Cultuurverschil?

Het ligt ook aan je kindje (nouja hier dan)

Onze zoon was als baby altijd een lastige slaper. Hij sliep gewoon het allerbeste in zn eigen bedje op zn eigen kamertje. Toen hij wat ouder werd namen we hem weleens mee maar dan kon ik er elke keer een uur ofsow naast gaan zitten en dan viel hij pas in slaap. Zonde van mijn tijd en zielig voor hem omdat we hem als we weer naar huis gingen weer uit zn slaap haalden om hem mee te nemen.

Onze dochter is een makkelijke slaper. Kinderwagen, bed, campingbed enzovoort, het maakte/maakt haar niet uit. Ze slaapt overal prima

Hier dus geen cultuurverschil maar gewoon een verschil tussen karakters van broer en zus

 

Ik weet wat je bedoeld qua cultuur.. Bij mijn man in de familie is het ook doodnormaal dat de kids naar bed gaan als de volwassenen ook gaan. Het is niet mijn ding en zou nooit mijn aanpak zijn.
Mijn kinderen liggen daarom uiterlijk 19.00 in bed. Mira blijft nu als we gezellig visite hebben of ergens zijn geweest wel eens op tot 20.00-21.00, maar dat is echt een enkele keer en alleen als ik merk dat ze dat redt.
Mijn kinderen hebben ook echt rust en regelmaat nodig, dus dit werkt het beste voor hun.

 

Onze oudste zoon ging als baby gewoon in de draagdoek als we een feestje hadden. Of in de bak van de wandelwagen als we die bij ons hadden. De jongste nu ook weer, trouwens. Hij is nu drie maanden en we zijn geloof ik al een keer of vier uit eten geweest. Gaat prima hoor: onze baby slaapt overal doorheen. Als hij wakker wordt mag hij gewoon gezellig even op schoot en kijkt hij wat om zich heen. De oudste (peuter) is uit eten gaan ook gewoon gewend omdat we dat met hem ook al vanaf baby af aan doen. Speelgoedje mee en hij vermaakt zich prima. Wel gaan we vaak wat vroeger, maar ik denk dat dit een zuidelijke landen minder nodig is omdat kinderen sowieso meer geaccepteerd worden. In Nederland is dat vaak niet zo. Dus dan voel ik me om half zes meer op mijn gemak in een restaurant dan om zeven uur. Het is dan sowieso nog wat rustiger en er zijn meer mensen die zelf ook kinderen bij zich hebben.
Zodra onze oudste niet meer in een wandelwagen zat (vanaf een jaar of twee) hebben we hem trouwens nooit laten slapen in een restaurant. Om hem in een hoekje op de grond te laten liggen vind ik nou ook weer niet jofel. Dus ook daarvoor is het wel fijn om iets vroeger te gaan en het bijvoorbeeld bij twee gangen te houden.
Bij vrienden nemen we gewoon een campingbedje mee en slaapt hij daar. In het begin ging dat prima: slaapzakje aan dat ook in de autogordels kan en hij merkte niks van de reis naar huis. Hij heeft een periode gehad dat hij wel wakker werd en huilde. Dus toen hebben we het een tijd niet gedaan en lieten we hem gewoon opblijven. Als hij moe werd, gingen we naar huis. Bij onze zoon kan dat negen uur zijn maar ook tien uur. Als we bij familie zijn, leggen we hem vaak daar op bed en halen we hem gewoon de andere ochtend op.

Wij gaan ook vrij relaxed met onze kinderen om, als ik het vergelijk met andere ouders in onze omgeving. Sommigen worden bijna panisch van het idee om uit eten te gaan met jonge kinderen. Wij hebben de ervaring dat het eigenlijk altijd goed gaat. (Oudste heeft in ruim drie jaar welgeteld 1 keer gehuild in een restaurant. En we gaan zeker om de maand wel eens uit eten. Dan tel ik lunch nog niet eens mee.) Sommige mensen zeggen dat dit komt doordat wel makkelijke kinderen hebben. Tja, ik vond dat altijd het kip-ei verhaal. Zijn wij (wat dit betreft) makkelijke ouders omdat we makkelijke kinderen hebben? Of hebben we makkelijke kinderen omdat we er als ouders geen probleem van maken als onze kinderen eens later of op een andere plek slapen?

