Hoi hoi.. Heb een probleempje misschien weet iemand een oplossing. Onze zoon van net 2 jaar slaapt sinds een week in een meegroeibedje...of beter gezegd slaap NIET in z'n nieuwe bed! Hij heeft een nieuwe kamer en een nieuw bed gekregen i.v.m. de komst van een 2e. Toen z'n kamertje af was en het nieuwe bed er stond vond ie het allemaal razend interressant, kroop ook steeds in het bed en deed dan net of ie ging slapen. Maar nu het dan echt zo ver is, vind hij het helemaal niet zo leuk... hij is nooit een goede inslaper geweest en hebben dan ook heeeeel lang naast z'n bed gezeten, maar de laatste maanden ging het perfect! Verhaaltje, kusje, aai over de bol en de kleine man ging slapen (zonder ons erbij),we zijn nu weer terug bij af lijkt wel..( zelfs erger, want hij word nu ook nog s 4x per nacht huilend of schreeuwend wakker, wat nog nooit zo is geweest) hij vind het volgens mij allemaal hartstikke eng. We hadden misschien beter z'n nieuwe bed op z'n oude kamer kunnen presenteren, maar we dat hebben we nu eenmaal niet gedaan... en het lijkt me niet zo verstandig om dit nu alsnog te doen (weet ie helemaal niet meer waar hij aan toe is) heeft iemand sugesties, hoe we het nu zouden kunnen gaan aanpakken?
Ja dat zou ik ook doen, hij is er duidelijk nog niet aan toe. Desnoods koop je bij ikea een tweede ledikantje bij tot hij er wel aan toe is. succes
was ook gelijk mijn eerste gedachten, lekker zijn oude vertrouwde ledikant in zijn nieuwe kamertje zetten, hij moet toch al veel verwerken nieuwe kamer, nieuw bed, baby op komst....het is nogal veel....dat hij er eerst wel in kroop zag hij meer als een spelletje is er ruimte op de kamer zou ik wel het nieuwe bed op deze plaats laten staan...wie weet went hij er zo aan....
Bedankt voor jullie snelle reacties, we zien het nog even aan zo..en anders zetten we alsnog zijn ledikantje erbij op z'n kamer. Vanavond ging het namelijk best redelijk..heb er eerst even bij gezeten (in de deur opening) en toen was ie lekker aan t babbelen over de apen en bananen op z'n dekbedovertrek, heb toen gezegd dat ik naar de kamer ernaast ging (vond ie niet zo leuk, maar niet hysterisch gehuil,zoals de dagen ervoor, beetje jammerend)Hij riep wel steeds mama, maar niet angstig ofzo,totdat ie het heeft opgegeven en zonder te huilen is gaan slapen....dus...reden om het nog maar heel even aan te zien...misschien heeft ie gewoon wat meer tijd nodig(hopelijk slaapt hij vannacht ook lekker door), toch bedankt voor jullie reacties! gr. puk