Ik heb het idee dat onze zoon zich een beetje eenzijdig ontwikkelt. Dingen die hem interesseren, daar is hij goed in, logisch ook. Dingen die hem niet interesseren, daar loopt hij volgens mij ook achter mee in vergelijking met leeftijdsgenootjes. Nu was ik altijd zo van: komt wel als hij naar de basisschool gaat of.... komt in ieder geval "vanzelf" wel. Maar inmiddels heb ik het idee dat hij dus achter loopt en vraag ik me af of ik hem niet wat meer zou moeten stimuleren, ook al interesseert het hem geen hout. Voorbeeld: met puzzelen is hij volgens mij best erg goed. Zeker als hij eens een puzzel heeft gemaakt legt hij m in no time, stukjes van 100 doet hij nu. Hij is echt fan van (thomas de)treinen, maakt ook treinbanen in allerlei vormen, bochten, hele parcoursen maakt hij met diverse korte, lange stukken bochten, bruggen , koppelstukken etc en kent alle karakters uit zn hoofd. Taalkundig is hij volgens mij ook vlot. Memory spelen kan hij ook goed. Daarentegen vindt hij tekenen en kleuren helemaal niks. Hij kan bij lange na niet binnen de lijntjes kleuren. Hij zit echt nog op het niveau: krassen maken. Kleien kan hij ook niet, hij kan nog geen balletje draaien. Had een oefen boekje van hema gekocht voor de leeftijd 3-4 jaar ( hij is bijna 4). Daarin staan spelletjes mbt associaties maken en logisch nadenken en hij snapte er werkelijk helemaal niks van. Bijv kledingstukken met dezelfde print bij elkaar, nou.... echt niet dus! En misschien heeft het ermee te maken maar kledingstukken doet hij ook steevast verkeerd om aan, of iedere dag weer frustratie omdat hij zn hoofd in het verkeerde gat (aan de bovenkant) doet... Is dit "normaal"? Ik blijf oefenen ( tot voor kort kon hij nog helemaal niks zelf aan trekken, dus we boeken vordering), ook met de oefenboekjes, bambino loco etc. Of zouden jullie er minder bovenop zitten, het komt vanzelf wel? Geen idee of dit nou gewoon desinteresse is of dat hij echt op bepaalde vlakken "achter loopt"? In dat geval zou ik er wel meer bovenop willen zitten.
Het klinkt wel redelijk herkenbaar. Onze oudste was tot voor kort ook totaal niet geinteresseerd in tekenen, knutselen, kleuren. Ook puzzels maken vond hij niet heel leuk, hij deed het wel eens, maar kon er maar met moeite de aandacht bij houden en grotere puzzels lukten daardoor al helemaal niet. Sinds hij naar school gaat, gaat dat allemaal steeds beter. Hij zit nu steeds vaker uit zichzelf lekker te tekenen, wil steeds van alles knippen en plakken. Puzzels maken vindt ie nog steeds niet zo leuk, maar ja, je hoeft ook niet alles leuk te vinden natuurlijk. Onze jongste heeft ook een hekel aan alles wat met handvaardigheid te maken heeft. Ik denk dus dat het tzt op school wel goed zal komen. Daar moeten ze natuurlijk ook bepaalde werkjes gewoon doen, dus dan ontkomt hij er niet meer aan. En misschien zal hij nooit van tekenen gaan houden, persoonlijk heb ik er ook niks mee en ik kan het ook totaal niet, dus dat kan ook nog he. Ik zou er in elk geval niet teveel druk op leggen, dat werkt meestal alleen averechts.
Luppy: fijn om te lezen dat het op school "vanzelf" goed komt en dat hij dus niet extreem "achter loopt". Het zijn allemaal wel dingen die te maken hebben met creatief zijn inderdaad... je kan ook niet alles leuk vinden. Begon me alleen wel wat zorgen te maken dat hij die associatie spelletjes ook niet kon/ logisch nadenken, terwijl het oefenboekje vanaf 3 jaar was...
