Ik heb geen idee of het al wel gezegd is hier. RTL XL | mis geen moment Dit meisje at ook niks tot haar ouders haar mee lieten helpen met eten koken en samen boodschappen gingen doen. Misschien doe je dat al maar vond het zo leuk om te zien dat het is blijven hangen. Ik ga dat zeker straks zo aanpakken met mn zoontje als hij wat ouder is.
Onze meid is ook al vanaf het begin een slechte eter. Bieden nog steeds alles aan. Ze is nu 9,5 en begint wat vaker wat te proeven dus nieuwe dingen. Als baby ging alles erin maar zodra het Zelf weten begon begon ook de ellende. Ze moet wel regelmatig wat proberrn als E het lang niet meer had want jah smaken veranderen. Zo vond E nu gehakt bal die ik gemaakt heb nu weer lekker. Saus komt er nog steeds niet in behalve appelmoes. Dus pasta en rijst zijn altijd kaal. Jus ook niet en alles moet apart van elkaar. ach jah je went eraan. Bij pasta doe ik altijd extra paprika snijden en komkommer. En kook een ei. Ze is lang en dun en niet vaker ziek dan grote eters dus ga er niet mee strijden komt vanzelf. Mijn man is ook een dwinger maar dat heb ik er nu redelijk uit. Eten en koken is mijn ding daar bemoeit hij zich niet mee.
Het zal vast niet zo zijn hoor en ik wil je ook absoluut niet bezorgd maken, maar... Soms kan voedselallergie of overgevoeligheid de oorzaak zijn. Dat was bij mij het geval, maar mijn ouders hadden dat destijds niet door. Zoveel gedoe om eten, maar omdat ik nog zo jong was, kon ik niet goed uitleggen dat het pijn deed. Mijn broer daarentegen was een "gewone" slechte eter toen hij rond de 4/5 jaar oud was. Dwingen had totaal geen zin (maakte het zelfs alleen maar erger), dus mijn moeder gaf hem dan positieve aandacht wanneer hij goed at en negeerde driftaanvallen tijdens etenstijd. Op den duur ging het toen steeds beter
Beide kinderen hebben vanaf 6 maand alles vers gekregen. Mijn zoon at tot 2,5jr alles wat ik hem voorschoof. Zaten ook vetjes genoeg aan. Nu is vel over been. Van de een op de andere dag wilde hij gewoon helemaal niks meer. Iets moet dat getriggerd hebben volgens de kinderarts. En dat hebben wij gemist. Vandaar dat ik wel heel sterk het gevoel hebben dat wij het erger hebben gemaakt. Moet ik wel zeggen dat onze oudste ook al bij de orthopedagoog heeft gelopen ivm verdenking op oa. ADHD/ADD. Maarja dat wisten wij toen ook nog niet.
Hier twee moeilijke eters van twee en vijf jaar oud. We doen er niet moeilijk over. We gaan gewoon eten savonds en dan schep ik op. Eten ze niet dan niet en krijgen dan ook niks anders. En eten ze wel wat dan is dat mooi meegenomen. Ze moeten wel aan tafel blijven zitten. Maak er geen strijd van dat werkt alleen maar averechts. Ze eten vanzelf wel als ze honger hebben.
Ben even benieuwd als jullie kids niet of slecht eten doe je dan idd iets anders aanbieden of dan echt niks? Ik hoor vaak dan maar niks ze gaan vanzelf wel eten. Maar is het niet fijn als ook al bied je iets anders aan brood of pasta waarvan je sowieso weet dat het gegeten word dat je dan blij bent als ze en elk geval iets binnen krijgen? Ik loop daar zelf beetje tegen aan dat ik alternatief geef maar weet niet of ik dat moet laten of niet
Ik ga geen hele alternatieve maaltijd geven maar als een van mijn dochters (en daarmee bedoel ik de jongste, geen beste avondeter) geproefd heeft en ze vindt het echt echt echt niet lekker dan heb ik er echt geen moeite mee om haar een extra banaan ofzo te geven. Of wat tomaatjes/rauwkost enz. Alles wat ze nodig heeft heeft ze trouwens overdag al binnen gekregen dus ik maak me uberhaupt niet zo druk hierover.
