Ze kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar Dochter is 4 en zoontje is 2 en wat kunnen ze elkaar in de weg zitten. Het ene moment liggen ze knuffelend en gierend van de lach met elkaar op de bank en het volgende moment moet ik mijn sla graag peuter bij zijn huilende zus wegtrekken Dochter weet precies hoe alles moet en de jongste kan bij frustratie een stuk duidelijk communiceren met zijn handen of tanden. Herkenbaar? En wil er even iemand zeggen dat het wel beter wordt?
Ppppfff die van mij zijn 6 en 4 zijn precies zo....of superlief met elkaar spelen of letterlijk op elkaar in slaan. Denk dat dit altijd zo zal blijven Gelukkig spelen ze vaker lief samen dan dat ze vechten
Haha herkenbaar. Hier ook 4 en 2 en ze zijn of heel lief samen aan het spelen, of ze maken elkaars lever zuur. Ik geloof niet dat het ooit echt beter wordt, als ik kijk naar hoe het bij ons vroeger thuis ging
Het wordt beter! (maar waarschijnlijk wel pas als ze allebei de puberleeftijd al ver voorbij zijn, dus over een jaartje of 20 )
T had tussen anderhalf en twee een bijtfase. Vanzelf over gegaan. S zit nu in smijtrambijtfase. Ik ga er vanuit dat het vanzelf over gaat
Heel herkenbaar hoor! En flink vermoeiend af en toe, maar ach.. Soms zijn ze ook wel heel lief samen.
Hier 3 en bijna 6 en nog steeds een drama met elkaar. Soms spelen ze leuk maar meestal is het strijd en ruzie. Heel gezellig.. Ik hoop ook dat het nog een keer overgaat.
Hier hetzelfde, 5 en 3 jaar. En als ze vechten om een stuk speelgoed gaat de jongste er mee vandoor haha.
Hier ook een dochter van 4 en een zoontje van 2,5 en ik moet eerlijk bekennen dat ik het niet zo erg vond dat de Herfstvakantie voorbij was Het ene moment rollen ze knuffelend over de vloer... "Ik vind jou lieffffff!" en 1 minuut later gillen en bijten ze elkaar
Nee joh.. echt.. maken ze ruzie? Gebeurd hier nooooit.. echt noooit! Wat lijkt me dat vervelend.. mijn kids gedragen zich als beste vrienden.. de een wil het speeltje van de ander en ze geven het meteen af.. waarbij de ander zegt.. nee lief zusje, hou hem ook maar, je bent zo lief aan het spelen.. zijn zusje zegt tegen hem.. hou van jou lieve grote broer... piep.. piep... piep.... Piep.. PIEP.. PPIIEEEPPPPP... PPIIIEEEPPPPP!!!!!! de wekker..... :x Goedemorgen allemaal... wat kan het toch fijn zijn om soms te dromen...
Hahahhaha, ja heel herkenbaar! Hier ook een zoon van 4,5 en een dochter van 2. Inderdaad: echt gieren van de lach samen, maar vaak ook ruzie, met gillen, haren trekken, duwen en slaan.... Zoonlief is van de praktical jokes, de woordgrapjes etc, en kan mn dochter daarmee heel gefrustreerd maken. Mn dochter is van het smijt en duwwerk en kan natuurlijk nog niet delen of op haar beurt wachten... er wordt hier heel at afgehuild en soms ben ik het spuugzat om de He-Le dag te moeten scheidsrechten. Nu onze dochter zich wat beter verbaal kan uiten moet ik zeggen dat het samen spelen wel vaak leuker is...
Hier net zo. Twee zoons van 4,5 en 2. Soms heel gezellig en soms niks mee te beginnen. Het gaat van knuffelen en kussen en samen duplo bouwen, treintjes rijden naar slaan, bijten gillen schreeuwen alles van elkaar afpakken en elkaar niks gunnen. Heel vermoeiend, pfff. Ik hoop dat mijn jongste nog heel lang een middagslaapje houdt, dan hebben we nl even pauze!
Hier zijn ze ook echt aan het vechten als broer en zus. Momenteel zijn ze lief bezig samen maar dat kan zo weer anders zijn
Hier bijna 3,5 en 14maanden. Gelukkig gaat hier de een net als de ander heel graag nog in de box en heeft mama weer even een rustig uurtje En vaak geldt hier: als er storm is buiten, is er ook storm binnen Ik ga als het weer het toelaat ook heeeeel vaak naar buiten zodat ze het teveel aan energie daar kwijtraken en elkaar dan vervolgens daarna binnen wat meer met rust laten
Het is verschrikkelijk!! Ik zit soms op mijn handen om niet hardhandig in te grijpen. Man wat kunnen ze etteren samen! Ben heel blij als het weekend weer voorbij is. Maar vandaag ging het wonder boven wonder goed! Zoon deed graag mee met alle spelletjes die zus bedacht. Dat geeft moed tot ongeveer 7:00 morgen ochtend . Oh en wat fijn om te lezen dat niet alleen onze kinderen zo fysiek zijn ingesteld! Soms kan ik tandjes tellen op een arm, zie ik een auto op een hoofd landen en kom ik weer wat aangeknaagd en kapot gemaakt speelgoed tegen. Jeejjj straks drie van die stuiterballen!