Thuis zou ik inderdaad werken aan een consequente aanpak. Maar slaan op psz moet gewoon stoppen. Jij zou het ook niet fijn vinden als jouw kind constant geslagen wordt op psz en het maar door blijft gaan totdat her ander kind het een keer doorheeft. Andere kindjes zijn geen oefenmateriaal voor jullie opvoeding. Als zij niet kan of wil delen kunnen jullie daar thuis intensief aan werken. Haar leren dat speelgoed op psz niet van haar is, en hoe je wel samen kunt spelen met andere kinderen. Als ze een ander kind slaat voor speelgoed, zou ik daar een directe consequentie aan verbinden. Slaan = speelgoed kwijt, totdat ze Sorry zegt en netjes samen gaat spelen.
Hier een slim jongetje van ruim 2,5 met hetzelfde probleem. Het is aan de ene kant een kwestie van doorgaan met corrigeren (thuis moet hij op de trap) en aan de andere kant zoeken naar oorzaak en oplossing. Met de juf (fen) vorige week een uitgebreid gesprek gehad. Mijn zoontje vindt het namelijk lastig in een groep te zijn. Dus op de peuterspeelzaal slaat en soms bijt hij andere kinderen. We hebben afspraken gemaakt, wie hem aanspreken (niet de vrijwilligers en stagiaires, alleen de juffen) en hoe ze hem gaan begeleiden (dicht bij hem blijven, letterlijk vertellen wat ze van hem verwachten en andere strategieën aanleren). En een schriftje voor de overdracht. Over zes weken gaan we kijken of het werkt. Ik vind het ook erg lastig en vervelend. En het stopt maar niet. Uiteindelijk zal het wel lukken, maar je moet een lange adem hebben. En wat ik vervelend vind is dat anderen het niet altijd begrijpen, het is bij hem geen fase, het duurt langer en er zijn verschillende oorzaken. Succes met volhouden en ik zou dus in gesprek gaan met de juf. Dat heb ik meteen gedaan, om de relatie goed te houden.
Poppenkop hoelang heeft jouw zoon/dochter dat gedaan? Hier ook regelmatig pats in mijn gezicht. Dan kan ik vaak niet anders dan boos worden..
Evvie, klinkt wel heel herkenbaar.. Hier voelt het ook niet als een fase omdat het al een jaar bezig is. Helpt op de trap zitten thuis?
tsja, hier is het simpel.. Sla je? dan ga je gelijk in de hoek, zonder waarschuwing, alleen met een ' je mag niet slaan' Daarna hebben we het er even over en daarna gaan we weer verder tot de orde van de dag.. Dit heeft zeker wel heel lang geduurd hoor.... en soms gebeurd het nog wel eens, maar slaan word hier niet geaccepteerd
Ik begrijp dat het voor jullie en voor hem heel moeilijk is, maar ik snap ook dat andere ouders het niet altijd begrijpen. Hoezeer ik een andermans situatie begrijp zou ik het niet toestaan dat mijn kind geslagen en gebeten wordt, door niemand. Wat voor reden daar ook voor is. Ik hoop dat ze het op psz dus ook structureel kunnen voorkomen, en een slim kind weet in principe dat dat absoluut niet kan en wat zijn gedrag doet met andere kinderen.
Biny, vaak wordt ik boos en loop ik weg (negeren). Daarna gaan we een gesprek aan en zegt ze sorry, geven we een knuffel
Dit is dus zo'n reactie die ik bedoel... Zo simpel is het namelijk niet. Ik vind ook dat hij dat niet mag doen en daar wordt aan gewerkt. Maar het gaat niet vanzelf over, het is niet even simpel zeggen dat het niet mag, uitleggen dat dat pijn doet, straffen, gewenst gedrag belonen... Dat doen we allemaal.
En daarin zit nu precies het probleem een kind wordt als slim bestempeld omdat het leertechnische dingen snel onder de knie heeft. Dat ditzelfde kind juist veel meer begeleiding op het sociaal en emotionele gebied nodig heeft wordt niet erkent en wordt er van dat slimme kind verwacht dat het dit ook maar 'even' leert (het liefst zonder begeleiding). Resultaat is dat het slimme kind zich helemaal geen raad meer weet, nog niet in staat is aan te geven dat het hulp nodig heeft en dus uit pure frustratie dan maar slaat omdat er dan in ieder geval iemand komt. Zo'n slim kind heeft juist op de peuterspeelzaal veel begeleiding nodig
Via school of het cb kun je vaak ook cursussen volgen over specifieke problemen of positief poolvossen. Dan ontmoet je ook lotgenoten. Is dat niets?
Wij waren toch misschien wat harder. Corrigeren werkte niet. Dan deden we een zachte tik terug. Werkte eerst niet toen ietsje harder. Hij moest halen bij ons genomen uitgelegd wat hij doet pijn doet bij andere en dat wat hij nu voelde pijn was. Sindsdien niet meer geslagen. Wat betreft slimheid hier nog zo 1. Hij word na de vakantie gescreend. Hij is altijd er lief en aanhankelijk lacht altijd maar vooral op de psz slaat het soms over en gaat ie kinderen van stoelen afduwen enz. Hij krijgt dus straks een aangepast pakket omdat hij eigenlijk alles wat ze aanbieden al kent.