 

Als we gewoon thuis zijn hou ik ook een redelijke vaste tijd aan voor ze (19.00 de jongste, oudste er gelijk achteraan) maar als we weg zijn hou ik me daar echt niet aan. De oudste kon ik nog wel ergens in een campingbedje laten slapen maar de jongste pikte dat niet. Hier gaan ze ook gewoon mee naar een restaurant etc, idd gewoon wat vroeger zodat we wel beetje op tijd klaar zijn en het nog niet zo heel druk is

 

Ja inderdaad best wel een cultuurverschil. Mijn man is Turks en gelukkig heb ik over bedtijden met hem nooit discussies maar ik zie het heel veel zowel in Turkije als hier bij Turkse families in Nederland dat kleine kinderen heel laat naar bed gaan en dus ook laat wakker worden. Ze staan vaak raar te kijken als ze horen dat ze hier thuis altijd om 19 uur gaan slapen. Op vakantie hebben we weleens geprobeerd ze ergens anders te laten slapen maar ze waren allebei als baby hele moeilijke slapers en dan zit je dus de hele avond gezellig met een huilende baby. Nee, daar ben ik al lang vanaf gestapt. Inmiddels kunnen ze prima incidenteel een keertje tot 21 uur opblijven ofzo en af en toe vind ik dat geen probleem. Ik vind het voor kleine kinderen niet gezond en onnatuurlijk standaard heel laat naar bed te gaan of elke avond maar in een drukke omgeving te moeten slapen.

 

Mijn ex komt uit Israël, en voor haar was het ook normaal dat de kinderen laat naar bed gingen. In Israël is het gewoonte om rond 17:00 even iets lichts te eten en dan rond 20:00 uitgebreid te dineren. De kinderen gaan dus ook laat naar bed. Met mijn Hollandse invloed (ik kom dan wel half uit Algerije, maar ben in Nederland geboren en opgegroeid) konden we wel op tijd avondeten maar laat naar bed gaan heeft er nog heel lang in gezeten. Dat zijn we eruit gaan halen toen onze oudste dochter naar de peuterspeelzaal ging en er de volgende dag dus vroeg uit moest maar helemaal eruit gaat het niet. Onze oudste dochter gaat inmiddels naar de basisschool en moet vroeg uit bed en dan de hele dag wakker en alert zijn dus gaat uiterlijk 20:00 naar bed maar ze slaapt zelden voor 22:00. Het zit bij haar ook in de genen denk ik dat ze dat aan kan.

Ik vind het dus niet gek maar wel met daarbij dat je naar je kind moet kijken. Als je kind het niet aankan, dan gewoon lekker vroeg naar bed.

 

Hier overigens nu getrouwd met iemand uit Guatemala. Die heeft wel in haar cultuur "gewone" bedtijden. Dus kinderen 19:00 à uiterlijk 20:00 slapen. Maar wat totaal niet in haar cultuur zit is jonge kinderen in eigen bed en eigen kamer laten slapen. Onze dochter ligt nu bijvoorbeeld heerlijk al twee uurtjes te slapen maar wel op de grond in de woonkamer . Het gevolg is dat ze omdat ze al vanaf haar geboorte overal slaapt nu een hele makkelijke slaper is die werkelijk overal in slaap valt en overal doorheen slaapt.

 

Toen mijn oudste nog een baby was lieten we haar ook overal slapen. Kan me nog een keer herinneren dat ze bij vrienden midden op de eettafel heeft liggen slapen (op tafel liggend aangelegd, in slaap gevallen en losgekoppeld) terwijl wij ernaast een potje hebben zitten kolonisten
Maar tegenwoordig wil ze om 20.00 uur per se naar huis. Dan proberen we haar nog op de bank of boven in bed te laten slapen zodat wij als volwassenen nog even doorkunnen, maar dat wil ze niet. Nou ja, dan is het pech voor ons, dan dwing ik haar ook niet.
Dus het ligt een beeje aan het kind, een beetje aan hoe je ermee omgaat en een beeje aan de leeftijd.

 

Hier beide buitenlands en enorm makkelijk wat onze zoon betreft, maar als er geen verjaardag o.i.d. Gaande is, gaat hij gewoon rond 8 uur slapen hoor. Eerder wel bij ons in bed, maar nu gewoon in zijn eigen bed.

