Ik zou ook doorzetten de komende tijd! Inderdaad, als je hem nu thuislaat, dan gaat het waarschijnlijk niet meer goedkomen op de psz vrees ik. Hij weet dan ook dat wanneer hij maar hard genoeg krijst, spuugt of wat dan ook hij weer mee naar huis mag. Overigens, toen hij bij de juf op schoot had gespuugd.. neem aan dat ze die kleding daar gewoon hadden liggen? Had 1 van de leidsters hem niet kunnen omkleden zodat je niet weer in beeld kwam?
Ja dat was ook zoiets.. Ik werd dus geroepen door die moeder, en toen ik binnenkwam zei de leidster waarbij Kenji op schoot zat, dat ik hem maar mee naar huis moest nemen en hem daar verschonen. Toen zei ik dus dat er schone kleren in zijn tas zaten. Maar later dacht ik, ik ga toch geen ventje dat onder de kots zit, mee naar huis nemen?? Lekker, zijn jasje over die kleren aan, bah. En dan zo op de fiets zeker. Maar goed, afgelopen vrijdag dus weer overgegeven. Toen ik hem omgekleed had, zei ik dat ik nu geen schone kleren meer bij had. Zegt die leidster: "Oh maakt niet uit, we hebben hier kleren genoeg." Dus...
Wat zeggen de leidsters over het gedrag van je zoontje? Ik heb wel vaker verhalen gehoord van kinderen die een periode erg overstuur waren bij het wennen. Zij hebben nl een groot referentiekader. Zijn kunnen misschien het beste inschatten of je zoontje er al aan toe is.
Ze zeggen er eigenlijk niet veel van, daarom vind ik het ook zo moeilijk.. Alleen dat we 'wel gaan doorzetten he?' Tja, ik was ook echt niet van plan meteen op te geven.
Als de leidsters aangeven dat het een kwestie van doorzetten is, dan zou ik dat ook zeker proberen. Zij hebben wat meer afstand en kunnen het objectiever inschatten. Als moeder speelt er natuurlijk een heleboel gevoel in mee. Kindje dat ik ken heeft echt 1,5 maand lang alles bij elkaar gekrijst en gaat nu iedere keer zingend naar de psz. Moeder nu blij dat ze heeft doorgezet, anders krijg je het drama met 4 als ze naar school moeten. Ik denk ook dat het meer een kwestie is van niet willen, dan er niet aan toe zijn. Het zit een beetje in het karaktertje van het kind. Het ene kind is makkelijke geneigd nieuwe dingen te proberen dan het andere. Kinderen die niet naar de psz willen hebben vaak ook meer moeite met het naar school gaan. Ze zijn gewoon nog graag bij mama
Ik zou ook porberen door te zetten maak er elke keer een feestje van (dus geen strijd zeg maar) en niet meer optillen in de PSZ door mama (alleen maar door de leidsters) anders bevestig je zijn "bang zijn" zeg maar en dan is ie veilig bij mama, dat moet ie gaan vinden in een van de leidsters. Ook niet te langdradig maken, je gaat op je hurken zitten verteld duidelijk dat je nu weggaat en dat je hem straks weer op komt halen, je geeft hem een dikke kus en je loopt weg (en de leidster leidt hem af of houd hem in elk geval vast) evt zwaaien bij het raam en handkusjes e.d. maar dan weglopen en niet meer omkijken. Je moet even ijzeren ballen hebben zeg maar maar je moet duidelijk zijn en kort dat is voor hem voorspelbaar en geeft duidelijke grenzen aan (in de zin dat ie toch niet mee naar huis gaat) gewoon een paar setjes kleding meegeven en misschien een knuffel van thuis (dat hielp bij die van ons, maarja die was heel erg slechthorend dus die had echt nog een maatje nodig) maar misschien helpt dat bij die van jou ook wel..
idd.....als mama breekt je hart als je kindje zo`n verdriet heeft he...en zo`n leidster kan er wat beter mee omgaan en het nuchter bekijken...mama niet zo hahaha.. @Jusi ik hoop dat hij snel gaat wennen nu dan voel jij je ook beter en kun je ook even lekker ontspannen als hij op de psz is...