Ik was zelf vroeger ook een moeilijk eter. Ze moet proberen wat we maken sommige dingen die heet zijn of echt niet list krijg ze wat anders maar 98% eet ze wat wij eten. We hebben de afspraak dat eet ze wel dan helemaal blij eet ze niet dan niet. Moet zeggen dat nu beter gaat geef de veel fruit overdag en brood snoep helemaal niet. Morgen weer naar school en dan eet ze daar altijd heel goed het is namelijk ook echt het avond eten jammer genoeg hoop dat deze fase snel voorbij is
Onze dochter is zes en eet eigenlijk alles. Dit is ook vrijwel altijd zo geweest, al zijn er wel eens periodes van minder eten geweest. Als ze dan geen warm eten wilde, kreeg ze gewoon een toetje en als ze nog trek had ook gewoon een broodje. Nooit moeilijk over gedaan. Eten moet geen strijd zijn, maar staat voor ons voor een gezellig moment aan tafel. Ik heb nooit apart gekookt, dus mee-eten of een broodje. En een toetje mag ook gewoon, ook al eet je geen warm eten. Geen enkel probleem. Ik snap nooit zo goed waarom mensen zo moeilijk doen. Je gaat zelf toch ook niet met een hongergevoel op bed?
Maar als ik dat had gedaan had mijn zoon nu al 7 jaar alleen brood gegeten. Als ik alleen m'n dochter had, had ik het waarschijnlijk ook anders gevonden want die eet gewoon goed/proeft alles, muv bepaalde periodes met kiezen krijgen en de 'ik zeg nee=macht fase'. Maar het is zo frustrerend om te zien dat je kind niet wil proeven, het niet eens wil aanraken met de handen. En dat geld niet alleen voor de broccoli dan he, maar ook voor bijv. slagroom (heb een kind nog nooit zo panisch zien worden van een mep-taart ) of een patatje.
Hier nu een peuter die qua avondeten vrijwel niks eet. Ze proeft muizenhapjes en daarna is ze klaar. Ze krijgt gewoon een toetje als we een toetje eten (niet dagelijks), en soms krijgt ze een boterham. Ik weet dat mijn neefje en nichtje ook echt geen avondeten aten met 3 jaar, maar inmiddels zijn ze 5 en 8 en eten ze alles. Dus ik wacht gewoon af en maak er geen punt van; als ze later 20 is en 's avonds nog steeds alleen brood eet, mja, er zijn grotere problemen he
Nou, ik vind het wel een probleem voor hem hoor. Naast het tekort aan voedingsstoffen, is het dan ook lastiger je te bevinden in sociale situaties, zoals een borrel of etentje met vrienden. Ik heb het even niet over de standaard eters die af en toe weigeren he, maar degenen die in dat programma moeilijke eters zitten bijv. Daar schaar ik mijn zoon onder dan.
Wij letten daar ook wel op, en dochter is altijd positief;'Oooh dat ziet er heerlijk uit!' Ook als ze een muizenhapje proeft is het;'Oooh verrukkelijk mama!!'... En dan na 3 muizenhapjes;'Pfff, ik heb genoeg gehad...'
Ja, maar je krijgt geen goede eter door te dwingen. Integendeel. Dus de enige optie; loslaten. En de 20-jarigen die in een restaurant komen en niks lusten zijn echt gevallen apart.
Nee dat ben ik helemaal met je eens. Maar het was meer de opmerking die je maakte dat het niet uitmaakte of ze met 20 jaar alleen brood zou lustten. Dit is nl lange tijd mijn angst geweest voor mijn zoontje en daar werd ik toen heel verdrietig van. Wij hebben hem ook nooit gedwongen, wel gestimuleerd, maar het is echt niet leuk als een kind nooit wat proeft, niet 1 keer per week, nee nooit. Panisch wordt van dat het überhaupt voor hem ligt op z'n bord. En niet vanaf dat ze 2 zijn, nee vanaf 8 maanden hield hij z'n mond gewoon dicht. Vandaar dat ik daar even op moest reageren.
Hoe gaat het nu met hem met eten, eet hij nu wel? Onze 3 jarige dochter eet ook nauwelijks iets en durft ook niks te proeven. Lust ook geen snoep/taart/slagroom oid maar wil dus ook geen onbekende groentes en fruit of aardappelen eten.. Vitaminepil krijg ik er ook niet in want dat lijkt op een snoepje. Wij bieden niet iets anders aan savonds, dus geen brood of cracker maar een toetje mag ze wel. Vind het ook erg moeilijk en hoop echt dat ze op een dag ineens gaat leren eten maar ben er bang voor.
Ja het lijkt dat ie er iets overheen aan het groeien is en hij begint nu met dingen proeven. Al gaat dat niet van harte, maar goed hij doet het. Avondeten bestaat voor hem bijv. uit 1 boon, 2 happen aardappelpuree en 4 stukjes vlees. Maar goed, hij ziet er nog steeds tegenop en je ziet m gewoon gruwen van het idee warm eten in z'n mond te hebben. Het is dus nog verre van ontspannen eten voor hem. Van fruit lukt nu de appel. Dus er zit zeker vooruitgang in. houd hoop!