Ik voel me ontzettend schuldig op het moment! Al maanden slaapt Youri zo ontzettend slecht maar de laatste weken is het helemaal feest en verdomd hij het gewoon om te gaan slapen! Ik moet bij hem blijven zitten tot hij slaapt anders is het een gil festijn, maar slapen gaan ho maar! Trapt tegen de muur, gooit de knuffels uit bed en ga zo maar door! We hebben valdispert gebruikt bij hem en ik moet zeggen het ging een stuk beter tot de laatste avonden weer, gister ging hij pas om 22.00 slapen. Maar nu waar ik me schuldig over voel, ik ben net zo uitgevallen tegen hem dat hij er behoorlijk van schrok ik ook van mezelf Ik zei daarna dat ik het zat was en naar beneden ging en zo terug kwam, heb ik gedaan en toen sliep hij ook! Ik heb nog sorry gezegd tegen hem, maar owwwww ik voel me klote nu Sorry moest het gewoon f kwijt!
He, Heel begrijpelijk hoor! vervelend maar goed te begrijpen, die kleintjes kunnen het bloed onder je nagels vandaan halen veel succes ermee, ik heb er hier ook zo 1 die sinds een paar dagen gillend in bed staat. Ik leg dr neer zonder ies te zeggen en ga weg.. Ze heeft een half jaar geleden dit ook ongeveer 2 weke ngehad. dit helpt goed, het is een schreeuw om aandacht, kijken hoe ver ze kan gaan. Kijken of we iedere keer weer terug komen. Misschien kan je dat ook proberen, geen oogcontact maken, neerleggen en weg gaan. binnen 2 weken was het bij haar over. succes!!
hey meid ik herken het wij hebben dit 4 maanden gehad totdat we hulp zochten bij jeugt en gezin en die hebben ons erop gewezen dat we meer met haar overdag moesten doen samen eten samen spelen meer ritme op een dag na een week werd het beter ik moet haar nu ong 3x terug leggen en dan blijft ze ook op der kamer we hadden alle tips geprobeerd wat vrienden en familie zeiden van gewoon terug leggen als ze uit bed komt niet aankijken als je dat doet op de kamer blijven zitten op de grond bij haar blijven zitten tot ze slaapt niks hielp waarom deed ze dit volgens het jeugt en gezin omdat ze dan aandacht wou maar dan was het negatieve aandacht ze kwam wel 100x der kamer uit
Bedankt meiden voor jullie reactie! Ik geef inderdaad wel antwoord als hij in zijn bed ligt en wat vraagt, en hij wil ook geaaid worden over zijn hoofd en dat doe ik dan ook! Dit is natuurlijk ook niet goed want het is aandacht, toch? Ik ga gewoon proberen om niks meer te zeggen en hem niet aankijken. @Marline, jeetje dat is ook moeilijk geweest dan, gelukkig gaat het nu beter! Wij doen eigenlijk de hele dag door van alles met hem, hij helpt met eten maken, schoonmaken, en ga zo maar door! Maar word ze dan ook huilend wakker snachts?
Hoi Esther, Lastig is dat he, en vooral als het al tijden aan de gang is. Heeft hij het alleen ´s avonds? Of ook ´s middags als hij nog slaapt? Ik lig ´s avonds ook naast mijn zoontje totdat hij slaapt, soms ook wel tot 22.00 uur, misschien is het ook een beetje de leeftijd, en een lastige fase. Hebben jullie een vast slaapritueel met een boeje bijv? Of leg je wspelenderwijs uit dat kindjes nu gaan slapen net als nijntje en bumba ( hier dekbedovertrek van, dus dat werkt goed), misschien dat hij het dan wat beter snapt dat het gewoon bedtijd is. In ieder geval veel sterkte, en het komt goed hoor!
Hoi jingels, Bedankt voor je antwoord. Wij hebben elke avond een vast ritueel, eerst in bad en daar nemen we een beetje de dag dor. Dan nog even wat drinken met een filmpje van bumba of musti en als die afgelopen is zeggen we dat Bumba/Musti ook gaat slapen. Daarna gaan we zingend de tandjes poetsen, en daarna richting bed en noemt hij iedereen op (bijv kindjes van het KDV) op die ook gaan slapen. Hij kruipt zelf zijn bedje in en met een hele dikke knuffel en kus zeg ik dat hij lekker moet gaan slapen, hij gaat lekker liggen en zegt dan gelijk MAMA ZITTEN EN AAIEN! Hier heb ik dus toen der tijd aan toegegeven en het werddus van kwaad tot erger, ik kon helemaal niet meer weg! Ik heb zelfs een matras naast zijn bed liggen, zodat ik bij hem kan liggen als hij snachts in paniek wakker word! I ben geen voorstander van een kind in paniek te laten huilen. Dus ja waarschijnlijk heb ik het probleem zelf in de hand gewerkt, maar wij voelden ons daar prettiger bij toen der tijd, ik kan mijn kind gewoon niet in paniek laten en zelf in mijn bed liggen! Maar ja, nu gaat hij dus steeds verder en gaat liggen klieren in bed, dus daarom werd ik even boos gister. N heb ik hem vanmiddaag in bed gelegd en ben gewoon weggaan, hij sputterde even maar was daarna stil, dat hij wakker werd, hebben we hem helemaal de hemel in geprezen en gezegd dat wij zo trots op hem zijn dat hij keurig alleen is gaan slapen. Dat koppie toen, met die bigsmile...onbetaalbaar! Nu hij net naar bed ging heb ik hetzelfde gedaan als vanmiddag, en gezegd dat hij het kon, en dat mama trots op hem is! En hij is gaan slapen, ik hoop dat dit een stap in de goede richting is, maar dit vind ik al een hele prestatie voor hem!
hoi meiden Ik kan me gelukkig niks voorstellen bij een peuter die niet wil gaan slapen en hopelijk blijft het ook zo!! KAn me wel goed voorstellen dat ze je het bloed onder de nagels uithalen en dat je soms uitvalt. Denk niet dat dat erg is, als je het de kleine naderhand maar probeert uit te leggen. Zoë heeft een tijdje gehad dat ze als ze net in bedje lag ging huilen en huilen en als ik dan boven kwam was goed. Ik gaf haar dan echter geen aandacht, legde haar terug, aai over de bol en ging weer. Na 2 keer was het dan oke en na week weer over. Meiden succes twinny
ja snachts wordt ze nog wel vaak wakker ze komt dan bij ons dan leg ik der bij ons in bed tot ze slaapt dan leg ik der terug en dan slaapt ze verder ze begint nu tijd te rekken als ze naar bed moet savond komt 4x van der kamer af ik lees dan een boekje voor 1ex 2x mijn vriend en dan leggen we der terug zonder iets te zeggen