Ik dacht echt dat je het over mijn zoon had Hier dus precies dezelfde soort interesses (vooral puzzelen, alles met letters en cijfers, verbanden leggen, basiswinskunde enz.. daar loopt hij in vóór). Maar hij kan zichzelf echt nog niet goed aankleden, en vindt dat totaal niet boeiend. Is nu pas bezig met zindelijk worden.. Tekenen en kleuren boeit hem niet, en hij krast inderdaad nog steeds. Terwijl zijn zusjes goed binnen de lijnen kleuren, en hun eerste koppoten tekenen. Hij kan ook pas sinds vorige week goed met een kinderschaar knippen. Tot nu toe wilde hij het gewoonweg niet. Ik zie aan hem dat het echt de interesse is. Zijn zusjes zijn bijv veel meer op een 3-jarig niveau qua puzellen (puzzels van 26 stuks bijv), maar vinden knutselen en tekenen veel en veel leuker om te doen (en zijn daar dus ook veel beter in)
Fijn om te horen dit zeg! Zeker bij jou, je voedt ze op dezelfde manier op, dus daar ligt het niet aan. Begon me namelijk al zorgen te maken dat ik er zelf te weinig uitdaging in bood... Na ja, ik blijf proberen maar dan zal ik sneller stoppen als het niet meer leuk wordt
hier kon dochterlief pas binnen de lijntjes kleuren toen ze aan de adhd medicatie begon maarja dat wil niet zeggen dat jou zoontje ook adhd heeft komt vanzelf goed hier is dochterlief meer met schrijven en rijmen bezig dan het reken vak
Hier in huis zie ik echt een verschil in ontwikkeling tussen een jongen en een meisje (en dan heb ik het perfecte voorbeeld van beide geslachten tegelijk in dezelfde leeftijd en dezelfde fases en met dezelfde opvoeding ) Onze meiden hebben veel meer geduld en kunnen echt lang aan tafel zitten kleuren en knutselen. Door die oefening leren ze het natuurlijk ook beter. Zoon gaat ook in eerste instantie mee knutselen, en is na 10min zijn interesse kwijt en gaat wat actiefs doen, of juist op de grond zitten puzzelen. Hij neemt dus ook veel minder tijd om het te leren. Met aankleden ook. Meiden vinden dat hier echt leuk, en zijn heel trots als ze zich helemaal zelf hebben aangekleed. Zoon wordt daar echt niet warm of koud van, hij kan gewoon een half uur rondlopen met een shirt over zijn hoofd, totdat ik toch besluit om hem te helpen met mouwen.
O zo herkenbaar!! Lovelymom: overigens geen gek voorbeeld hoor, soms denk ik ook dat hij adhd heeft, zo actief en snel afgeleid hij is, maar ik snap dat hij ook nog te jong is om dat te diagnosticeren. Maar zal er niet heel raar van staan te kijken. Toch is het moeilijk om te weten: wat komt doordat het een jongetje is, of wat is echt druk, snel afgeleid gedrag? Merk hier nu al groot verschil in jongetje meisje. Dochter heeft nu al meer interesse in aankleden en " hoe het hoort" en ze is nog geen 1,5! Zoon lief loopt het liefst de hele dag in pyjama of half bloot... Dochter kan rustig aan tafel met zo'n speelkassa spelen, zoon wil om de 5 minuten wat anders. Behalve zn treinen dan, daar kan hij een hele middag zoet mee zijn, maar dat is werkelijk het enige.
leuk om te lezen! hier ook zo'n stoere jongen die geen geduld heeft voor crea werkjes, kleuren, tekenen enz. mijn eerste was een meisje, die werkelijk als een van haar eerste levensbehoeftes tekenen heeft. voor ze naar school ging tekende ze complete huizen met gordijntjes en katten voor de ramen. groot was mijn verbazing, onze tweede, een jongetje, krast alleen maar en sinds kort komen er nu koppoters (poppetjes met punkiehaar zoals hij zelf zegt).. eerder al moest ik het er toch even over hebben bij de psz juf, moeder van 5 (!) zonen, zij zei dat het volkomen normaal was. ook bij andere dingen merk ik het wel, onze tweede is gewoon een heel stukkie luier in een hoop dingen komt vanzelf wel goed denk ik! want hij fietst wel als de beste, rent, racet en verzint de prachtigste verhalen met z'n brandweer/politie/hijskranen/takelwagens. ieder zo'n voorkeur!
O heerlk dit! Ja, hij sjeest al met een loopfiets sinds zn 2e en idd, hele verhalen kan hij verzinnen, hij kletst de hele dag door, grote fantasie... Maar crea werkjes...,maar dus ook totaal geen benul van logische dingen, wat past bij elkaar... En manieren... Men... Ik kan dingen 100 keer uitleggen, het interesseert hem geen hout dat ie na het plassen in zn blote kont de huiskamer in loopt... Sokken aan? Waar zijn die goed voor? Zelf schoenen aan doen ( klittenband) gaat toch sneller als mama het doet... Jas aan? Kan hij nog steeds niet. Van die spelletjes waarbij je alleen de puntjes met elkaar moet verbinden o. Zo tot een tekening te maken... Kan hij nog steeds niet...
Ik vraag me dit ook af/ Mijn zoon houdt absoluut niet van tekenen, puzzelen, of iets waarvoor je moet zitten. Hij moet bewegen of het speelgoed (treinen, auto's, boerderij) moet bewegen. Daarin kan hij super spelen, maar met tekenen loopt hij echt achter. En hij is ook liever lui dan moe. Hij heeft "geen zin" om zijn broek dicht te maken na het plassen. Hij wilt ook niet leren dat hij zelf zijn billen kan afvegen, knopen vastmaken, rits dichtdoen, enz. Ik hoop maar dat het goedkomt als hij naar school gaat. Al begin ik me daar wel wat zorgen over te maken.
