Ass bij meisjes kan echt heel anders zijn dan “jongen” ass /ass uit het boekje. Daar kwamen wij ook achter met behulp van een psycholoog. Ze zat zichzelf ook vreselijk in de weg, en de hulp heeft wel echt geholpen!
Nouja ze heeft vanmorgen 25 minuten zelf gespeeld! Weet je dat ze dit nou altijd doet, als ik het echt niet meer weet en het water staat aan mijn lippen, dan verandert het! Ze was ook een huilbaby en het moment dat ik dacht: ik kan niet meer, ik moet de handdoek in de ring gooien, was het voorbij! En sindsdien heel vaak zo geweest. Misschien moet ik wat eerder wanhopig naar haar doen, is het eerder voorbij
Echt hè? Als je de wanhoop nabij bent gaat het vaak ineens een stuk beter! Fijn dat ze zo goed zelf gespeeld heeft, dan weet je in ieder geval dat ze het kan. En misschien kan het geen kwaad om af en toe te vertellen/laten zien dat mama het echt héél erg gehad heeft. De paar keren dat ik dat deed maakte het ook echt wel indruk en was dochter prompt een stuk liever.
Hier kan ze prima zelf spelen, maar is mama de makkelijkste weg om vermaakt te worden. Ik heb voor 1.29 een digitale keukenwekker. Voor dat soort dagen is t 5 minuten samen spelen en als de piep gaat, ga ik zelf wat doen. Na 10 minuten-20 minuten (net mijn fut icm haar humeur) gaat weer de piep. Als ze wil spelen we dan weer 5 minuten samen. Ik heb daarnaast de vaste prik van samen kleuren/schilderen en dansen. Dus die 5 minuten is daar dan buitenom. Over wanhoop gesproken, als dat helpt doe ik mee : ik word wanhopig dat mn dochter telkens stiekem op rooftocht gaat in de avonden en nachten. Ik lig nu te waken op t geluid van de klink. (2 katten dus dichte deur, de dikste (10kg) is dr maatje maar hij is zooo lomp, probeert ook in mijn nek te komen). Zo en nu afwachten of dát helpt!