Hoe zouden jullie dat doen? Het contact met mijn broertje was altijd goed en zou het ook nog wel zijn als hij niet getrouwd was met zijn vrouw. Met zijn vorige vriendin was het leuk en gezellig, nu verschrikkelijk. Het was van begin af aan al niks, terwijl ik alles heb gprobeerd, er kwam ook gewoon niks uit. Toen onze kinderen werden geboren was mijn broertje weg, maar mooi niet dat ze langs kwam, pas toen mijn broer er ook weer was. Verjaardagen vinden ze ook stom , dus komen zelden. Op verjaardagen bij hun worden we nooit uitgenodigd.Het is altijd alleen haar familie die met alles mag meedoen etc. Kerst , alleen naar haar familie. Ik ben er al lang klaar mee, maar vind het voor mijn moeder wel heel zielig.Helaas ik kan er niks aan doen, en heb ook geen zin meer om er energie in te steken. Het is jammer dat mijn kinderen dan geen contact hebben met nichtje etc, maar wat hebben ze er ook aan.We hebben vrienden die veel meer familie zijn. Maar nu het probleem: hoe pak ik het aan? Laat ik het gewoon zoals het nu is, dan zien we elkaar toch bijna nooit en lost het probleem zichzelf wel op, of vertel ik mijn broer wat we er van vinden en dat het wel goed is zo?? Ik wil namelijk niet dat mijn moeder er nog meer verdriet door zal krijgen
Is het nodig om dan gelijk het contact te verbreken? Is er niet over te praten met je broer (en schoonzus) wat je ervan vind?
Ik zou het niet zo laten, ik denk dat dat heel frustrerend is voor jezelf, vooral omdat er niks is uitgesproken. ik zou denk ik ook niet direct het hele contact verbreken. Probeer eens een gesprek met je broer alleen aan te gaan en vertel hem dat jullie hem missen, niet gelijk met verwijten komen (al heb je zo te lezen recht op genoeg verwijten. maar daarmee jaag je iemand direct in het harnas) vraag hem of hij dat niet ook zo ervaart, of hij jullie niet mist. en of er een mogelijk is om hier aan te werken, ook voor de kinderen en je moeder. contact verbreken kan altijd nog en is veel moeilijker om te herstellen. bovendien als je hem nu al mist zal dat natuurlijk dan alleen maar erger worden en ik denk dat je daarmee ook niet van je rottige gevoel afbent... heel veel sterkte
Dat heb ik al meerdere malen geprobeerd. En ik denk dat we elkaar gewoon niet snappen en iig niet liggen. Ja, vrienden kies ,familie daar moet je het mee doen zeggen ze. Maar het zorgt alleen maar voor een hoop irritatie onderling en ook binnen mijn gezin.Onze kinderen worden ook steeds teleurgesteld als ze weer niet op een verjaardag komen etcetc. Het loopt al zo lang, dat we er eigenlijk gewoon klaar mee zijn nu
sjimmie, dank je wel. Dat is denk ik wel het verstandigst om nog een gesprek met alleen mijn broer aan te gaan. Ook al zien we elkaar dan nog steeds minder of niet, dan heb ik wel het gevoel er alles aan gedaan te hebben, en misschien kunnen we wel afspreken dat hij anders alleen komt of wat dan ook.
Ik zou 't laten verwateren: fatsoenlijk tegen elkaar doen als je elkaar tegen komt en er verder geen hoge verwachtingen bij hebben...
Hmm ik vind het nogal wat, het contact verbreken alleen omdat ze niet op verjaardagen komen. Of speelt er nog meer?
Maar weet je eigenlijk ook de reden waarom alleen haar familie uitgenodigd word met verjaardagen en zo en dat ze alleen kerst vieren met haar familie? Of hebben ze nooit verteld waarom dat is? Zijn er dingen voorgevallen tussen jouw familie en je schoonzus of zo of is er gewoon geen klik? Ik vind het wel onfatsoenlijk van ze. En ik begrijp goed dat je moeder er verdrietig van is.
Ik heb zelf in precies dezelfde situatie gezeten en dan ook echt precies! Heel vreemd om te lezen Mijn schoonzus vond ons niet belangrijk genoeg want ze hadden haar familie toch al? Maar onze oplossing uiteindelijk was het laten verwateren. Wij zijn daar niet meer heen geweest en zij niet meer hier. Op een gegeven moment miste mijn broer ons zo erg dat hij soms alleen op visite ging komen. Dit gebeurde steeds meer en af en toe nam hij dan zelfs zijn kinderen mee. En op een gegevens moment kwam zelfs mijn schoonzus mee! Inmiddels zijn we dan wel bijna 8 jaar verder maar de relatie met mijn schoonzus en de rest van ons is heel erg verbeterd en we gaan soms zelfs regelmatig met de hele familie een paar dagen weg (mijn beide broers met partners en kinderen, wij met dochter en mijn ouders). Mijn advies is dus eigenlijk om hetzelfde te doen. Laten verwateren (voor zover dat nog nodig is) en verder afwachten.
ik vind het contact verbreken om wat ik nu lees wel erg drastisch, ik zou erover willen praten maar er niet eindeloos energie in steken als dat toch niet werkt, dan zou ik het laten verwateren. het contact echt verbreken (dat uitspreken dus) gaat heel veel harten breken namelijk terwijl het misschien niet eens zo 123 opvalt als je het laat verwateren.
schrijf je broer en schoonzus een brief en leg uit hoe je voelt en wat de reden is voor hun gedrag, zet alles maar dan ook alles en in. wacht een reactie af, zo niet dan weet je waar je aan toe bent en ik zou ook zeker je moeder mee nemen in de brief. succes
Nee, ik zou geen brief schrijven, dan heb je geen intonatie! ik bedoel het niet verkeerd hoor, maar ervaring leert dat er dan echt misverstanden van komen en dingen een eigen leven gaan lijden.... als je geprobeerd heb, en je heb voor je gevoel alles geprobeerd, dan zou ik er ook voor kiezen om het te laten verwateren..