Hallo allemaal, Mijn zoon is 2,5 jaar en heeft erg last van de peuterpuberteit. Thuis vind ik dat niet zo'n probleem (alleen vermoeiend ), maar in de speeltuin wel. Zo was ik vanmorgen naar de kinderboerderij met een grote speeltuin. Hij had het helemaal naar zijn zin, maar als iets niet naar zijn zin gaat, krijgt hij enorme kortsluiting. Ook toen we naar huis moesten, ging hij helemaal door het lint. Ik pak 'm dan op en onder mijn arm neem ik hem mee naar de fiets. Ondertussen slaat hij mij aan alle kanten. Ik stond zo voor l*l tegenover de andere moeders. Het was erg druk en je zag iedereen kijken. Ik weet gewoon niet hoe ik hier mee om moet gaan. Ik ben zelfs zo ver dat ik gewoon geen leuke dingen meer met hem wil doen. Dan blijf ik wel thuis... En het erge is, bij zijn vader doet hij dit amper. We hebben allebei dezelfde regels en de opvoeding is ook 50/50. We werken namelijk allebei even veel. Waarom doet hij het bij mij wel?? Ik ben echt wanhopig en alle tips zijn welkom!!!!!
Dat hebben we nog steeds regelmatig (zoon is bijna 4). Als hij zijn zin niet krijgt of we gaan ergens weg dan kan hij ontzettend drama maken. Gillen, krijsen, hartverscheurend huilen, schoppen, worstelen. Ik weet niet hoe jouw man reageert, maar is hij er rustiger onder? Misschien dat je zoon jou meer uitprobeert omdat hij merkt dat jij je schaamt als hij zo doet. Ik moet zeggen dat ik me niet schaam hoor. Ieder kind heeft zulke buien. Ik heb zoonlief laatst ook in de hoek in de binnenspeeltuin gezet. Dan zie je sommige ouders ook kijken alsof je hem ik weet niet wat aan doet. Maar jij, en je zoon zijn geen uitzonderingen. Probeer je er toch toe te zetten er met hem op uit te gaan. Hij moet tenslotte ook leren hoe hij zich in het openbaar moet gedragen. En hoe je met teleurstellingen om gaat (weg gaan op de kinderboerderij is nu eenmaal niet leuk). Zeg hem kort van te voren dat je weggaat (nog 1x aaien en dan gaan we naar huis). Zo geef je hem de kans om 'afscheid' te nemen. Geen garanties uiteraard, maar zulke buien worden vanzelf minder!
Ten eerste je staat niet voor l#l hoor. Elke moeder heeft dat weleens wel meegemaakt. Iedereen kijkt omdat ze zo opgelucht zijn dat het dit keer niet hun kind is hahaha. Hoe hier mee om te gaan. Het belangrijkste is dat jij rustig blijft en de boodschap die je geeft duidelijk is. Verder zijn er verschillende methodes om hier op te reageren (afhankelijk van de situatie en wat er gebeurd daar zou je eens wat boeken over kunnen lezen ter inspiratie.) De ene keer is het goed om te negeren en de andere keer om te corrigeren enz. Bij driftbuien kan je niet zo heel veel doen, ik laat mijn dochtertje dan even. Als ik namelijk teveel ga praten dan of aan haar ga zitten wordt het alleen maar erger. Na een tijdje probeer ik af te leiden. Is het omdat we weg gaan en ze zich laat vallen ter protest, dan loop ik meestal gewoon door en komt ze binnen een paar seconden achter mij aanrennen (dit doet ze nu ook nooit meer gelukkig). En anders zoals jij, oppakken en weggaan. Het zijn fases en die gaan weer over
Hoe andere moeders kijken moet je je niks van aantrekken! Dit is gewoon peutergedrag. En vooral geen uitstapjes vermijden omdat je kindje door t lint gaat anders leert hij het nooit. Zo heb ik het de mijne ook geleerd hoor. Ik kan overal met ze naartoe gaan en als ze zich herhaaldelijk misdragen om het zo maar even te zeggen gaan we gelijk naar huis. Nu weten ze heel goed dat papa en mama ook doen wat ze zeggen dus ze zijn gauw klaar met raar doen
heb ik hier ook gehad. wat ik deed is een tijdje voor we weg hem er alvast op voorbereiden. dan zeg tegen mijn zoontje: zeyad over 5 minuten gaan we weg he, want mama moet nog eten maken. dat herhaal ik dan een paar keer. en dan voor we echt weg gaan zeg ik bijvoorbeeld : je mag nog 2 keer glijden en dan gaan we weg, dan kun je thuis nog even kleuren. ik weet niet of je het al geprobeerd hebt maar hier werkte dit! ook heb ik mijn zoontje laten weten dat ik hem buitenshuis ook in de hoek kan zetten. hij weet inmiddels dat je overal een hoek hebt. dus mocht hij op de grond gaan liggen en mij slaan zet ik hem gewoon even een klein minuutje appart.
Haha idd, mijn zoon heeft ook wel eens in de supermarkt in de hoek gestaan hoor. Maakt me ook niet uit wat een ander daarvan vindt.
idd schaam je niet, iedere moeder weet hoe dit voelt. Ieder kind heeft wel eens zo'n bui. Kondig je ruim van te voren aan dat je over 1,2,5, 10 minuten naar huis gaat? Laat je hem nog even afmaken waar hij mee bezig is, of ruk je m uit z'n spel? Bij mijn dochters is het heel belangrijk dat we het afscheid aankondigen, want dan kunnen ze afmaken waar ze mee bezig zijn en dan naar huis. Mijn oudste dochter staat ook wel eens te stampvoeten als ze iets wil maar het niet voor elkaar krijgt. Dat is nou eenmaal iets wat ze op deze leeftijd leren. Ik heb iets te zeggen en ik kan de grenzen aftasten, want wie weet krijg ik toch mijn zin. Het gaat over!
Hahahaha! "De hoek", heel bekend! Die gebruik ik ook. Misschien moet ik die buitenshuis ook maar gebruiken. En dat iedereen kijkt, ik ken het gevoel... Ik kijk zelf ook als een ander kind door het lint gaat en dan denk ik ook "ach, wat zielig voor die ouders. Ben blij dat ik het niet ben." Op dat moment als het bij jou gebeurt, voelt dat toch anders. Misschien moet ik mij daar gewoon overheen zetten. In ieder geval heel erg bedankt voor alle lieve reacties en tips!! Ik ga ze zeker proberen. Ik was zelf een draak toen ik 16 jaar was. Hopelijk is mijn zoon na deze fase voorbeeldig voor de rest van zijn leven. (Laat mij maar even in die waan....)
Haha ja ik zeg ook altijd 'hier hebben ze ook een gang/hoek waar je even op mag hoor' .. Meestal kiezen ze dan wel eieren voor hun geld Verder werkt het hier ook goed om van te voren aan te kondigen dat we zo weggaan o.i.d. Mijn oudste weet daardoor precies waar hij aan toe is en dat werkt voor hem gewoon goed. De jongste wilt af en toe nog weleens wat proberen maar goed hij is nog geen echte peuterpuber en weet toch wel dat hij aan het kortste eind trekt
Mijn dochter (bijna 4) luistert op zich wel maar huilt als het niet volgens haar plan gaat. Om beroerd van te worden, de laatste week huilt/jankt/dreint ze voor mijn gevoel 75% van de dag.... De fase van driftbuien hebben we ondertussen achter de rug. Ook heel fijn!