Mijn dochter is echt veranderd in een echte peuterpuber! Ze kan kei lief zijn, maar daarentegen ook het bloed onder je nagels vandaan halen! Haar broertje echt pijn doen expres! Niet luisteren, hele grote mond! Dingen stuk maken.. Dit alleen wanneer haar broertje in de buurt is.. alsof ze alle ( negatieve ) aandacht op wil eisen! Om een voorbeeld te geven, 3 weken geleden hoorden we onze jongste vanuit t niks ineens kei hard huilen. Wij meteen kijken, had ze dr broertje in een hoek gedreven en schuurde ze zn gezichtje tot bloedens toe langs de gestuucte muur! Resultaat een zwaar gehavend gezichtje en een troosteloos mannetje. Voel me soms schuldig tegenover de jongste, dies zo rustig en lief en zij eist al mn aandacht op! Ze slurpt echt alle energie uit je weg. Mijn vriend en ik zijn blij als we 's avonds ons bed zien! We proberen haar nu te negeren wanneer ze weer zo stiert, maar ondertussen haalt ze weer dingen uit die we dus echt niet kunnen negeren! Eten is drama! Daar hebben we nu dus door als we haar geen aandacht schenken ze uitzichzelf in de kinderstoel klimt en gaat zitten eten. Wie heeft er nog meer tips? Want soms weten we het even niet meer..
Hoe oud is ze? Mijn zoontje van net 3 veranderd ook langzaam in een klein draakje die de boel wel even weet te bepalen. Afleiden trapt hij helaas niet meer in dus voor mijn gevoel ben ik de hele dagen alleen maar bezig met de boel gezellig proberen te houden. Voor broertje pijn doen zou ik heel duidelijk zijn. Meteen naar haar kamer! Ikzelf probeer dat soort momenten voor te zijn. Ze net even iets eerder uit elkaar te halen. Jongste even in de kinderstoel een koekje laten eten en een puzzel laten 'maken' en de oudste even iets anders te spelen geven. Of even boven spelen ofzo. Wat ze hier leuk vinden is samen op de bank spelen/klimmen dus dat laat ik ze dan ook wel eens doen waardoor de bui van de oudste wat sneller over is.. Vraagt ontzettend veel energie idd..
Ze is 2. En weet je wat t is, ze kunnen ook kei lief samen spelen! Toen ook en ineens douwt ze het tegen de muur. Naar haar kamer sturen doen we ook, alleen dan maakt ze daar een grote puinbak! Ze vind kleuren heel erg leuk en filmpjes kijken op de laptop en buiten bellen blazen vind ze het einde! Dus laat haar dit ook doen. Als ik nu al denk aan de tijd dat ze 16 worre pfff haha.
Ze is twee dus prima in staat om te weten wat wel of niet mag. Gewoon rustig zeggen dat iets niet mag, met uitleg. Nog een keer waarschuwen en vervolgens maatregelen nemen. Als ze bijv gooit met speelgoed, dit op de kast leggen en een dag later pas terug geven. Als ze echt ondeugend is, haar weg halen uit de situatie en laten afkoelen in hoek, gang, etc. Wij hebben het niet over een strafplek maar over een nadenk-plek. Mag hij even nadenken over wat hij gedaan heef.
dat vind ik echt alle perken te buiten gaan, en persoonlijk vind ik dat niet echt meer als een gewone eigenwijze peuterpuber klinken maar meer als een meisje die niet zo goed weet waar de grenzen liggen....Heb je wel een duidelijk 'plan van aanpak' als ze iets doet wat niet mag? Wat ik lees is dat je de ene keer het een doet en dan weer het ander. Ik zou één aanpak kiezen en je daaraan houden. Dat wordt het geheel gevolg-consequentie ook duidelijker. Hier is het, als ze iets doet wat niet mag, twee waarschuwingen en daarna moet ze op de trap gaan zitten tot ze weer rustig is, dan leg ik haar nog een keer uit waarom ze er zit, sorry en een knuffel en klaar. Dat werkt hier goed. Oh en voor sommige dingen, zoals haar zusje wegduwen, schoppen of slaan naar wie dan ook, gaat ze meteen naar de trap. No excuses. Sommige dingen mogen gewoon echt niet.
Je zegt dat ze kleuren leuk vindt, filmpjes kijken en buiten bellen blazen, prima als er niets aan de hand is, maar dit zou ik zeker niet laten doen als dit gebeurt. Ik haal uit je verhaal dat je haar dit dan ook laat doen? Dat lijkt me niet handig, want dan prijs je haar (voor haar idee) voor iets wat totaal niet mag. Of begrijp ik je verhaal verkeerd?