Op de bank ofzo laten slapen zijn wij ook niet moeilijk in, of toen hij kleiner was in de box.

Denk dus dat daar mogelijk de cultuur wel mee te maken heeft. Maar dat kan net zo goed een vooroordeel zijn, aangezien veel moeders hier op het forum altijd zo stellig zijn (nee hoor, altijd op tijd op bed en dan in EIGEN bed, etc)

 

Hier zijn we ook redelijk gemakkelijk met de bedtijden. We eten vaak pas rond 19.45 uur, maar kan ook later zijn. Na het eten nog even spelen en dan ligt hij zo rond 21.30. Voordeel daarvan is dat hij lekker lang slaapt en wij niet om 06.00 uit bed moeten...

Het is de laatste tijd niet veel voorgekomen, dus weet niet hoe het gaat. Ook heeft hij nu de leeftijd dat je al veel kunt sturen met slaapjes overdag. Vroeger kon hij overal slapen.

Ik denk dat je als ouders veel kunt doen aan het slaapgedrag van je kind, maar dat het kind wel bepalend is. Sommige kinderen hebben echt rust en regelmaat nodig.
(elke avond om 21.30 uur naar bed is ook een regelmaat)

Maar denk niet dat het veel met cultuur te maken heeft. Meer, hoeveel kijk ik echt naar mijn kind en volg ik hem/haar.

 

Hier gaan we ook wel regelmatig weg, ergens uit eten of bij een vrienden en dan liggen ze er niet voor 22.00 uur in, ze hebben daar ook geen last van. Doordeweeks wel op tijd naar bed ivm school en psz.

 

Een baby vind ik anders, die hebben vaak nog andere slaaptijden. Maar mijn dochter huilde als baby sowieso 3 uur iedere avond, dus dat was geen doen om haar dan ergens mee naar toe te nemen (of zelf ergens naar toe te gaan, want ik liet haar ook liever niet bij een ander huilen).

In zuidelijke landen houden ze vaak ook een siesta, terwijl kleine kinderen hier met een jaar of 2-3, hooguit 4 daarmee stoppen.
Turkse/Marokkaanse (die regio) kinderen zie ik wel vaker nog tot laat opblijven en overdag als ze een stuk ouder zijn dan gemiddelde NL kindere in buggy's slapen.

Mijn dochter gaat wel eens later naar bed, dwz hooguit 21u, bij hoge uitzondering nog later. Maar zij slaapt vrijwel nergens anders dan in een bed. Zelfs in de auto valt ze pas na ruim een uur in slaap (ook als het haar normale slaaptijd is geweest). Dus die zal ik nooit ergens mee naartoe nemen in de veronderstelling dat ze wel ergens een plekje zoekt en gaat slapen als ze moe is.

 

Hier geldt hetzelfde.

 

TO ik denk dat het een groot verschil is dat je buiten Nederland woont. Daar is het (misschien) gebruikelijk om je kinderen in de avond nog mee te nemen naar feestjes, restaurants etc. Dat is in Nederland echt not done. Mensen keuren het echt af als jij laat op de avond nog met een kind in en restaurant zit of je kind meeneemt naar een evenement.

Ik denk dat een groot verschil is dat de maatschappij hier veel meer van de "regels" is. Je hoort op tijd te komen en je aan afspraken te houden. Mijn ervaring is dat dit in zuidelijke landen veel makkelijker is. Veel mensen komen standaard later en afspraken zijn niet zo strikt als hier. Als je een kind hier moet opvoeden is het dus aan te raden om ze hier vanaf jonge leeftijd in op te voeden. Ik zie heel erg vaak dat het hier met buitenlandse families op stukloopt. Die krijgen vanuit huis iets totaal anders mee dan de maatschappij van ze verlangd. Gaan te laat naar bed waardoor ze in de ochtend moe zijn en niet goed kunnen concentreren op school. Hangen tot laat in de avond op straat (terwijl Nederlandse kinderen op tijd binnen moeten zijn). Veroorzaken soms ook overlast omdat er te weinig toezicht is (in het buitenland is iedereen tot laat nog op straat in Nederland zit iedereen binnen).

