Onze zoon, een lief grappig ventje van bijna twee. Het is een ondernemend mannetje dat nergens voor terugdeinst. Kan heerlijk met ons en zijn zusje van 9 weken knuffelen. Hij heeft een pittig karakter maar is al met al een héérlijk jochie! Maar dat slaan en duwen van hem!! Om gek van te worden en het lijkt alleen maar erger te worden. Overal waar we komen waar andere kindjes zijn, slaan, duwen en haren trekken! Groot of klein, het maakt hem niet uit. Ook zijn zusje heeft al een paar rake klappen van hem gehad. En waar hij dat nou vandaan heeft?? Al sla je ons dood... Vandaag is hij wezen wennen op het kdv waar hij voor het eerst naartoe gaat. En ja hoor, in een half uur tijd had hij alle kindjes al een keer 'te grazen genomen'. Toen ik hem ophaalde gaf de leidster aan dat hij ook al een keer een soort time out had gehad omdat hij op een gegeven moment wel erg hardhandig bezig was. Hij werd daarom aan tafel gezet en mocht even niet meer spelen. Dat had wel indruk op hem gemaakt zei ze en daarna ging het gelukkig een stuk beter. Maar man, ik begin me toch wel een beetje kapot te schamen voor zijn gedrag. Ik weer dat het een fase is maar zijn er meer mensen die een pittige peuter dat zulk gedrag vertoonde? Hoe lang duurde die fase? En hoe gingen jullie daar mee om? We aanpak we ook hanteren, het lijkt weinig indruk op hem te maken. Het is geen agressie, hij denkt dat het een vorm van spelen is denk ik. Wel kan ik zeggen dat het iets van de laatste weken is, vlak na de komst van zijn zusje. Heeft dat er ook mee te maken of is het toeval icm de leeftijd? Voor ons gevoel geven we hem wel voldoende aandacht. Hoor graag de ervaringen van anderen.
Het gaat over. En het gaat zeker helpen dat die naar de kdv gaat. Adem in adem uit en ben even heel kort met hem. Houd hem in de gaten en zet hem even op een stoel voor een minuut als het te gortig wordt. Succes
Ons zoontje deed dat ook netna zijn tweede verjaardag. Mama en papa slaan en alles weg gooien als hij een standje kreeg. Heb toen de stout plek in het leven geroepen. Als hij sloeg dan moest hij daar op en het gooien was ook om reactie uit te lokken dus daar reageerde ik niet op. Dit heeft twee weken geduurd en toen was het over. Merkte gewoon aan hem dat hij op zoek was naar zijn grensden. Bij ons was het alleen niet zo erg als jou zoontje doet.
Ik lees even mee! Ik hoop ook op dé tip. Ik ben hier ook een beetje ten einde raad. Hier is het sinds een tijd slaan, knijpen, krabben en bijten. Geloof dat hij het ook alweer zo'n ruime maand. Maar niets lijkt te werken, ik heb al zóveel geprobeerd om het te stoppen. Hij blijft het doen. Sterker nog, het lijkt juist erger te worden. Maar hier is geen sprake van een broertje/zusje erbij, geen andere (grote) verandering. Dus het kan ook nergens echt aan liggen. Ik hoop echt dat het héél snel over gaat.
Je hoeft je echt niet te schamen hoor, niet doen! Als het geen agressie is, zou ik het zien als jonge hondengedrag: duwen, happen, slaan en soms krijgt ie dan een duw of een veeg terug. Gaat dus gewoon over zodra hij wat groter wordt. In dat licht corrigeer ik mijn ukjes ook (1 en 2 jaar) en zij elkaar trouwens ook. Werkt als een trein! En het wordt echter minder. Dit betekent natuurlijk niet dat ik mijn kind een duw geef, maar wel dat hem vasthoudt, kort toespreek en klaar. Heel soms doe ik even zacht terug wat hij zojuist gedaan heeft met korte uitleg erbij, zodat het hem duidelijk is waarover het gaat.
Het zijn wel grote veranderingen, eerst een baby erbij en nu naar het kdv.. ik hou mn hart vast als y volgende week naar de peuterspeelzaal gaat. Sinds s er is is ze ook nogal bijterig en dwars en geeft jonge kinderen incl broertje een knuffel, maar dan veel t hard (duwt hard met haar hoofd tegen hun gezicht of gaat bovenop ze liggen). Voor de bevalling dacht ik nog 'je merkt nog niks van die peuterpuberteit', maar nu ben ik blij als ze savonds in bed ligt (want smiddags wil ze ook ineens niet meer slapen, waardoor ze vanaf 4 uur te moe is om zichzelf te vermaken)..... het is een fase, het is een fase, het is een fase, het is een monstertje, het is een fase, het is een fase...
Dl schrikt zich al kapot als ik zeg dat ze me pijn heeft gedaan, dus daar verwacht ik weinig problemen mee. Maar zo te horen is je zoontje gelukkig wel onder de indruk vd juf, dus komt vast helemaal goed nu
Wat heb je er tot nu toe mee gedaan? Ik zou heel duidelijk zeggen dat dat niet mag en alternatieven bieden. Vertellen wat dat met iemand doet (pijn/auw) en wat hij in de plaats daarvan mag doen. De eerste keer dat een van onze kinderen dat deden heb ik ze gelijk bij de slaande hand gepakt, aangekeken en gezegd dat ik dat absoluut niet wil hebben. Dan doe je hem/haar/mij pijn en dat wil ik niet. Je mag wel aaien of knuffelen. Kijk zo.......
Dit doen we zeker. Streng toespreken, minder streng toespreken, als hij het blijft doen in de hoek voor een time out, het heeft tot dusver weinig effect. Nu is hij sowieso van het herhalen herhalen herhalen, met andere woorden niks bij hem is na 2 of 3 keer waarschuwen klaar. Op tafel of tv meubel klimmen ging wéken overheen voordat hij er eindelijk mee stopte.
Er zijn meerdere ouders die mij ook hebben verteld dat hun kinderen het ook hebben gehad deze fase en dat het écht overgaat, dus nee ik weet dar ik mij inderdaad niet hoef te schamen.....maar toch Laat dan net ons kind dat kindje zijn dat andere kindjes slaat! Stond ik vroeger (voordat ik zelf kinderen had) altijd zo snel met mijn oordeel klaar Daar kom ik nu wel heel erg op terug haha!