Gewoon een vraag die ik al een tijdje heb: vinden jullie de geboorte van een overleden kindje een felicitatie waard? Zelf vind ik van wel, ik ben bij de geboorte van mijn dochter toch maar mooi haar moeder geworden, dat neemt niemand mij meer af. Natuurlijk ga ik er soms nog steeds aan kapot dat ze overleden is, maar ze is niet alleen maar een dood meisje, ze is eerst en vooral mijn dochter. Op de lotgenoten site Met lege handen, zelfhulpgroep voor ouders van een overleden baby feliciteert iedereen elkaar en hier bijna niemand. Vinden jullie dit niet kunnen? Mijn gevoel zegt van wel, maar uiteraard wil ik niemand kwetsen.
Ik denk dat veel mensen niet weten hoe te reageren op de dood van een kindje.... natuurlijk is het prachtig dat je moeder word, maar ht verdriet overheerst in die periode.... en het voelt denk ik ongepast om dan te feliciteren.... al ben ik het roerend met je eens, dat dit wel zou moeten kunnen, goed punt om over na te denken. Dank je voor het delen.
Mijn verloskundige feliciteerde ons eerst en gelijk daarna zei ze hoe erg ze het voor ons vond dat we zo snel afscheid moesten nemen. Ik vond dit fijn. We zijn toch ouders geworden en trots op ons kind.
ABSOLUUT !!!!! Ik vind het vreselijk als mensen ons alleen condoleren met het verlies van mees* . Onze kinderen hebben ons ouders gemaakt dus wij vinden dat zeker een felicitatie waard . Maar idd mensen weten niet Goed met de situatie om te gaan . Ach het went Liefs Edith Mama van mees*
Ik doe het ook! Wij kregen in het ziekenhuis ook beschuit met muisjes! Helemaal super! Ik feliciteer mensen met hun kindje, met het feit dat ze (weer) papa en mama zijn geworden. Tegelijk condoleer ik ze ook en wens ik ze ontzettend veel sterkte met het verlies en het verdriet.
Niemand (behalve mede-Engelouders) heeft ons gefeliciteerd met de geboorte van onze dochter. Dat vond ik best jammer, want ze heeft ons toch ook ouders gemaakt. Zelf feliciteer ik mensen van overleden kinderen wel. Omdat ik vind dat het, ondanks het grote verdriet, toch ook een hele mooie gebeurtenis is die gevierd mag worden.
Ik heb zelf geen vlindertje, maar ik vindt het wel fijn om te lezen hoe jullie hierover denken. Ondanks het grote verlies is het natuurlijk ook een heel mooi wondertje zo'n kleintje. Ik zal hier in het vervolg anders mee omgaan. Groetjes Rebekka
ik denk dat je daar misschien ook pas de waarde van inziet als je zelf een vlinder ouder ben. Of niet???
Ik ben opgelucht dat de mede-Engelouders de felicitaties op prijs stellen. Ik zou beslist niet een opmerking willen maken die de ouders kwetst. @tulip Als je een kindje tijdens de zwangerschap of daarna verliest komt eigenlijk je hele leven in een ander daglicht te staan. Je gaat in ene bij dingen stilstaan waar je vroeger niet bij nadacht. Ik realiseerde me voor de geboorte van mijn dochtertje ook niet dat ook een engeltje een felicitatie waard is.
Absoluut , wij vinden het verschrikkelijk dat onze zoon mees is overleden maar ik vind dat we er wel wat van moeten leren zoals je idd verplaatsen in andermans verdriet bv . Dus feliciteer idd de vlinderouders maar dat vinden we echt heel fijn , kleine moeite groot plezier zeg ik altijd , een kaartje doet ook altijd wonderen .. Vinden jullie niet ? Of het engeltje blijven benoemen in kerstkaarten etc etc . Liefs Edith Mama van mees*
Klopt helemaal! T is fijn als je kindje genoemd blijft worden, als mensen aan haar geboortedag blijven denken (gebeurt nog maar heel weinig helaas). Dat geeft echt steun!
dank je meiden om dit te delen, ik zal er in het vervolg zeker anders mee omgaan... ik heb zoiets nooit van dichtbij beleefd, maar hier op het forum gebeurd het (jammer genoeg) wel vaker dat er zo een topic's zijn. Ik ben wel opgelucht, aangezien alle vlinder ouders zich hier ook aan elkaar kunnen vasthouden! Meiden, felicitatie's met jullie wondertjes... ookal heb je er zo gauw afscheid van moeten nemen. Knuffel!!!
