Hey meiden, Vorrige week heb ik een termijnecho gehad en daar was het kindje te klein met een hartslag. Vanmorgen op controle en het hartje is gestopt. ik kijk erg tegen de miskraam op en de keuzes. Hebben jullie tips voor mij?
Ah super verdrietig zeg! Heel veel sterkte, dit is echt niet leuk. Doe vooral wat voor jou goed voelt en neem de tijd! Praat erover met vrienden en familie, ik vind dat erg opluchten!
heel veel sterkte. ik heb dit ook gehad. ik kwam er achter helaas door bloedverlies. Ik heb eerst gewacht maar t kwam niet vanzelf toen tabletten, want ik wilde het zelf doe zodat ik t kon begraven in een bloempot met een plantje. helaas lukte dat niet en heb ik een curretage gehad. ik ging onder volledige narcose en kree na afloop een beetje mee vd miskraam in een potje zodat ik toch wat kon begraven. belangrijk is neem je tijd bedenk wat voor jou goed voelt om afscheid te nemen.
Ik heb 'gelukkig' alleen miskramen gehad met een leeg vruchtzakje. 3 achter elkaar. Ik kreeg alle 3de keren cytotec mee, de eerste keer wist ik niet wat ik moest verwachten en had ik s'avonds ze ingebracht en voor dat mn vriend na het werk ging. Ik heb hem rond 11 uur wel 20x gebeld omdat ik zo'n pijn had. De andere 2 de keren heb ik het op de vrijdag gedaan net nadat mn vriend weer thuis was, de 2de keer ging het niet goed en vielen ze de volgende ochtend in de wcpot! Terwijl ik ze zo goed mogelijk had ingebracht. De 3de keer om 20.00 uur ingebracht, 21:30 begon het bloed verlies maar was na 20.00 niet meer gaan sstaan of plassen omdat ik bang was dat het er weer uitviel. Om 23:00 nog 2 ingebracht en op bed gegaan. Wel direct bij de eerste tabletten paracetamol genomen, geen ibuprofen want dat is bloedverdunnend. Rond 06:30 werd ik wakker ( de pijn viel mee, meer als een hele vervelende menstruatiepijn ) en op de wc kwam alles eruit. Pijn was direct weg en het bloeden nam alweer af. Ikzelf zou niet voor curretage gaan, pas als het echt niet anders is.
Wat ik stiekem ook wel heel erg fijn vond: zien wat ik ben kwijtgeraakt. Ook dat is een heel persoonlijke keus en ik kan me voorstellen dat niet iedereen dat zou willen, maar het helpt mij wel heel erg dat ik gezien heb wat er in mij zat en wat ik precies kwijt ben geraakt. Ook bij een curettage mag je het achteraf zien geloof ik. Maar vooral veel sterkte meis, en doe écht wat goed voelt voor jou! De rest van de wereld komt later wel weer
Ach wat vreselijk verdrietig.. Hier een zwangerschap gehad waarbij bij de termijnecho bleek het hartje niet meer te kloppen, maar de grootte klopte wel dus het kindje was zeer kort daarvoor overleden.. Ik heb toen de miskraam zelf afgewacht, heel heftig maar voor mij wel de 'beste' keuze. Wat je ook kiest.. ik wil jullie enorm veel sterkte wensen voor de komende tijd!
Meis, wat ontzettend verdrietig. Neem je tijd voor je lichamelijke, maar zeker ook psychische herstel! Ga voor wat voor jou het "beste" voelt. Wil je de miskraam afwachten? Dat kan nog best een tijd, soms een paar weken, duren. Je kunt kiezen voor pillen, maar daar lees ik verschillende verhalen over. Ikzelf heb voor currettage onder volledige narcose gekozen. Voor mij de goede keuze geweest, geen centje pijn gehad en maar enkele dagen bloedverlies na de ingreep. Ik moest om 9.00 in het ziekenhuis zijn en stond om 14.00 weer buiten. Heel veel sterkte!
De 2x dat het bij mij niet vanzelf kwam, heb ik het eerst nog even afgewacht en daarna pillen gebruikt om de miskraam op te wekken. Ik heb er een goede en een hele slechte ervaring mee. Wat ik een volgende keer zou kiezen, hangt er vanaf hoe groot het vruchtje/kindje is. Hoe groter, hoe meer pijn is mijn ervaring. Ik heb nog nooit een curettage gehad, dus daar kan ik niets over zeggen. Denk er rustig over na wat je wil en hopelijk komt het alsnog vanzelf. Heel veel sterkte!
