Ja, dat klopt dus niet. Zoveel moeite is het wel. In 1 klas zitten misschien wel 15 leerlingen van de 30 die niet gemiddeld zijn. De een is sneller, de ander langzamer. Maar voor elk moet ee plan komen en dat is echt niet zomaar gebeurd. De werkdruk in het onderwij ligt aardig hoog hoor. Ik vind trouwens ook wel dat je de schuld wel erg naar de school schuift, er is ook niks mis met de hand eens in eigen boezem te steken. Misschien kon je het niveau niet aan of wilde je het niet genoeg? Bij mij was het laatste het geval.
dan ligt dat toch echt aan de school/leerkracht hoe die ermee omgaan. Want op onze school heeft geen kleuter door dat het anders is dan anders. ze krijgen heel vaak stencilboekjes met allerlei taakjes erin...net zoals bij de cito. Dat ligt dus niet aan de cito an sich
Ik kan inderdaad niet plannen. Omdat ik dat nooit heb geleerd. Omdat ik dat nooit nodig had. Ik denk serieus dat wanneer school meer uitdagend had geweest en ik meer werk te doen had gehad dat ik dan wel had leren plannen. Ik baal ervan dat het niet lukt. Zoals ik al zei, ik wil graag. Ik probeer alles. En ik ben zeker geen opgever. Als het moet blijf ik mijn hele leven studeren totdat het een keer lukt. Ik ben met mijn opleidingen ook pas gestopt toen het echt niet anders kon. Daarvoor doorgegaan terwijl het er al zat te komen. Hulp gezocht en blijven proberen tot het uiteindelijk onvermijdelijk was. En pijn dat dat deed want het waren echt studies die bij me pasten en die ik ontzettend leuk vond en ik had ze dolgraag af willen maken. Het is absoluut geen onwil vanuit mezelf. Ik vraag me nog steeds iedere dag af of er niet toch nog een weg was destijds om het af te maken. Die was er echt niet, maar ik had het zo graag gewild. Er is iets fout gegaan, in mijn opvoeding, scholing, waarschijnlijk allebei. Ik ben inmiddels twee jaar geleden helemaal binnenstebuiten gekeerd door en psychiater omdat ik er na het mislukken van mijn tweede opleiding helemaal doorheen zat. Ik had het gevoel dat ik niets kon en één grote mislukkeling was. Heel mijn jeugd is tot op de bodem uitgezocht om te ontdekken waarom ik me zo voelde. Daar is een hoop duidelijk geworden. Waaronder dat school zeer waarschijnlijk voor geen meter bij mij paste.
Waarom kan het op o.a. Montessori dan wel met gemak? Al die leerlingen gewoon aanbieden wat ze nodig hebben ipv het gemiddelde? Als het zoveel moeite is? Daar is het geen enkel probleem.
Tja of mijn zoontje is wat gevoeliger voor het oppikken van de spanning. Bij mijn dochtertje ook nooit wat gemerkt, maar mijn zoontje voelt haarfijn aan of het echt is of gewoon oefenen.
Knap dat je weet dat het op elke montessorischool zo goed gaat. Hier een montessorischool in het dorp waar ze dat ook roepen, maar in de praktijk is het toch vaak wat anders.
Ik zie het toch wat anders, jij pastte niet bij de school ipv andersom. Ik heb mij ook stierlijk verveeld op de basisschool, maar had het wel altijd erg naar mijn zin. En plannen kan ik als de beste
Ik heb een Montessori-opleiding gedaan en op drie verschillende scholen stage-gelopen. Ze kunnen er niet meer 100% aan voldoen omdat ze de wet tegen zich hebben. Maar Montessori is zo en zo lukte het op die drie scholen prima. En als het daar lukt, moet het overal kunnen. Kwestie van een kleine aanpassing en een goed opgeleide leerkracht (wij leerden heel veel observeren, kregen ook grote observatie-opdrachten mee naar stage zodat we goed leerden het niveau en de ontwikkeling van de kinderen te zien).