Ik vond het ook prettig om ook gefeliciteerd te worden met onze dochter. Zij heeft ons ook tot papa en mama gemaakt en dat neemt niemand ons meer af. We kregen regelmatig een kaartje of berichtje met de zin: "Gefeliciteerd met het feit dat jullie papa en mama zijn geworden, en gecondoleerd en veel sterkte met het verlies van jullie dochter". Dat vond ik het prettigst om te krijgen. Wat ik ook heel naar en vervelend is, maar wel vrij logisch, dat er alleen maar 'met oprechte deelneming' en 'sterkte' kaartjes kwamen. Dat is totaal niet wat je hebt gewild. Ik verheugde me in de zwangerschap al heel erg op de leuke 'gefeliciteerd met jullie dochter' kaartjes en je krijgt iets heel anders. Het is vrij logisch en waarschijnlijk durfden mensen ook niet zo'n kaart te sturen, maar het doet gewoon pijn...
Ik kreeg ook hele mooie kaartjes met een handje van een kindje erop bijvoorbeeld. Echte geboortekaartjes heb ik niet gekregen, ik denk dat ik dat ook te pijnlijk zou hebben gevonden. Maar kaartjes met oprechte deelneming zou ik zelf ook niet voor kiezen. Eerder een mooi kaartje met vlindertjes, een mooie bloem of zoiets dergelijks
Mensen vinden het denk ik heel moeilijk om met een overlijden van een kindje (in of al uit de buik) om te gaan. Dood is sowieso een moeilijk onderwerp. Ik feliciteer ouders van een engeltje/vlindertje ook. Want het is precies wat er hier al is gezegd: ze zijn wél ouders geworden.
Feliciteren hoort erbij vind ik! Je bent tenslotte bevallen van je kindje. Na de geboorte van onze zoon kregen we van Dela een map met 'rouwkaarten'.. Dit vond ik echt zo vervelend! Ik wilde gewoon een geboortekaartje, we zijn tenslotte ook papa & mama geworden! We hebben dus een geboortekaartje laten ontwerpen met daarin een gedichtje van papa waarin duidelijk wordt dat we helaas niet mogen zorgen voor onze Gijs.
Wij zijn bij de geboorte van *Jurre wel degelijk gefeliciteerd en dat vonden we heel fijn. Want net als alle andere engeltjes ouders waren we super trots op onze zoon!! Ook wij kregen beschuit met muisjes in het ziekenhuis en werden door verpleging, vrienden, collega's en familie gefeliciteerd en gecondoleerd. Ook stond *jurre vermeld op het geboortekaartje van zijn kleine broertje en daar kregen we ook alleen maar positieve reacties op. Hij is en blijft ons eerste kindje en hij hoort er nog steeds helemaal bij.
Ik heb het zelf niet meegemaakt en ik kan me dus niet voorstellen hoe het is. Het is denk ik ook moeilijk om in te schatten wat mensen verwachten als je het zelf niet ervaren hebt. Nu zal ik mensen denk ik in zo´n situatie makkelijker feliciteren.
Toen ik bevallen ben van Milou* kreeg ik idd van sommige mensen ook felicitaties, en daarna gelijk een gecondoleerd. Vond het zelf wel heel fijn, omdat het voor mij toen wel bevestigde dat ze Milou gewoon als mijn dochter zien,en dat ze er gewoon bij hoort.
Zeker weten! ook zij/wij zijn ouders geworden! We zijn trots op onze kindjes maar helaas kunnen we niet bij ze zijn maar toch zijn wij MAMA'S! en dat mag niet en nooit vergeten worden maar begrijp ook wel erg goed dat mensen die dit niet zelf of in hun omgeving mee gemaakt hebben er erg moeite mee hebben .. ik schrok er eerste keer van toen ik in het ziekenhuis door de zuster gefeliciteerd werd ze legte het uit en ik sta er helemaal achter!!