Hij blijft het doen, dus het helpt niet . Maar ik blijf het consequent doen. Het aanleren van gewenst gedrag, wat ik dus zou willen dat hij zou doen, werkt veel beter. Bij hem is het thuis vooral frustratie, waardoor hij gaat slaan. En op de peuterspeelzaal speelt angst een grote rol. Met veel kinderen of mensen om hem heen lijkt het er op dat hij het overzicht kwijt raakt. Hij heeft in zijn hoofd wat hij wil doen, maar dan komen er allemaal kinderen en kan hij zich niet aan zijn plan houden. Om het maar heel kort uit te leggen. Hij is ook bang voor de kindjes zegt hij. Gelukkig is hij erg verbaal, dus lukt het me beetje bij beetje er achter te komen wat er speelt in zijn hoofd. Soms vindt hij het al eng om over het schoolplein te lopen. Het helpt dan hem op te tillen of aan de hand te nemen en met hem te blijven praten. We gaan met kleine stapjes vooruit. Nu snappen de juffen het langzaamaan en kunnen zij er ook gericht mee bezig. Problemen op de peuterspeelzaal, moeten daar ook worden opgelost. Ik kan hem natuurlijk niet meer straffen voor iets wat twee uur eerder is gebeurd. Wel hebben we het er over. Maar ik heb gemerkt dat mijn zoontje blijkbaar geen standaard gedrag vertoont, wat juf met haar gebruikelijke manier kan oplossen. Verder hebben natuurlijk de talloze 'discussies', over van alles en nog wat. Hij vindt dat hij inspraak heeft, ik niet. Een dag kan erg rustig verlopen, of met veel strijd.
Ik begrijp dat helemaal, echt. Maar daar kunnen die andere peutertjes niks aan doen. Je kunt toch ook niet verwachten dat andere ouders maar accepteren dat hun kind geslagen wordt en dat het hopelijk snel ophoudt? Dat zou jij ook niet accepteren. Daarom gaf ik aan dat ik hoop dat ze maatregelen hebben genomen om het te voorkomen. Niet op termijn, en niet zo veel mogelijk, maar gewoon volledig.
Maar ik bestempel helemaal niks, ik lees gewoon wat er staat. En ik denk dat andere mensen die net zo reageren als ik waarschijnlijk ook reageren op de beschrijving van het kind dat ze van de ouders krijgen. Als het gedrag gekoppeld wordt aan 'heeft op sociaal emotioneel gebied veel begeleiding nodig' gaan mensen ook geen dingen van het kind verwachten dat het nog niet kan.
Ik bedoel jou ook niet ik bedoel de juf van de peuterspeelzaal. Daarbij zul jij als andere ouder nooit te horen krijgen dat het andere kind , om welke reden dan ook, extra begeleiding nodig heeft. Dit valt simpelweg onder het beroepsgeheim van de juf. Het enige wat jij te horen zult krijgen is dat ze hun uiterste best aan het doen zijn om het gedrag te veranderen in samenwerking met de ouders. Ik heb dit zelf met onze zoon bij de hakken gehad, alleen ging hij niet slaan maar hij kroop weg in een hoekje. Toen ik 1,5 jaar later de diagnose autisme met hoog intelligent had (en mijn dochter op dezelfde peuterspeelzaal zat) dit aan hun doorgaf kreeg ik simpel weg te horen dat het niet hun taak was om dit te signaleren. Ik vind wel dat dit bij de taken van een peuterspeelzaal hoort, heeft het kind achterstand met zijn/haar spraak, kan het (hier dan) een extra ochtend in de week komen zodat hier meer aandacht aan besteed wordt. Draait je kind op het leertechnische gebied wel goed mee wordt er vaak niet verder gekeken, ook al geeft het kind dmv (in dit geval) slaan dat het niet goed gaat. En in dit geval legt de juf, door de opmerking te maken dat ze het kind niet leuk vind omdat het slaat het probleem (wat zich op de peuterspeelzaal voordoet) bij de ouders neer ipv samen te werken met de ouders. Als ouder van een kind dat geslagen wordt kun je de juf hierop ook aanspreken en je kunt zeker verlangen dat ze je inlicht over de stappen die de peuterspeelzaal neemt om ook jouw kind in een veilige omgeving te laten spelen en leren.
Ok, ik snap je uitleg. Jij reageerde op mijn eerdere opmerking, daarom gaf ik uitleg waar mijn reactie vandaan komt.
Maar amdaa heeft wel gelijk, er is geen enkele ouder die daar begrip voor op zal brengen of dat accepteert en daar hebben ze gelijk in. Een kindje kan een keer een ander kindje bijten of slaan...maar zeker bij bijten (en ook bij hard of vaker slaan) zal de ouders gegarandeerd moeten worden dat dit absoluut niet meer gebeurd. Dat vraagt dus harde en directe maatregelen van de leiding..want om het maar even grof te zeggen: jammer voor jouw kindje dat het moeilijk heeft maar een ander kind hoeft daarvoor niet als boksbal gebruikt te worden. Dus thuis hele duidelijk consequenties en bij de opvang er elke minuut bovenop zitten. Ik heb eens zo'n kindje gehad en wij hebben daar de stagiaire op gezet. Die liep letterlijk de hele dag achter hem aan om hem weg te trekken bij een ander kindje als er wat dreigde te gebeuren....ze stond en liep de hele dag naast hem. Alleen als hij aan tafel zat hadden we rust omdat we de andere kindjes buiten bereik zetten.