Madeliefke, het ís ook een kwestie van niet willen ipv er niet aan toe zijn. Mijn zoontje heeft ook nogal een pittig karaktertje, en als ie iets niet wil, wil ie het ook echt niet. Hij probeert heel erg zijn zin door te drijven, en dat is nu ook het geval met de psz. Triskele, ik weet wel hoe ik afscheid moet nemen, heb ook nog genoeg ervaring met mijn stages in een kdv. Dat is het probleem ook niet, het probleem zit m.i. in de leidsters waardóór ik hem wel moet optillen. Ik kom expres als laatste moeder binnen, zodat 1 van hen de aandacht aan Kenji kan geven, maar afgelopen dinsdag hadden ze dus nog geen tijd. En ik weet eigenlijk niet of ie zijn knuffel mee mag nemen, heb eigenlijk geen 1 kind met een knuffel zien lopen. Ik heb daar nog wel aan gedacht. Cindy, eerlijk gezegd ben ik ook gewoon ontspannen als ik eenmaal thuis ben.. Dinsdag heb ik al mijn was weggewerkt, dus alles was gevouwen en gestreken. Kom ik normaal gesproken ook niet aan toe als Kenji gewoon thuis is. Maar voor hem vind ik dit gewoon niet leuk, hij maakt er nu echt een strijd van, terwijl het zo leuk kan zijn.
haha jusi heerlijk toch dat je nu al ontspannen bent...slechte moeder... hahahahahahaha. Ja is ook niet leuk maar zal vast goedkomen
Laat m lekker z´n knuffel meenemen joh! Mijn dochter had dan totaal geen problemen met wennen maar neemt nu nog weleens dr beer mee en die word dan ook altijd hartelijk verwelkomt en zit bij dr op schoot in de kring.
Wat moeilijk zeg, en wat jammer dat hij nu zo'n slecht/vervelend beeld heeft van de PSZ. Want wat je zegt, het kan zo leuk voor hem zijn! Helpt het hem om van te voren te weten wat er gaat gebeuren? Je kunt met hem afspreken dat jullie samen de jas ophangen, dat de knuffel mee mag, dat hij dan binnen nog even op schoot mag zitten en daarna bij de juf op schoot gaat. Dan nog een kus en mama gaat naar huis. Als je zo'n ritme elke keer toepast, dan weet hij uiteindelijk ook waar hij aan toe is! Mijn dochter is juist weer supergemakkelijk, dus ik weet niet zeker of het zo werkt hoor, maar twas een idee... Julia gaat sinds 2 weken naar de PSZ en hoefde alleen de eerste keer bij het ophalen van de spanning even te huilen, ze vindt het verder prachtig! Hopelijk ziet jouw ventje ook snel de lol er van in!
misschien moet je een andere psz proberen? ik ben nu 2 verschillende langsgeweest. de eerste vond ik niks, mijn zoon zou daar heel moeilijk hebben, ik wil niet in detail vertellen waarom, maar dat weet ik dus gewoon.maar 2de was totaal anders. en mijn zoontje was mee hij vond het ook geweldig.
Umm, hij neemt zijn konijn morgenochtend toch mee naar mijn ouders, dus hij kan hem altijd meenemen inderdaad. Gentle, een vast ritueel zou hem vast helpen, maar het 'probleem' is dat ik hem niet iedere keer zelf weg kan brengen.. Op vrijdag werk ik altijd, dus op die dagen gaat mijn moeder hem wegbrengen. Afgelopen vrijdag zat ik nog in de ziektewet vanwege mijn mk, dus kon ik hem zelf wegbrengen. Maar ik denk ook niet dat dat gaat helpen tegen het huilen. Belize, in dit dorp (gat) is maar 1 psz. En ik wil hem niet in een ander dorp naar een psz doen, want die vriendjes die hij daar dan krijgt, zitten uiteindelijk dan niet bij hem op school. Dat is dus niks.
waar had jij het over jusi in dat andere topic? Die is gesloten dus vraag hier waar je het over had? Hoezo alles op mezelf betrekken?!
ik zou proberen om hem naar de deur te brengen, de deur aanbellen, even hallo zeggen tegen de leidster en vragen of hij binnen wil, zo niet, weer terug naar huis gaan. je kunt dat elke dag doen en kijken of hij op een gegeven moment zelf naar binnen wil gaan. misschien eerst alleen om even rond te kijken. je moet kijken waar zijn grens begint. is het bij de deur, of op de straat etc en stapgewijs op bouwen totdat hij zelf naar binnen wil gaan. dat is als hij bang is van psz. om hem te laten wennen. wil hij niet omdat hij bij mama wil zijn dan weet ik niet wat je kunt doen. het lijkt me erg lastig. heel veel beterschap voor je ivm mk.
Vandaag ging het trouwens beter met wegbrengen volgens mijn moeder. Hij huilde nog wel, maar zwaaide wel enzo. Alleen heeft ie de héle dag aan zijn favo leidster gevraagd: "Mama, halen?" En uiteindelijk had ie een pop gevonden, waar ie de rest van de dag mee rondgesjouwd heeft. Dus konijn gaat dinsdag mee haha.
Hier gaan ze vanaf 2. Oudste 2 hadden er nooit een probleem mee. Jongste had moeite met wennen. Vind het nu na een aantal keer top. Maar hij is sowieso van het "de kat uit de boom kijken". Het is maar met wat de policy in een stad of dorp is qua leeftijd en of jij daar als ouder achterstaat.