Pfff wat worden we de laatste paar dagen moe van ons zoontje zeg.. Zo eigenwijs.. gewoon niet luisteren.. grrr Vandaag ook.. "M.. gooi dat maar niet op de grond".. hij kijkt ons aan, pakt het volgende stukje op, en gooit het zo op de grond Ook expres in zn broek plassen.. hij is nu een paar weken zindelijk, maar het net zo lang ophouden tot hij in zn broek plast.. en het doet m niks.. "het is een fase, het is een fase, het is een fase... ."
adem in adem uit is mijn nieuwe mantra.. oudste gaat langzaam richting echte puber dus adem in adem uit..
Probeer het eens in stereo met een tweeling, ik wordt af en toe knetterrgek hahahaha. Vooral nu met Sinterklaas, ze zijn superdruk en zenuwachtig, dus dat wordt er thuis lekker uitgegooid. Nou ja... Nog een tijdje, dan gaan ze naar school.
Praat me er niet van! Soms vraag ik me af waar toch mij. Lieve meisje is gebleven. Maar dan geeft ze me een dikke kus en knuffel en dan weet ik het weer! Ik vind het zo'n heerlijke maar af en toe ook moeilijke fase!
Nou, toevallig mag ik dit volgend jaar gaan proberen ik ben ik verwachting van een tweeling Ja, dat is het ook.. Sinterklaas.. spanning.. overal cadeautjes.. en lekker je ouders uittesten.. Door die extra hormonen vind ik het soms wel extra lastig ook..
Oh hahaha dat had ik niet eens gezien Tja wat zal ik zeggen.. Succes! Hahhahaha. Nee hoor het is hardstikke leuk, dubbel drama, maar ook dubbel leuk. En ze vermaken elkaar met spelen, wat weer retehandig is
Haha ja dat zal wel ja.. Als ik nu een middag op de dochter van mn schoonzus pas (mijn zoon en haar dochter schelen 2 maanden) heb je er geen omkijken naar! Ben heel benieuwd.. en hoop dat deze fase bij mijn zoontje snel voor bij is, want het wordt er niet gezelliger op thuis..
Mijn dochter had ook van die vreselijke buien toen ik zwanger was. Pfff, normaal al vermoeiend, maar in combinatie met hormonen. ...... Succes 😉 (Mn vorige zwangerschap, dan. Nu zit ze heerlijk op school. Hahaha )
Hier ook met ups en downs door de peuterpuberteit!! Onze dochter word in feb. 2,5 dus we zitten er midden in! Het is soms echt om gek van te worden, maar er zijn ook dagen dat het heel erg goed gaat. Ook merk ik dat ze dan weer meer kan qua praten. Net zoiets als de sprongen bij een baby, dat ze na zo'n sprong opeens iets kunnen(zoals omrollen ofzo). Alleen volgen die fases zich in de peuterpuberteit elkaar razendsnel op, althans, mijn ervaring. Bij hele boze buien zet ik haar apart en doe de deur dicht. Ze gaat dan tekeer als een speenvarken, maar dat is eventjes, als ze rustiger word ga ik even naar haar toe en praten we over waarom ze zo boos was. Ook zeg ik dan tegen haar; "je had even kortsluiting in je hoofd he?" hier moet ze vaak wel om lachen. Zo zie ik het ook, die kwaaie buien, ze weten op die momenten zelf ook niet meer wat ze moeten. Als je het zo bekijkt en aanpakt is er bij jezelf ook veel minder frustratie.