Hallo, Mijn zoontje wordt al vanaf zijn geboorte huilend wakker. Toendertijd dachten we van de honger. Nu blijkt al meer dan een jaar dat hij best nog een uurtje op zijn pap kan wachten. Als ik hem oppak is het ook gelijk over. Hij moet nog wel even bijkomen. Ook na zijn middagslaapje wordt hij huilend wakker en moet hij bijkomen. Sinds de geboorte van onze meisjes zien we dat kinderen niet altijd huilend wakker worden. (Ook van logeetjes, trouwens). Af en toe heeft hij echt een hele huilaanval. Dat hij echt een half uur huilt met diepe halen, we kunnen hem dan met moeite troosten. Dit is geen probleem voor ons hoor. Het hoort gewoon bij het mannetje. Ben wel benieuwd naar ervaringen, en of hij ook nog in de toekomst vrolijk wakker wordt. Ps als hij is bijgekomen is het echt een vrolijk mannetje
Ja! Hier nog zo'n exemplaar. Ging met 2 jaar en 4 maanden ongeveer over. Hij leek toen echt goed te snappen dat wij elke ochtend in de kamer naast hem liggen, of 's middags beneden zijn. Áltijd. Dus nu komt hij ons heel gezellig "wakker" maken (ik word al wakker nog voor hij uit bed is), of roept hij ons.
Hier ook een zoon van 3,5 die altijd huilend wakker word.ik weet ook niet waarom het is. Mijn dochter heeft dat niet
Mijn dochter heeft dat ook heel lang gehad. Moment dat ze haar ogen open deed, begon t. Ik weet niet meer precies wanneer het stopte, volgens mij tegelijkertijd of rond de tijd dat ze ook goed ging (door)slapen; het moment dat we haar middagslaapje schrapten. Was met 2 jaar. Ze huilde ook veel met inslapen, vooral als baby. Nu nooit meer Een verademing was t, ik vond dat gehuil zó stressvol. Mijn broer heeft het vroeger trouwens ook gehad, nog wel langer dan mijn dochter.
Mijn zoon deed het ook altijd... zeker wel tot zn 2,5/derde jaar! Op een gegeven moment raakte ik een beetje geïrriteerd/cynisch, zo van: "de dag is weer begonnen..." kan dat niet anders?! Maar het is dus weer gestopt. Uit zichzelf. Misschien omdat er een besef kwam dan het goed was zonder te huilen? Dat wij gewoon in de buurt waren? Onze dochter heeft het nog nooit gehad, ook niet als baby. Die gaat gewoon rustig spelen of roepen.
Hier begint het op zijn einde te lopen... maar ik begrijp helemaal wat je bedoeld.. het gaat alleen niet van de ene op de andere dag en idd til je hem op/ ben je in de kamer.. over.... maar nu wordt hij steeds vaker zingend kletsend wakker.. met als gevolg dat als hij huilend wakker wordt ik gelijk op zoek ga naar redenen.. Voor jou hoop ik dat het snel over gaat.. zingend wakker worden gemaakt is toch een stuk beter dan door huilen...
Hier over het algemeen niet, maar toen ze kleiner was gebeurde het wel als we haar 'te snel' wakker maakten (bijv als we moesten werken of zo).... Had dan altijd het idee dat ze nog een beetje tussen slaap en wakker in zat of zo, daar dan geen raad mee wist?? Want als ze dan eenmaal goed wakker was dan ging het meteen goed...
kijk je soms of hij net geplast heeft? misschien wordt hij al plassend wakker en vind het niet leuk? wel heel apart vind ik het. als zoontje huilend wakker wordt dan is het omdat hij echt door wil slapen. en dat gebeurt niet zo vaak...
Hier zijn het echt fases. Ik ben ook zoo blij als ze niet huilend wakker wordt - nu alweer een hele tijd - , pff, als ze huilt ben ik gelijk helemaal gestresst