Iedere zwangerschap is idd anders, en de ene klaagt de hele dag door (terwijl zwangerschap misschien super verloopt) en de ander heeft een hele zware zwangerschap en klaagt helemaal niet. Och ja......We zijn allemaal anders. Ik zelf klaag ook wel eens graag over de pijntjes die ik voel. Maar dat komt ook gewoon een beetje omdat ik niet goed weet wat wel en niet normaal is (aangezien dit mn eerste echte zwangerschap is). Misschien een beetje onzekerheid. Maar och....laten we iedereen maar in zijn of haar waarde laten. Bovendien weet je idd niet wat iemand precies voelt hè. Kan me wel voorstellen dat het op je zenuwen kan werken. Nou...meiden, iedereen een goede klaagvrije zwangerschap gewenst!!!
Herken het wel wat..... Ik was zwanger van de eerste... (en was nog niet bekend om mn werk..) was misselijk en probeerde me er overheen te zetten... Niet aan denken.. hupakee en door.... maar elke keer... echt TIG keer op een dag, moest ik van een zwangere collega horen dat ze zo misselijk en zielig was.... in de pauze zat ze voor haar bord en zei dan: "eens kijken of me dit WEL gaat smaken".... bla, bla, bla... En dan had ik soms zoiets van.... hou ff je mond dicht... Moest wel lachen toen ze hoorde dat ik zwanger was.... want ik had gewoon de eerste 13 weken gewoon mn mond dicht gehouden... was iedereen ff verbaasd.. gewoon laten praten.. ene oor in, andere uit....
Herkenbaar! zo heb ik ook een collega (is inmiddels godzijdank bevallen) Die liep de hele dag te klagen over haar zwangerschap, en dan inderdaad niet 1x, maar de hele dag door. Collega's vroegen na een tijdje of ik ook zulke klachten had (expres waar zij bij was) Dus ik heel overdreven "Nee joh, ik voel me juist super!" Kan me best voorstellen dat je een keer wilt klagen, of dat je een keer een mindere dag hebt, maar om nou dag in dag uit, 24/7, te gaan klagen, nou nee bedankt. Ik ben geen klaagmuur!