Ik ben bij een bedrijf 2 keer op gesprek geweest. Allebei de keren hele leuke en prettige gesprekken. Natuurlijk was ik niet de enige kandidaat dus de kans dat ik het niet zou worden was natuurlijk ook aanwezig. Na het 2e gesprek kreeg ik 's middags al een belletje. Helaas geen goed nieuws Tja heel vervelend maar de reden.. dat zit me toch wel dwars. Ik ben vanaf het begin heel eerlijk geweest over de kinderen maar ook verteld dat ik de opvang gewoon goed geregeld heb (ook met eventueel overwerk en invallen) En dat is ook echt zo. Maar nu zei de vrouw dat ze tussen mij en iemand anders héél erg getwijfeld hebben en uiteindelijk in het belang van het bedrijf moesten kiezen en daarom voor haar gekozen hebben. Ze waren bang dat ik niet flexibel genoeg kon zijn v.w. de kids. Ik baal hier zo enorm van.. misschien heel raar maar het voelt alsof ik afgestraft word omdat ik moeder ben. Daarbij heb ik gewoon een man dus ik sta er niet alleen voor ofzo.. Ik voel me er echt een beetje gek bij. Niks verkeerds over het bedrijf hoor, het waren echt heel leuke mensen enzo maar die reden.. man wat baal ik daarvan
ik snap dat je ervan baalt, het lukt mij ook niet om weer aan het werk te komen. soms heb ik hetzelfde gevoel als jij dat we idd gestraft worden omdat we moeder zijn. hopelijk vind je snel een baan...
Inderdaad heel vervelend, als ze mij iets vragen wb opvang etc hoe het met de kinderen is geregeld antwoord ik dan ook altijd: zou u die vraag ook aan een man hebben gesteld? Meestal is de vraag dan ook per direct afgedaan en gaan ze over op het volgende onderwerp. Want zo is het natuurlijk wel, niet alleen moeders hebben die verantwoording, vaders net zo goed, maar op dit punt vind ik Nederland een behoorlijk ouderwets land.
200% eens. Altijd maar weer die vraag of het moeilijk is om het moederschap te combineren met werk . Bij ons thuis heeft mijn vriend er veel meer moeite mee, maar hem wordt/werd het nooit gevraagd. @TS, heel vervelend voor je, blijkbaar was het toch niet zo'n leuk bedrijf .
Mamabri: Haha dat is een goeie, die ga ik onthouden Tja het inderdaad ook gewoon zo, ik zei nog tegen mijn man, als ik nou een kerel was geweest dan was ik wel aangenomen Het voelt daarom dubbel zo rot omdat er maar gewoon vanuit gegaan wordt dat als er iets met de kinderen is of er moet overgewerkt worden o.i.d, ik automatisch degene ben die thuis blijft of weg moet. Terwijl mijn man natuurlijk net zo goed voor de kinderen kan zorgen.
Echt hoor, gewoon vragen aan ze, uiteraard wel op een vriendelijke beleefde manier..... Bij mij pakt het doorgaans goed uit, nooit om mijn "brutale"antwoord afgewezen in elk geval.
Ik word ook elke keer afgewezen omdat ze bang zijn dat ik niet flexibel genoeg ben terwijl ik ook de opvang goed geregeld heb.. Word er moedeloos van!
He bah wat naar. Maar je wordt niet gestraft, dat is idd gewoon hoe een bedrijf mensen kiest, in hun eigen belang. Zegt niks over jou. Blijf in jezelf geloven, je vindt wel wat.
Tja ik verzwijg dat ik moeder ben. Vind het niet relevant. Pas als ik ben aangenomen zou ik zeggen dat ik kinderen had. Ik ben ook al maanden aan het solliciteren en word ook niet aangenomen,
Lullig zeg!! Hier laatst ook een sollicitant, klikte super maar.... Had jaren thuis gezeten en 3 kids. Moest daarom goed nadenken want ben zelf ook moeder van 3 en dat zou erg lastig combineren zijn in vakanties. Ook had ze werk en kids nooit gecombineerd dus het was lastig inschatten of het zou lukken. We hadden nog een goede kandidaat maar zonder kids en klikte iets minder goed, dus uiteindelijk toch voor de moeder van 3 gegaan en ik ben zooooo blij! Het klikt super, begrijpen elkaar en hebben ook dingen voor elkaar over. De ene keer schikt zij, de andere keer ik, geen probleem. Het is astig maar hier heeft het goed uitgepakt. Maar ik kan me voorstellen als er al een hoop mama's werken en je hebt twee kandidaten die gelijkwaardig zijn, er voor het gemak voor de ander gekozen wordt. Beetje onnozel.....net of zij niet zwanger an raken...
Crisis, en mensen die een baan willen voor het oprapen. Ook in het belang van het bedrijf kiezen ze voor de op dat moment veiligste keuze. Ik hoop dat er snel betere tijden mogen komen!!
Weetje wat ik dan zo gek vind? Ik zou geloof ik eerder voor een moeder met 2 kinderen gaan dan een (eind) twintiger zonder kinderen. Kans is heel groot dat die de eerste jaren kinderen krijgt waardoor je haar ook weer 'kwijt' bent. Ik hoop voor het bedrijp dat ze zich nog een keer achter de oren krabben..
Bedankt voor jullie reacties! Wasmachine: Dank je wel! Butterfly: Dat was ook de reactie van mijn omgeving. Degene die ze nu hebben aangenomen kan natuurlijk ook bij wijze van volgend jaar zwanger zijn en dan "zitten ze er ook mee". Laurie: Ik hoop het met je mee dat er snel betere tijden aankomen maar ik zie het helaas nog niet zo snel gebeuren
Dit ga ik zeker onthouden, mooi antwoord. En iid als het niet relevant is hoef je het eigenlijk helemaal niet te zeggen. Ik kan me voorstellen dat het bij sommige banen lastiger is om het te verzwijgen (onregelmatig werken, oproep, ...) @TS balen snap dat je je er rot bij voelt. Het komt nu over dat ze niet gekozen hebben voor de beste kandidaat maar de kandidaat zonder kinderen.