Vandaag ging het redelijk gelukkig.. ben gister weer bij de psycholoog geweest na 3 weken en dit was wel weer erg fijn. Zij heeft ook mogelijkheden besproken om te starten met antidepressiva.. maar ik wil eerst het sint janskruid echt een kans geven. Ik vertelde erover en zij kende dat ook en hoorde er goede dingen over dus ik heb goede hoop😊 Wat ik erg moeilijk vind is dat ik me nu soms zo rot voel dat ik denk, was ik maar nooit aan een kind begonnen😟 Ik wil dat helemaal niet denken maar de depressie breekt me zo op! Ik ben echt gek op mijn zoontje en ben soms niet de moeder die ik zou willen zijn. Ik ga nu snel slapen, morgen weer een hele dag werken pff.. Bedankt voor de lieve berichten weer.. dat doet me echt heel veel goed!! Oh en eefje over de magnesium, ik slik mama fit tabletten van davitamon. Daar zitten heel veel vitamine en voedingstoffen in ik zal eens kijken of magnesium er ook in zit. Ik wilde zowieso even bloed laten prikken of ik iets te kort komt. Bedankt voor de tip!
Je hoeft niet vreselijk beroerd te worden van het opbouwen van Ad. Ik ben van 1 middel behoorlijk misselijk geweest maar van de rest eigenlijk alleen wat duizelig. Hoeveel werk je nu en lukt dat eigenlijk wel?
Oh dat is fijn om te lezen dat het niet bij iedereen vreselijk is. Ik werk nu 24 uur en eigenlijk lukt dat niet zo heel goed. Ga steeds met buikpijn naar mijn werk en heb vandaag ook een grote fout gemaakt omdat ik er met mn hoofd niet bij was. Heb het wel bespreekbaar gemaakt nu en volgende week sta ik wat minder ingepland om even rust te nemen dus daar ben ik wel blij om. Vandaag was ook erg zwaar het gevecht tegen mezelf, denk dat ik zo al naar bed ga😊
Je word ook heel moe van het gevecht zeg maar,lekker veel slapen... Fijn dat je werkgever je wat minder uren geeft,anders zou je je ziek moeten melden. Het is moeilijk eraan toe te geven maar wel beter voor je zelf,dat je over je werk eventjes geen zorgen meer heb. Wat doe je voor werk?
Ik heb 2,5 jaar geleden ook een pnd gehad. Wat mij geholpen heeft is de medicatie.Geloofde er niks van en het duurde mij veel te lang (heeft paar weken nodig voordat het aanslaat) En wat ik je als tip wil meegeven is zoveel mogelijk hulp vragen en aanvaarden. Dat heeft mij er oa doorheen gesleept.
Mijn rustige weekje is weer bijna voorbij. Vanaf volgende week weer gewoon werken. Ik werk in een supermarkt trouwens een hele drukke. Ik zou heel graag voorlopig halve dagen werken want merk dat deze week me erg goed doet... maar ik durf het n iet zo goed aan te geven. Bij ons op het werk heerst er toch wel een soort taboe op zulke dingen.. en ik heb tot nu toe ook niet het idee dat ik echt begrepen word. Mn kleine wil de laatste tijd overdag ook bijna niet slapen dus de dagen zijn extra vermoeiend zo.