Datvan dat aankleden, daar maak ik me inmiddels niet zo'n zorgen meer over. Hij piept heel snel dat hij iets niet kan, maar hij kan vlgs mij veel meer dan hij laat zien. En op school zal hij snel genoeg mee willen met de rest.... Ik maakte me wel zorgen dat hij die spelletjes niet snapte uit dat oefenboekje vanaf 3 jaar.... En dat heeft niet te maken met dat hij niet kan blijven zitten, want voor een puzzel met 100 stukjes kan hij wel 10 minuten blijven zitten?! Ik hoop maar dat dat ook een stuk desinteresse is?
Al met al duidelijk hier ook een jongetje wat geen interesse of ja eigenlijk 5 minuten interesse heeft en dan weer wat anders gaat doen. Kleren aandoen is een noodzakelijk kwaad. een pyama is toch ook kleding.. en daarintegen een meisje wat zelf mailliots aan en uit trekt.. met net 2 jaar. Hoort erbij en daarbij niet iedereen is goed in tekenen. regelt zichzelf.
Het is net of het over mijn zoon gaat. Hij kan het allemaal wel maar vind het inderdaad niet leuk. Aankleden bijvoorbeeld. Als de trui en de mouwen niet snel genoeg over zijn hoofd en armen gaan dan roept hij 'ik kan het niet' en blijft dan rondlopen met alleen de trui over zijn hoofd. Ook komt hij heel vaak in zijn blote kont de kamer inlopen en doet dan pas zijn onderbroek en broek aan. De knoop (lees haakje want een drukknoop duurt te lang om dicht te doen en die laat hij dan open) gaat dicht maar de rits niet, duurt te lang en is teveel werk. Hij doet wel zijn jas aan maar niet dicht want een rits is te lastig. Waar ik mij wel zorgen om maak is het afvegen van zijn billen na het poepen. Dat kan hij dus echt nog niet, hij veegt alles op zijn rug en dan wordt hij nog viezer. Op school ( waar hij over een week naar toe gaat) doen ze dit niet meer voor hem en ik weet echt niet hoe dat dan gaat. Ik ga zijn juf volgende week maar vertellen dar hij dat nog niet kan. Wat hij wel heeft is dat hij ziet dat andere kindjes het wel kunnen hij het ook wil en dan net zolang gaat proberen tot hij het kan. Hopelijk komt het dan op school goed omdat hij dan natuurlijk veel van andere kindjes ziet. Hij kan inderdaad uren met zijn trein/brandweerauto/monstertrucks en andere auto's spelen en dan hele verhalen verzinnen. Als ik met hem wil knutselen dan heeft hij het na 10 minuten wel gehad en wil wat anders doen. Ik denk dat het wel een beetje hoort als ik het zo lees bij andere jongetjes.
Hebben wij dezelfde zoon?!! Dat van het billen afvegen, daar maak ik me ook zorgen om, maar als ik vriendinnen hoor met zoontjes, dan zijn ze zeker niet de enige! ik vraag me alleen wel af, mn zoon poept wel 4x per dag, dus gegarandeerd ook een keer op school, of hij het dan aan de juf wil vragen of doorgeven of hoe dat dan gaat? De juf kan toch ook niet weg uit de klas? We oefenen thuis wel, maar het gaat echt met de Franse slag. Jullie stukjes zorgen er wel voor dat ik wat geruster ben en het wel wat meer op zn beloop durf te laten.
te jong om te diagnoticeren ? mijn dochter is van augustus 2008 en heeft de diagnose gehad ken zelfs iemand met een dochtertje van net 2,5 die de diagnose heeft gehad
Mijn zoon is 1,5 jaar jonger dan jouw dochter... Maar een kindje van 2,5 jaar een diagnose ADHD? Dat kan volgens mij niet... Naar mijn beste weten wordt zoiets met allerlei testen gediagnosticeerd en is een kind van 2,5 jaar nog niet testbaar?
ik zou eerlijk gezegd een drukke jongen dat geen rust kan vinden om te knutselen niet gaan testen op adhd ( of uberhaupt daaraan denken) dan zou halve wereldbevolking adhd hebben..
Nou ja, het ligt wel iets genuanceerder dan alleen het niet de rust vinden om te knutselen.. Heb bij andere dingen ook vaak getwijfeld hoor, maar daarentegen zijn er ook zat dingen die naar mijn idee "gewoon' aan het jongetjes-zijn liggen. Dus ik kijk niet heel raar op als hij ooit de diagnose zou krijgen, maar op dit moment maak ik me er nog niet echt zorgen om
Nou, hier twee jongens met een mega verschil in ontwikkeling. Mijn oudste is 3jr en 3mnd en kan zich inmiddels zelf aankleden (het meeste, met de mouwen heeft hij nog steeds moeite), terwijl mijn zoontje van 19 maanden heel gretig is en heerlijk eigenwijs overal in mee wil helpen, echt al zelf loopt te klungelen met aankleden en sokken probeert aan te trekken. Bij hem is de drang om dingen zelf te doen véél groter dan bij de oudste. Terwijl hij ontzettend druk en beweeglijk is en de oudste juist heel rustig kan spelen met treinen, puzzels, auto's, muziek maken enz. (en dat ook altijd al heeft gedaan). Maar goed, wie weet wat mijn jongste kereltje doet als ie 3 is.