Dat is natuurlijk nog niet het geval bij baby's maar daar begint het al wel. Die worden ouder en dan kan je dingen niet zo makkelijk meer veranderen (of afleren). Daarbij is het een bepaalde mentaliteit die je ze meegeeft. Nogmaals jij woont hier niet en daar gelden andere regels. In Nederland zou ik hier wel strakker in zijn.

 

Bij mn oudste lukte het redelijk en ook tot s avonds af en toe laat opblijven. Maar sinds ze s middags niet meer slaapt (vanaf 3 jr) en nu ze ook naar school gaat, is ze gewoon te moe en ligt ze er rond 18.30u in.
Jongste is een prikkelgevoelig kindje. Langer ophouden gaat niet, in de auto slaalt ze niet en wordt het uiteindelijk krijsen. Ze slaapt overal goed mits ze rustigen in het donker kan slapen. S avonds meenemen doen we bij haar dus niet.
Als baby heeft ze in het begin veel gekrijst omdat ze niet kon slapen. Nu houden we het graag goed.

 

Ik heb wat collega's die zich bezighouden met cultuurverschillen hierin, en er blijken inderdaad wel wat verschillen te zijn. Nederlandse moeders zijn erg gericht op hun kind voldoende laten slapen. Vraag je hen hoe het schema van een kind eruit ziet, dan krijg je heel vaak terug wanneer er dan tijd is om even een dutje te doen, hoe laat het kind naar bed gaat, welke rustmomenten er samen zijn, en natuurlijk voeden en spelen. Stel je dezelfde vraag aan een Amerikaanse moeder, dan vertelt zij wat ze allemaal doet om het kind te stimuleren, welke oefeningen ze doet om de motoriek op weg te helpen, en bij welke clubs ze allemaal zit om de ontwikkeling van het kind vooruit te trekken. Die rustmomenten zijn er natuurlijk ook, maar krijgen veel minder de nadruk!
Het resultaat is dat Nederlandse kinderen veel meer slapen dan kinderen in het buitenland, zowel de VS als andere landen. Zij hebben dan ook veel meer de kans om hun eigen groeihormoon aan te maken, want dat gebeurt tijdens de slaap. Is het toeval dat Hollanders gemiddeld zo lang zijn? Denk het niet. Ook in bepaalde cognitieve functies lopen kinderen voor, maar die voorsprong wordt pas vanaf een bepaalde leeftijd zichtbaar. Tijdens de dreumes en peutertijd lopen Nederlandse kinderen vooral achter. Waar het in Nederland heel normaal is dat een kind met een maand of 14 gaat lopen, vinden veel buitenlandse ouders dat laat en verwachten de eerste stapjes rond 12 of 13 maanden.

Natuurlijk valt voor alles wat te zeggen. Nederlandse kinderen groeien goed en vertonen prima schoolprestaties in vergelijking met de rest van de wereld. Geen enkel probleem met dat slapen dus. Tegelijkertijd zijn Nederlandse kinderen (en volwassenen) wat meer rigide in hun doen en laten - de gemiddelde Amerikaan is wat beter opgewassen tegen een turbulente samenleving en veranderende afspraken. Niet erg, we moeten alleen hier en daar leren elkaar te begrijpen.

Iedereen doet wat goed voelt en wat een kind aankan. Ook een moeder uit het buitenland zal niet lachend op stap gaan met een krijsend kind, en een Nederlandse moeder die een rustige en vrolijke dreumes heeft blijft ook niet thuis tot het kind uit huis is terwijl slapen ergens anders prima gaat. Uiteindelijk is je eigen inschatting meestal de beste.

 

Wat ontzettend interessant! Leuk om te lezen.

Wat ik nog wilde zeggen: in andere culturen wordt vaak tot op hogere leeftijd een middagdutje/siësta gedaan. Dit vult de gemiste slaap weer (deels) aan. Waar je vooral voor moet oppassen is 2 culturen door elkaar gooien. Dus wel laat op, maar toch het middagslaapje afschaffen o.i.d. Je kunt beter de hele slaapcultuur overnemen (als je toch daar woont) dan half. En goed naar je kind kijken. Als het zit te slapen in de klas, dan gaat er iets fout.