Mijn dochter van 2 jaar en 8 maanden zegt dat haar juf van de psz haar heeft geslagen op haar hand. Zij heeft het voorgedaan en gaf een harde klap op mijn hand. Ze zei ook voor het eerst dat de juf lief en een beetje stout was ( uit zichzelf) Mijn dochter blijft bij haar verhaal, vertelt elke keer hetzelfde en noemt dezelfde naam van de juf ( gisteren gebeurd) Zij kan altijd goed vertellen wat ze op een dag heeft gedaan op school en hoe het gegaan is. Ik wil dit graag bespreekbaar maken op de psz, maar ik weet niet zo goed hoe. Een peuter kan natuurlijk iets overdrijven of iets door elkaar halen maar mijn dochter vertelt gebeurtenissen altijd precies na aan anderen en deze keer dus aan mij. Hebben jullie tips?
Ik zou gewoon vertellen wat je dochter heeft gezegd en of zij uit kunnen leggen wat er precies gebeurd is. Dan leg je er geen oordeel in en leg je de bal bij hen. Mochten ze vertellen dat je dochter gelijk heeft, dan kun je ze daar op aanspreken. In eerste instantie dus open en neutraal. Succes!
ik zou het idd bespreken, dus even tegen die juf vertellen waar dochter mee thuis kwam. Niet beschuldigend of wat dan ook, maar zo neutraal mogelijk. Aan haar reactie zul je wel kunnen zien of er überhaupt iets voorgevallen is.
Dat is niet leuk natuurlijk om te horen van je dochter. Idd wat de andere zeggen even de juf aanspreken en op neutraal vlak vragen wat er voorgevallen is.
Onze dochter zei ooit als peuter dat juf haar van de trap had gegooid. Zo stellig... Dat eigenlijk alleen het feit dat wij de juf inmiddels HEEL goed kenden ons er van weerhield om d'r te geloven. Gelukkig meteen de volgende ochtend aangesproken door een ouder die wilde weten hoe het met dochterlief ging. En die dus bij het hele incident was geweest (Zijn zoontje en mijn dochter hadden gestoeid. Hij is een soort tank, mijn dochter een mini... Dus ze was gevallen, op de trap. En juf had haar getroost.) Ik zou gewoon inderdaad eens vragen van "joh... Ze zegt zus en zo... weten jullie wat er is gebeurd?" Geeft ze de kans om het uit te leggen. En tegelijkertijd als het wel zo is... Om te beseffen dat jij er van gehoord hebt. En dat ze het dus wellicht beter niet meer doen.
Dit ze leggen het nog al eens verkeerd uit. Hier heeft de juf onze zoon geduwd en was hij gevallen. Achteraf bleek dat onze zoon op het speelplein heel hard rennend tegen de juf aan gerend waardoor hij dus gelanceerd werd in de achteruit en viel. Ik zou ook gewoon vragen
Ik begrijp jou niet hoor,ga er gewoon heen en vertel wat je dochtertje.zoontje heeft gezegd,gewoon duidelijke taal.
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb het vanmorgen gevraagd, de juf kon zich hier niets van herinneringen. Het was ook een beetje lastig omdat er andere ouders binnenkwamen. Als mijn dochter het nog eens zegt zal ik een afspraak maken om het er ongestoord over te hebben
Dat vind ik een heel bijzondere reactie. Hoezo kan ze het zich niet herinneren? Dat betekent in mijn boekje dat ze dus wel eens een tik geeft... Of bedoelde ze dat ze de oorzaak van het verhaal niet kan achterhalen? En dit soort dingen verdienen direct tijd en aandacht....
Of dr mss aantikte en jou dochter zag dat als tik op dr vingers. Wat bij de juf geen bijbedoeling was.
ik vind het ook een vreemde reactie, het gaat hier om een kdv of pzs groep neem ik aan gezien de leeftijd. Heb zelf altijd op een kdv gewerkt en je hebt daar niet zoveel kinderen dat je je zoiets niet meer zou kunnen herinneren. En ook al komen er andere ouders binnen, ik zou het met een ouder willen bespreken als een kind thuis vertelt dat ik haar geslagen heb. Als het op dat moment niet gaat (overmacht) zou ik zelf meteen voorstellen om op een rustig tijdstip met die ouder te gaan zitten, vind het een nogal lakse reactie.
Ze kan zich geen situatie herinneren waardoor mijn dochter dat kan zeggen. Ik hou het in de gaten. Kan het mij ook niet voorstellen bij deze juf, maar je weet het nooit. Blijf alert...
Mij zoontje is een keer gevallen waar ik bij was en had toen ik klein wondje op zijn knie. 'S avonds in bed vertelde hij dat hij zich pijn had gedaan en liet zijn knie zoen. Vervolgens zei hij 'heeft papa gedaan' terwijl ik er gewoon bij was. Kinderen verdraaien veel omdat fantasie en werkelijkheid voor hun hetzelfde zijn. Zo vertelde ik vroeger dat mijn vader bang was voor de wolken en boos werd als ik wat aan me moeder vroeg. Dit klopt van geen kanten. Blijft lastig als kinderen zulke verhalen vertellen.
hier ook een dochter die toen ze twee was heel overtuigend vertelde dat een bepaalde leidster haar een tik had gegeven. De eerste keer dacht ik nog "hmmmm" maar tien ze voor de tweede keer ermee thuis kwam nam ik me voir er de volgende keer over te beginnen. En prompt kwam een dag later het verhaal dat oma haar had geslagen en de dag daarna had papa het gedaan. Toen wist ik genoeg
Ben je toch blij dat je niet op hoge poten naar die leidster bent gestapt. Neemt natuurlijk niet weg dat het best waar kan zijn. En ik vind die reactie van "ik weet het niet meer" net als salapio een beetje vreemd. Ik zou het nog weten als ik iemand een tik zou geven... Gewoon omdat ik het eigenlijk nooit doe Dus als iemand het niet meer weet... Vind ik dat vreemd
Als er een kern van waarheid in zou zitten dan merk je het wel aan de houding van je kind. Ze worden dan angstig voor de persoon of nemen afstand....
Ik las hierboven dat de leidster zich niet kan herrineren wat voor situatie de dochter gekoppeld zou hebben aan een tik. Lijkt me ook lastig om terug te halen.
Hmm ik las het meer als dat ze zich niet kon herinneren alsof ze het gedaan zou hebben. Jouw interpretatie klinkt wel beter