haj meiden. Ik heb een zoontje van bijna 2 jaar en is al maanden bal met zijn gedrag. Het zit zo: Heel driftig kunnen zijn, overal wat nee is huilen gillen. Slaan doet hij gelukkig NIET meer sinds kort. Als hij zijn zin niet krijgt en groot drama er van maken. en gewoon niet luisteren weg lopen, ook al waarscheuw je hem 100x hij blijft het doen. "lorenzo niet aan de computer, lorenzo niet aan de televiese, lorenzo niet allen lampen aan doen. lorenzo hier blijven niet weg lopen. Zo gaat het de heledag hier in huis en wordt er nu echt radeloos van mischien ook omdat ik zelf meer hormonen in huis heb sinds in weer zwanger ben, maar vindt het erg moeilijk mee om te gaan. heb soms gevoel dat ik de heledag bezig ben om hem te coriseren. Hij wil dan bijv. een koekje zeg ik nee lorenzo eerst je boterham nou dan eet iej die boterham al helemaal niet meer. Toen hij kleiner was had ik echt een patroon van de dag, helaas nu niet meer en heeft iemand anders die wel? of kan dat nog op deze leeftijd. Zou het aan het televiesie kijken liggen? meer spelen met hem? heeft iemand tips. Ik kan niet eens normaal boodschappen doen met hem. Pls tips girls bedankt voor lezen.
Je kunt proberen om in plaats van zijn gedrag negatief te benaderen ( steeds nee zeggen) positief te benaderen.
Luca is ook verandert de laatste maanden, hij wordt in okt 2 jaar. Hij is ook begonnen met 'slaan' als ik hem optil om hem in de buggy te zetten bijv en hij wil niet. Ik negeer zijn dwarse gedrag maar het is heeeeeel erg vermoeiend. Vooral als het een dag is waarop hij bij alles boos wordt. Ik denk altijd dat het een fase is, van een paar weken. eerst een paar weken steeds dwarser en vervelender ( en ondertussen veel leren en meer kunnen praten bijv) en dan weer een paar weken wat rustiger. Als hij zo boos is negeer ik hem en laat hem alleen. Ga even weg om zelf uit te razen en na een paar minuten ga ik weer terug en ga gewoon door met wat we aan het doen waren, en geef hem dus niet zijn zin. Het kost veel energie en ben savonds gesloopt met die woede van hem. Ik leg wel veel uit en vertel duidelijk wat we gaan doen iedere keer, zodat hij weet dat hij straks bijv een jas en schoenen aan moet en in de buggy gaat. Dan is het niet zo onverwacht en hoop ik dat hij niet boos hoeft te worden omdat hij iets anders wil. Veel sterkte
Ik zou toch ook de positieve kant meer belichten. Bijvoorbeeld als hij even een tijd niet aan iets heeft gezeten waar hij normaal veel aanzit heel blij te zeggen: "Nou lieverd je heb al een hele tijd niet aan de (bv) computer gezeten. Daar wordt mamma heeel blij van. Goed hoor." Tuurlijk lijkt het wat overdreven maar na een tijd hoeft dat alleen nog maar met de echte hele goede en knappe dingen. Kinderen groeien van complimenten. En misschie kan je hem wat klusjes laten doen wat voor hem ook leuks is en hem de hemel in prijzen. Zo mag onze dochter de badkamer helpen schoonmaken. Grote teil met water en een doekje en de vloer boenen maar. En trots dat ze dan is! Goed gedrag belonen, slecht gedrag negeren en weglopen. Niet eten aan tafel? Prima, bord weg en blijven zitten tot iedereen klaar is. En mamma kan heel langzaam eten !
Ik merk ook een positief verschil bij mijn zoontje als ik hem positief benader. Soms zijn er van die dagen dat je in een negatief spiraal zit; het wil niet, je bent de hele tijd aan het mopperen en je kind luistert nergens naar. Heel vermoeiend! Je reageert op elkaar. Als ik mezelf even oppep en mijn ge-nee verander in een positieve houding, reageert mijn zoontje daar eigenlijk vrijwel direct op. Het patroon probeer ik te doorbreken door samen met hem te gaan spelen en dan dus heel vrolijk met hem te doen. Van daaruit ontstaan er vanzelf dingetjes waar je positief op kunt reageren.
Hoi Hoi, Een positieve benadering vind ik ook goed werken. Maar wij hebben ook een stophoekje (lees geen strafhoekje dat is negatief) je wilt zijn gedrag stoppen. In een hoekje van de kast bij de deur. Geen speelgoed in de buurt. Als hij 2 of 3 keer (afspreken met je partner) aan het zelfde komt gaat hij in het stophoekje (ong. 30 tot 60 sec.) Voor dat je hem daarin zet benoem je wat hij verkeerd doet. Haal je hem uit het hoekje doe je dat weer. Vervolgens zeggen we dat we niet meer boos zijn en geven een knuffel en een kusje. Degene die hem erin zet, haalt hem er ook uit. Anders is bijv. je man de goedzak en jij de kwaaie. Wij zijn hier mee begonnen voordat tygo 2 werd, nu is hij 2,8 jaar en hij zit nog maar zelden in het stophoekje. Soms helpt het ook....Tygo niet doen, of wil jij in het stophoekje zitten? Toen hij wat jonger was, gebruikte we de box als 'hoekje', daar speelde hij toch niet meer in. Het klinkt misschien streng, maar persoonlijk vind ik van niet. Het is even doorzetten en dan snapt hij het concept. Succes! en hopelijk sluit het aan bij jouw opvoedmanier.