt hij meestal pas aan het einde van de maaltijd, anders is dat als eerste op. En eet hij niet, dan prak ik het, bied het nog een keer aan en anders jammer dan. Het is wel het laatste waar ik me druk in maak, want dat werkt niet bevorderend. Mocht het probleem groter zijn, dan kan ik me voorstellen dat je je wel zorgen maakt maar gelukkig eet ons zoontje wel goed fruit en reageert goed op onze positieve voedselaanpak.
Mijn zoon eet eigenlijk alleen doperwten goed. Dat eet hij een paar keer per week. Ik geef nu standaard bij het middageten tomaat en komkommer. We hebben van alles geprobeerd, loslaten, pushen, zelf op laten scheppen. Niks hielp. De laatste 2 weken kan hij een toetje verdienen en nu eet hij eigenlijk weer alles.
we hebben er met ons zoontje van nu 3 heeeeeeeeeeeeeel lang geen strijd van gemaakt. Hij meende dat hij zowat dood zou gaan als hij iets anders dan friet, aardappeltjes, pannenkoek, boterham o.i.d. zou proeven. Echt drama! Op een gegeven moment waren we er zo klaar mee, dat we deze tactiek zijn gaan toepassen:1. een hapje proeven (en dan ook echt kauwen en doorslikken) = verrassingsei. Of: 2. niet proeven, dan naar bed, meteen. En dat HIELP!! Allebei de methodes werkten: Hij merkte dat hij zowaar ander eten lekker kon vinden en sinds een paar weken eet hij uit zichzelf allerlei groenten. En nee, we hoefden echt niet iedere dag een verrassingsei te geven hoor, het ging er meer om dat hij merkte dat hij het lustte. Die omslag was nodig. Misschien iets voor jou om te proberen? Succes, het kan behoorlijk frustrerend zijn.
Ik sta open voor iedere poging... maar een verrassingsei vind ik best wel een "grote" beloning... Bovendien ook niet zo gezond. Ik heb een tijd de stickers gebruikt, dat werkte ok, maar helaas nu niet meer Straffen omdat ie niet wil proeven is iets wat het CB heeft afgeraden. Straffen is ook aandacht en je moet eigenlijk proberen te doen alsof het je niks doet dat hij niet wil eten. Geen strijd van maken en schouders ophalen en morgen weer een nieuwe poging, die insteek. Ik denk wel dat ik serieus morgen met het toetje aan de slag ga. Geen groenten proeven= gewoon kale yoghurt. groenten proeven = yoghurt met hagelslag of iets
Ach... hoe het hier vandaag ging. Ik ging appelcrumble maken als toetje (met ijs). Dus D. helpen. Kaneel over de gesneden appeltjes strooien. Hij stond te springen van blijdschap: "Oh, wat is dit lekker mama!" Ja, D, dit is het toetje van vanavond. Dus als je je bord leegeet gaan we dit lekker met ijs opeten. Tot het moment van het eten kwam. Twee ieniemienie schepjes op zijn bord. D. weigert gewoon te eten. Hij wist dat wij de appelcrumble en ijs gingen ete. Maar hij zit gewoon toe te kijken en heeft uiteindelijk dus niks gegeten.... Ik weet ook niet meer wat we moeten doen hoor.... Hij had er zó'n zin in, maar hij weet de regel bij ons thuis. Het helpt dus allemaal niks... En dan te bedenken dat ze vorig jaar (jaar geleden dus) bij het cb vroegen hoe het nu met z'n eten ging... Dat ik toen m'n schouders ophaalde en vertelde dat hij nog steeds z'n groenten niet wilde eten. Inmiddels zijn we dus een jaar verder. Dus D. eet zo'n beetje al 2 jaar lang geen groente..... :x
Mja... je hebt toch bij Zonnatura van die Kikker-pakjes-drinken? Met alleen fruit/groente? Volgens mij is dat 100% natuurlijk. Dat heb ik een poos geleden ook wel gekocht voor zoontje, maar is vrij prijzig moet ik zeggen. Maar ja, misschien moet ik het toch maar weer gaan kopen? 'k Zei gisteren nog - uit gekkigheid - tegen m'n man dat we maar zo'n sap-ding moeten kopen. Zo eentje waar je dan een wortel in doet en waar dan wortelsap uitkomt. Want D. drinkt volgens mij wel alles wat hem voorgezet wordt. Maar over 't algemeen: hoe meer ik erover nadenk hoe frustrerender ik het vind en vooral als ik bedenk dat hij al zo'n 2 jaar geen groente heeft gegeten en dat hij in de groei is en bla, bla, bla; maar ik kan ook m'n kop in het zand steken en me er verder niet druk over maken, dat is dan niet zo frustrerend....