Ik ben niet de enige. Lang niet. Er zijn zo ontzettend veel kinderen die vastlopen op school op wat voor manier dan ook. Ik ken al een hoop gevallen in mijn omgeving waaronder mijn broertje, die al 2 keer groep 2 heeft gedaan en als enkel wordt gekeken naar wat een kind eind groep 2 moet kunnen zou hij een derde keer groep 2 moeten doen. Gelukkig geven ze hem persoonlijke aanpassingen zodat hij volgende week gewoon groep 3 mag gaan proberen. Hij is gemiddeld intelligent maar leert anders, op andere volgorde vooral. Een hoop snappen van de wereld op 4-jarige leeftijd (discussieerde toen al mee met het nieuws op volwassen niveau) maar nu met morgen 7 jaar oud nog helemaal niets snappen van getallen en letters. Het stikt in Nederland van de kinderen die niet mee kunnen komen op een gewone school. Omdat het onderwijs niet passend is voor iedereen, niet voor de leerlingen die wat anders zijn dan anderen.
35 in de onderbouw tegen het eind van het schooljaar In de bovenbouw geloof ik 26. Op mijn vaste stageschool dan. Op de scholen waar ik gastlessen gaf vergelijkbaar, maar weet ik de aantallen niet precies.
Voor we in de klassen werden losgelaten kregen we eerst een hoop van dit soort filmpjes te zien. En dan 1 keer kijken (want in het echt zie je alles ook maar 1 keer en heb je ook geen pauze en terugspoelknop) en dan de kinderen eruit pikken waar je naartoe zou gaan, wat je zou aanbieden en waarom. Lijkt moeilijk, maar je hebt het zo onder de knie. Ik weet zeker dat alle leerkrachten dat kunnen. https://www.youtube.com/watch?v=4QI_gnJptMg (En ik ga nu naar bed, *gaap*)
Jij staart je enorm op de montesorri, maar de kwaliteit van onderwijs ligt voor 80% aan de school zelf en niet aan het systeem. Mijn kinderen zitten op een reguliere school, en vrijwel alles wat ik lees over blijkbaar bijzondere onderwijssoorten is helemaal niet zo bijzonder, want op de reguliere scholen waar ik kom wordt over het algemeen hetzelfde gewerkt. Terwijl de montesorri school bij ons in de wijk vorig jaar gesloten is vanwege vele klachten van ouders, overvolle ruimtes (38kinderen in hele kleine ruimtes), te weinig leraren en dramatische uitstroomniveau van kinderen. Ze kwamen onder ministerieel toezicht vanwege het niveau van taal en rekenen bij uitstromers. Ouders kunnen dan roepen dat het middelbaar onderwijs maar aangepast moet worden aan hun kind, maar deze kinderen zijn meer gebaat bij een stevige basis kennis en doorzettingsvermogen, in plaats het klagen over dat het maar allemaal schuld is van het systeem. Overigens is dit natuurlijk een lokaal slecht presterende school, en kinderen die uitstromen van elke slechte school hebben hier nadelen van, het systeem aan zich heeft hier weinig mee te maken.
Ik heb ook op een Montessori school gezeten. Ik had het er veel meer naar mijn zin dan op het saaie reguliere onderwijs, die liepen wat mij betreft heel erg achter. Ik kon mn eigen dingetjes doen en dat vond ik heel fijn. Maar toch verwacht zo'n school wel veel zelfstandigheid. Vakken die ik niet leuk vond deed ik gewoon niet. Ook op de middelbare school (dalton) liep ik altijd ontzettend achter met bepaalde vakken die ik dan in de vakantie moest inhalen met een groep anderen. De vrije school is helemaal extreem, daar hoef je niks uit te voeren. Het blijft lastig. Ik hoop dat mijn dochtertje makkelijker is dan ikzelf vroeger en het naar haar zin gaat krijgen op een "gewone" basisschool over 4 jaar. Of je nou achterloopt of voorloopt, het is echt niet fijn en je kan er als kind doodongelukkig van worden, spreek uit ervaring
YES!!! ik ben niet de enige!!!! Ik ben ook gestopt om exact dezelfde reden. Sterker nog; ik ben rechtsstreeks naar huis gegaan op mijn zesde stage dag. Een jochie van 5 moest zijn naam schrijven van de juf. Kind scheen dat te kunnen (niet dus....) en juf ging gezellig pauze houden met de rest van de klas. Al die kinderen buiten spelen en hij moest zijn naam nog schrijven. Ik was ZO boos!!!! Heb het jongetje zijn handje vastgehouden; samen zijn naam geschreven en hem zijn jas aangedaan. Kind was dolgelukkig dat hij ook buiten mocht spelen. Ze vroeg me nog of hij zijn naam nou had geschreven, heb haar toen heel kort en bot 'ja' geantwoord. Nadat de kindjes naar huis gingen zouden we nog een nabespreking hebben over het lesje dat ik gegeven had, zodra ze vroeg if we even miesten evalueren heb ik haar heel boos gezegd wat ik er van vond en ven vertrokken. Maargoed, het was dus de druppel. Ik was er helemaal klaar mee. Nu is mijn eigen kind vier. Mirgen voor het eerst écht naar school. En nu besloot die school vlak vior de zomervakantie dat vrijdag voortaan een lange dag is, OOK voor de kleuters. Had ik dat maar van tevoren geweten... Bij het intro gesprekje herkende ik gelijk al het lesprogramma vanuit mijn pabo achtergrond, eenmaal thuis heb ik net mijn vriend afgesproken dat we zéker zolang hij nu nog 4 is echt heel erg kijken naar of hij het wel volhoudt. Is ie te moe en ben ik zelf thuis? Dan blijft hij ook thuis. Simpel.