Ik vond afwachten niet heel fijn. Ik was blij met de pillen die ik kreeg. Zo kon ik, mijn lichaam, zelf afscheid nemen van wat niet heeft mogen zijn. De pijn waar ik over lees doet denken aan weeën. En ja, die nemen toe naar mate de termijn dat je zwanger bent langer is. Een kindje verliezen doet pijn en op deze manier voel je ook zelf een bepaalde pijn, wat bij kan dragen aan emotioneel herstel, vond ik zelf. Als het met pillen niet lukt, kun je altijd nog een curretage krijgen. Een poliklinische curretage had echt niet mijn voorkeur. Gelukkig was dat ook niet nodig! Het idee dat je van binnen "leeggeschraapt" wordt, stond mij tegen. Mens onwaardig! Als het toch een curretage had moeten worden, had ik een curretage onder narcose gewild. Ik kon het niet aan mee te maken wat er down there gebeurde... Ik denk aan je. Je mag huilen, verdriet hebben! Rouw op jouw manier. Misschien wil je door met je leven, doe dat! Maar als je merkt dat je het niet trekt, sta stil bij dit verlies en voel je verdriet. Als je niet rouwt, komt je verdriet er vroeg of laat op een andere manier uit (is mijn ervaring). KNUFFEL!
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij. De termijn klopte niet met de echo. Ik moest wachten op een tweede echo, twee weken later. Ik had rond de 1e echo wel al wat bruinverlies en dat elke dag iets meer en roder. Totdat ik ineens een flinke doorbraakbloeding had en het zeker wist wat ik al dacht. Toen was het heel behoorlijk bloedverlies met flinke stolsels. Ik kon er niets uit opmaken van vruchtje of iets. Ik ben een nachtje opgenomen geweest omdat het toch wel veel bloedverlies was. Het is heel naar, maar je hoeft niet bang te zijn. De natuur heeft het zo beslist en de natuur of je lichaam zal het ook oplossen daar vertrouwde ik heel sterk in. Ik heb lichamelijk geen pijn of krampen gehad.
Poeh sterkte meid! Lastig he, die keuzes en besluiten . Hier ongeveer in hetzelfde schuitje.. afgelopen dinsdag eerste echo gehad maar het vruchtje was 3 weken achter en geen hartje Maandag moet ik terugkomen voor een echo (er is een ieni mini kansje dat de termijn niet klopte en het hartje met 6 weken nog niet klopte, maar daar ga ik niet vanuit..) en wordt de rest besproken.. Ik vind het ook echt heel erg moeilijk om er mee om te gaan en vooral het afwachten is killing . Ik ben er wel over uit dat wanneer het niet vanzelf komt, ik maandag een afspraak wil maken voor curettage Voor mij persoonlijk voelt het gewoon echt niet goed om last te hebben van alle zwangerschapskwalen en geen levend wezentje in me te hebben
Hier hetzelfde verhaal. ook een dood kindje tijdens de termijnecho. wij hebben ervoor gekozen op te wekken met cytotec. Heef heftig maar 2 uur na het inbrengen was ik het kindje al verloren. En ja ik kreeg dus hele heftige weeen en heb naproxen moeten gebruiken,3 stuks omdat het niet te harden was. heb ook een maand gebloed Heb alleen altijd spijt gehad dat ik niet gekeken& het begraven heb. Heel veel sterkte met je beslissing..
Wat verdrietig. Hier hetzelfde. Ik heb er vooralsnog voor gekozen het af te wachten. Het wachten is wel zwaar maar waarom medisch ingrijpen als de natuur het zelf oplost? Ik las dat het voor de verwerking vaak ook beter is. Maar iedereen is anders. Die pillen lijken me niets. Dat ga ik pas proberen als het echt niet vanzelf wil komen. Met curretage zou ik uitkijken. Mijn gyn zei dat er dan littekenweefsel kan ontstaan wat kan zorgen voor verminderde vruchtbaarheid of in enkele gevallen zelfs onvruchtbaarheid (syndroom van Ashermann). Het komt niet zo vaak voor maar het zou je maar overkomen. Moet er niet aan denken. Sterkte met je keuze!
Die Asherman is mij dus overkomen. Mijn baarmoeder en eileiders in 4 maanden volledig verkleefd! Pak eerst de pillen en in het laatste geval pas een curettage! Het koste ons 2 jaar en IVF om weer zwanger te kunnen worden Meiden, heel veel sterkte!