Hee, wat grappig! Zou best eens kunnen werken hier!! We zitten alleen zo in een vicieuze cirkel. Als mn zoon al wortels ziet, zegt hij dat hij het niet lust :x Bij nieuwe groenten of in ene ander 'jasje" krijg ik m nog wel aan het proeven, maar ja, nu is niks "nieuw" meer natuurlijk... Terwijl ik weet dat ie het ooit wel gegeten heeft en het lekker vond de keer erop weer proberen, maar hij heeft een olifanten geheugen en weet feilloos alles wat hij "niet lekker vond"!! Dat komt er dan ook pertinent NIET in!! Vlgs het CB moet ik dan mn schouders ophalen en er vooral geen strijd van maken en blijven proberen. Dus daar ben ik al weken mee bezig, hihi, tot nog toe zonder echt veel resultaat dus wat betreft het groenten eten. wat betreft ander eten heb ik wel resultaat geboekt hoor! Dat met het toetje gaan we vanavond proberen. Nu nog een groenten bedenken waarmee ik "de strijd" aan ga... iets wat we niet vaak eten, iets waarmee ik hopelijk de meeste winst mee kan behalen of juist iets lastigs???
heb niet alles gelezen maar mijn kinderen waren gek op ertensoep en andere gepureerde groentensoepen. .
Tja, ik herken het deels wel. hier word altijd geprobeerd, of ze nu wil of niet. Als ze de andere kant op kijkt stop ik het er daar gewoon in. Soms huilt ze en denkt ze daarna, oh nog een hapje, was toch niet zo verkeerd. En soms wil ze het ook echt niet. Hier aten we weinig aardappelen. Nu dat dus op tafel komt, is het dus weigeren. Voor de rest lust ze best veel uitgesproken gekruide of pittige smaken. Pasta is favoriet. Maar ik blijf afwisselen en ze moet altijd proeven. Wil ze niet? Dan wil ze niet. Maar ook niets anders. Er wordt gegeten wat ik maak! Zo gaat het hier. En ze weet dit ook wel. Ze eet nu bijna altijd wel een beetje ook al is het niet haar favoriete eten!
Hoe ging bij jullie het avondeten? Hier één grote ZUCHT.....!!! :x Lasagne stond op het menu. Voordat we gingen eten heb ik D. een klein hapje van de overgebleven appelcrumble van gisteren gegeven. Lekker hè? "Jah!" Nou, als je straks je bord leegeet krijg je hier ook van. Dus 2 ieniemienie schepjes lasagne op z'n bord. Meneer weigert dus te eten. Ik was het echt helemaal zat. Dus heb het eten in z'n mond gestopt, "doorslikken!" maar nee, dat werkte uiteraard niet. Gillen, huilen. Etc. "Goed, dan blijf je maar zitten aan tafel tot je bord leeg is. Dan gaat J. straks lekker slapen, maar jij mag pas naar bed als je bord leeg is." Dit hebben we al eens 4 dagen zo volgehouden; toen bleef meneer rustig tot 21:00/22:00 aan tafel zitten...!!! Dus dat hielden wij zelf ook niet vol. Maar goed, vanavond heeft ie 'maar' een uurtje extra aan tafel gezeten. En dus het bordje was uiteindelijk leeg, en dus mocht hij nog een beetje appelcrumble opeten...... Maar één grote ZUCHT dus!!! Sjemig! Ik ben d'r onderhand goed klaar mee! Wat een ellende! En ik weet het ook niet meer....