Nee ze mag nie haar leuke dingen gaan doen als ze dit doet! Dan gaat ze of naar bed of de hoek in. Moet zeggen afgelopen week is redelijk goed gegaan, we zijn ook veel strenger nu. Dus heel duidelijk in watel en nie mag. Doet ze iets verkeerd zeggen we wat ze verkeerd deed, dat het niet mag! En ze de hoek in moet. Ze gaat zonder problemen de hoek ik en dan vragen we of ze nu wel lief kan zijn of nog langer moet staan. Ze zegt dat ze lief doet moet ze dr broertje sorry zeggen en krijgt ie n dikke kus van dr. Dit werkt goed!
Zomaar uit het niets kreeg ik de reactie "zusje moet weer terug in jou buik" toen dacht ik... oh jee. Maar het holp wel, door die opmerking merkte ik dat ze jaloers was en door ookd ingen met haar alleen te doen en heel vaak te zeggen dat ik haar net zo lief vind, gelukkig deed ze fysiek niets verkeerds, maar alleen met woorden. Gelukkig snapte zusje haar niet, anders was het wel heel zielig. Ondertussen doet ze ook wel eens iets als duwen, slaan of voor haar gaan staan. Ze is ontzettend jaloers, dat is het, maar na een peuterspeeldagochtend, kreeg haar zusje het eerste kusje. Ze verveelde zich ook een ebetje en haar zusje klieren was blijbaar leuk. Ik hoop dat je er snel uitkomt! Als het nu zo is zal het wel niet overgaan, maar dat het wel niet te erg wordt.
hier exact hetzelfde sinds 2 weken. gek wordt ik er van! hier ook een dame van bijna 2, en ze weet dondersgoed wat wel en wat niet mag. Wij doen de aanpak zoals eylem m omschrijft ook, dit werkt prima binnenshuis. maar..... hoe gaan jullie om met jengelen/krijsen en gillen binnenshuis, ook naar de strafplek? en wat doen jullie met weglopen, dus buitenshuis, ze komt uit de auto, ik haal broertje ook uit de auto en loop van de oprit achter t huis naar de achterdeur. en om dr dan mee te krijgen....pfff! ze gilt heel hard 'nee mama!!!!' en blijft achter de auto staan of loopt de tuin van de buren in. als ik ga vangen, gaat ze verder lopen, en als ik verder ga naar huis, blijft ze staan en heb ik t risico dat ze de straat op loopt. zo ook met een stukje lopen in de straat, ik met de kinderwagen, zij ook met dr wagentje of met dr fietsje. en dan t zelfde, dan wil ze niet meer mee en gaat staan krijsen. wat doe ik dan? sorry mamavangilani dat ik je topic bevuil, maar wilde net zelf zo'n topic openen, en toen zag ik dat jij t zelfde probleem hebt. dus.....iemand tips? ik zie er gewoon tegen op als ze straks haar middagslaapje gedaan heeft...
zodra babybroertje slaapt ga ik echt met haar alleen puzzelen en kleuren en dansen, maar zodra broertje wakker is en ook een beejte aandacht nodig is, is t mis. ik vertel haar ook dat ik nog net zoveel van dr hou als altijd, en dat ze mn meisje is. en neem haar ook regelmatig mee boodschappen doen enzo dat broertje bij papa blijft 'want die is nog klein en jij bent een grote meid'.
Loesje: dan zou ik in ieder geval de volgorde omkeren. Dus eerst zij vast in de auto, dan de jongste in de auto. wanneer je op de plaats van bestemming bent.... eerst de jongste uitladen en daarna pas de oudste. Je voorkomt hiermee het wegloop- en vang-verhaal. "vangen" is sowieso een leuk spelletje.
Plan je wel momentjes in speciaal met je dochter, bijv als je jongste slaapt? Misschien heeft ze veel behoeft aan 1:1 contact met je. Probeer zulke momenten echt in te plannen door haar duidelijk te maken dat je nu even met je jongste iets gaat doen en erna iets met haar en dan mag ze zelf uitzoeken wat ze leuk vindt. Hiernaast natuurlijk consequent optreden als ze iets doet wat niet mag. Dus ik zou zeggen: benader haar positiever.
Ik zou haar ook niet naar haar bed/kamer sturen als straf. Dit moet een veilige plek zijn en geen straf plek. Hier zet ik haar op de gang na twee waarschuwingen, soms is dreigen al genoeg. Maar ik doe het wel. Ze zoekt en vraagt om duidelijke grenzen, probeer deze te geven. En indd als ze haar broertje pijn doet oid. zonder pardon (wel met uitleg) op de gang.. Sterkte het is zeker vermoeiend en ik heb er (nog) maar eentje..