Maar, met alle respect: als er zoveel hulp bij is geweest, moet je dan niet simpelweg concluderen dat je niet kunt plannen? En dat je dat ook niet geleerd had als je op de basisschool meer uitgedaagd was? Dat dat dan gewoon niet in je zit? Als er zoveel aan gedaan is en het lukt nog steeds niet, dan kan je schooltijd misschien niet bepaald hebben bijgedragen aan de oplossing van je probleem, maar lijkt me toch echt dat de oorzaak 'm zit in gewoon echt niet kunnen plannen. Ik heb een zeer vergelijkbare schoolperiode gehad op de basisschool, (ik zat grootste deel van de tijd te lezen of te tekenen, omdat ik alle taken af had op maandag en de rest van de week geen fluit te doen had), maar kon uitstekend mijn huiswerk aan op het VWO, (lees: ik was max een uur per dag bezig en deed braaf leerwerk zowel op de dag dat we het opkregen en de dag voordat we het af moesten hebben). Heb met extra vakken de boel met twee vingers in m'n neus gehaald en daarna m'n vervolgopleiding wederom met twee vingers in m'n neus. Maar, en dat bedoel ik echt niet verrot, ik kan dus wel plannen. Heb ik niet op school geleerd, want daar hoefde ik echt geen fluit voor te doen. Daarom dus: het zal echt niet hebben geholpen in jouw situatie, maar het lijkt me ook echt niet de oorzaak van jouw problemen.
Vul jij nou niet al bij voorbaat enorm veel problemen in voor je kind? Misschien gaat het wel gewoon prima, net als bij de meeste kleuters? En anders kun je het rustig opbouwen, wederom net als heel veel kleuters?
Oh nee hoor, het staat er misschien een beetje rottig uitgelegd. Lees t net zelf even terug maar het komt inderdaad een beetje over alsof ik er bij voorbaat al vanuit ga. Zo bedoelde ik het niet. Ik herkende het lesprogramma, en daar is an sich niets mis mee. Maar wat ik zelf vind is dat het zeker voor een 4 jarige heel veel is om allemaal op je af te krijgen. Wetende dat ze nu ook de vrijdag tot 15:00 doen bij de kleuters wil ik er gewoon echt op letten dat mijn zoontje niet oververmoeid raakt. Als ik dat aan hem ga merken hou ik hem lekker thuis op de momenten dat ik zelf thuis ben. Tuurlijk zit ik dan met mijn eigen schoolwerk dat zich dan opstapelt maar dat neem ik voor lief en dan werk ik 's avonds maar wat langer door. Wil gewoon zorgen dat het niet teveel voor hem wordt vóórdat hij uberhaubt leerplichtig is. ach, voorlopig staat hij al twee weken aan mijn mouw te trekken net de vraag of hij nou ein-de-lijk eens naar school mag en is hij helemaal blij dat "die stomme vakantie" voorbij is Ik hou hem gewoon in de gaten. Maar zo kwam ik dus inderdaad niet over, sorry
Mwah, dat ligt aan je definitie van 'prima'. Destijds haakte het meerendeel van de eerstejaars studenten aan de universiteit af die van het Montessori en de Vrije School kwamen. Ik heb verschillende vriendinnen die dat nu, 20 jaar later, nog steeds verschrikkelijk vinden en hadden gewild dat ze op een meer traditionele school onderwijs hadden gevolgd......
Precies dit dus. En dat kom ik nog dagelijks tegen in de praktijk in mijn bedrijf en dus ook in mijn vrienden-en kennissen kring. En het komt niet alleen neer dat een kind zich kan redden later in vervolg onderwijs, maar in de maatschappij in het algemeen later als volwassene. 💡💡