Jeetje Hanna....wat een drama!!! Superherkenbaar ook. Vind ook zeker wanneer ze "wat ouder" worden dat je dan best wat mag verwachten, dat ze in ieder geval 2 mini hapjes opeten bijvoorbeeld! Mijn ervaring is ook hetzelfde dat wanneer je het er gewoon "inpropt" dat ze het dan echt niet eten. Nogmaals: ik weet heel erg goed hoe je tot dat punt komt... de frustratie:;aaargghh!! maar dat werkt dus niet. Ik probeer onszelf ervan te weerhouden het ooit nog zo te doen. Je wint het gewoon niet en je bereikt er echt een trauma/ conversie mee tegen eten. (Laatste keer heeft hij zn groenten uitgebraakt toen ik hem dwing door te slikken, zo zat hij zichzelf gek te maken!!) Het laten zitten hebben wij nog nooit gedaan. Ik ben meer van de aanpak: etenstijd voorbij: bordje weg ( ongeacht of hij wel of niet gegeten heeft). Ik zou het denk ik niet vol kunnen houden, onze zoon heeft een behoorlijk lange adem en dan maak je jezelf alleen maar ongeloofwaardig. Maar petje af dat het dus dan wel gelukt is bij jullie!! Nu dan wel volhouden denk ik??? Dan zou hij op een gegeven moment wel zoiets hebben van: laat ik het maar eten als ik nog wat aan mn avond wil hebben Nou, dan hier: ook drama!!! Had gekookte worteltjes, lekker neutraal en ik weet dat ie het ooit gelust had. hij hoefde maar 1 hap te nemen en had hem gezegd dat ie dan aardbeienyoghurt mocht. Als hij niet wilde proeven: ook goed, maar dan gewone "kale" yoghurt. Toen hij dat hoorde, was het al bij voorbaat janken om aardbeien yoghurt. Nogmaals rustig herhaald dat hij dat helemaal zelf in de hand heeft. Nou, mooi dat ie niks wilde proeven he?!! En maar zeuren om aardbeienyoghurt. En ik volhouden dat dat prima is, ALS ie een hapje zou proeven. Vervolgens wel rauwkost op, maar daar trapte ik niet in, het ging me om het proeven van iets, zodat hij erachter zou komen dat het best lekker is allemaal. Vervolgens heeft hij zn yoghurt ook niet aangeraakt. En maar mokken... Kapper kwam aan huis, meneertje moest ook meegeknipt worden. maar als hij iets in zn hoofd heeft gebeurt het dus gewoon niet!! Hij wilde dus niet geknipt worden. In de houdgreep, huilend, worstelend is hij deels geknipt, de rest lukte echt niet, hij zat gewoon over te geven van boosheid. Waarmee ik maar wil zeggen dat een peuter behoorlijk koppig kan zijn! Zo gaat het ook met zijn groenten eten: als meneer iets in zn hoofd heeft dat hij iets niet hoeft of wil, gaat het echt niet gebeuren!! Tsja... en wie wint er dan??? Wat kan je dan nog doen???
Pfff wat rot zeg als je echt al vanalles geprobeerd hebt en het nog steeds niet lukt. Hier zijn de dames nu 3 en 4 en eten gevarieerd en eten graag groente. Maar er waren tijden dat ik ook heel creatief moest zijn. Pastasauzen idd pureren ui,wortel,paprika. Aardappel met broccoli of bloemkool pureren dan op de ovenplaat spuiten met een spuitzak (soort van pomme duchesse) met een beetje geraspte kaas erover. Bloemkool of broccoli tortilla (gebakken aardappels, eieren en bloemkool/tortilla) Door het gehakt kan je ook vanalles verstoppen,wortel doorheen pureren merk je niks van Ik maak ook weleens prikkers met paprika,wortel,komkommer,tomaat etc het oog wilt ook wat
Dit is ook hoe we het nu aanpakken ( althans, ik probeer het ) Hoe oud is je kindje?? Bij mij eten ze eigenlijk beiden wel zelf, behalve als we echt iets als stamppot eten, dan help ik mn dochter. Maar als ze zelf eet, dan kan ik het er ook niet instoppen bij haar
Wij hebben de regel dat hij (3j3m) van alles op zijn bord 1 hapje moet proeven. We hebben daar ook wat drama's om gehad, maar hij luistert nu wel goed. Zoonlief neemt 1 hap: 'mama, lekker gekookt! jammie'. Dus ik zeg dankjewel, fijn dat je het lekker vind, nu ga je zeker wel meer hapjes nemen? 'Nee, ik zit vol'. Tja, wat moet je dan? Hij is vrolijk, heeft geproefd, vond het lekker, maar nu zit ie vol. Altijd standaard na 1 minihapje... Ben al blij als er 1 keer per week meer dan 1 hap eten in gaat. Toetjes doen we hier af en toe, als we er zin in hebben of als de jongens erom vragen. Los van of ze wel of niet goed gegeten hebben.
Het erin proppen en laten zitten met een bord eten doen wij niet... Net als Druif is het dan gewoon: 'klaar? bord weg'. (maar hier is ze ook nog een stukje jonger natuurlijk) Al snap ik wel goed dat je op een gegeven moment zo'n punt bereikt hebt dat je helemaal gefrustreerd bent!