Ik had nog zó met mezelf afgesproken me niet gek laten te maken door dat hele mexicaanse griep gedoe en nu doe ik het dan toch Zo'n 2 weken gelden ben ik naar de ha gegaan ivm een blaasontsteking. Ik heb hiervoor antibiotica gekregen en er werd mij op het hart gedrukt wel de kuur af te maken. Ik knikte nog braaf ja en ging er vandoor. Na 2 dagen merkte ik dat ik geen pijn meer had en daardoor vergat ik telkens mijn medicijnen te slikken, dat ik er gewoon maar mee gestopt ben. Ja dom, ook ik weet dat inmiddels Nu heb ik sinds een paar dagen een hele rare pijn in mijn onderrug, denk waar je nieren zitten zo'n beetje? Beetje drukkend gevoel. Voelde me daarbij ook redelijk duizelig en lusteloos. Vandaag maar naar wat dingen op internet wezen zoeken (ja, ook dit weet ik, nooit doen) omdat ik vanmorgen echt zó beroerd mijn bed uit kwam (koorts, diarree, spierpijn, hoofdpijn wat ik al trouwens een tijdje heb, vage pijn en misselijkheid) en kwam uit op nierbekkenontsteking wat veroorzaakt zou kunnen worden door een verwaarloosde blaasontsteking..hmm zou kunnen maar ja, ben geen dokter. Waar ik ook op uitkwam was een buikgripje. Allemaal redelijk onschuldig dus, als je kanker, tumoren en dat soort dingen die voorbij kwamen snel vergeet <--- wat voor mij verdomd moeijlijk is. Toen dacht ik, voor de zekerheid, even checken wat de symptomen zijn van die mexicaanse griep. En hoewel ik wíst dat ik mezelf daar gek mee zou maken en er dus beter niet naar op zoek kon gaan heb ik het toch gedaan. En werkelijk alles wat er beschreven staat heb ik, behalve het hoesten wat in 90% van de gevallen schijnt te horen. Tuurlijk kan het ook om een gewone griep gaan, maar op de e.o.a manier krijg je dat er bij mij niet in. Ik heb nl (al jaaaaaaaren) last van hypogondrie (soms wat minder, soms wat meer) en als je eenmaal iets denkt te hebben dan vreet je dat op van binnen De reden dat ik me zo druk maak om die mexicaanse griep is omdat ik al een tijdje een redelijk verminderde weerstand heb. Allemaal eigen schuld want dat heb ik zelf in de hand, maar vitaminetekort zou mijn niets verbazen. Ook heb ik een redelijk hectisch leven op het moment (1,5 uur heen en 1,5 uur terug om op mn werk te komen, daarbij eerst mijn dochtertje op t kdv afzetten, cursussen op werk, snel naar huis sjesen, eten, kleine wat op bed moet en helaas niet altijd door papa gebracht wil worden, kortom: stress stress stress) waarbij eten bij mij er nog wel inschiet dus echt gezond leef ik op dit moment niet. (en ja ook dit zou de reden kunnen zijn dat ik niet zo lekker in mijn vel zit op dit moment, denk ik?) Ik denk dat ik vanavond toch even met de hp bel, en eens even kijken wat zij vinden dat er eventueel aan de hand zou kunnen zijn. Geen idee wat ik me dit stukje tekst wil Misschien gewoon even van me afschrijven maar misschien dat er ook meiden zijn die bv soortgelijke symptomen hebben gehad en waarbij het allemaal wel mee viel, positieve verhalen helpen een hypogonder meestal wel goed. Bedankt voor het lezen iiig. groetjes, Jessy
Ik begrijp je als hypogonder. Er is niks met je aan de hand ( dat weet je stiekem zelf ook wel) en de Mexicaanse griep verloopt gewoon mild. Geen reden tot paniek. Hoe erger je denkt dat je ziek bent hoe zieker je je gaat voelen. Probeer jezelf gerust te stellen door zelf positieve en rationele gedachten te maken. En misschien is cognitieve therapie iets voor je? I een therapie om je angsten in bedwang te houden) Het komt allemaal gewoon in orde met je hoor.
Mijn opa heeft de laatste tijd ook heel vaak last van blaasontstekingen, en alles wat jij noemt, en nog veel meer, is bij hem langsgekomen. Zodra hij antibiotica neemt gaat het gelijk weer een stuk beter. Nou is hij 91, dus is het niet zo vreemd dat hij er snel weer last van heeft en dat de klachten nog een tijd aanhouden, maar ik weet dus wel dat het snel helpt om antibiotica te nemen. Zoals ik het hoor is het het beste om toch dit te vertellen, of bij de huisarts, of bij de hp. Vaak wordt dit wel herkend, en ook je zorgen erbij vertellen over de Mexicaanse griep, en waarschijnlijk wordt je dan met geruststellingen en een kuurtje naar huis gestuurd
meid, dit komt echt denk ik gewoon omdat je de kuur voor je blaasontsteking niet heb afgemaakt. gewoon even langs de ha gaan en zeggen dat je m niet heb afgemaakt omdat je het steeds vergat. misschien krijg je dan een andere ofzo? ikzelf heb deze week voor t eerst blaasontsteking gehad en kreeg ook een kuur. de volgende dag merkte ik al niks meer, maar moet toch nog medicijnen slikken tot en met morgen, anders kan t gewoon terug komen zei mijn ha. een verwaarlooste blaasontsteking zou idd KUNNEN gaan leiden tot een nierbekontsteking, maar dat is zeker niet altijd het geval hoor. wat ik al zei, gewoon je ha bellen of dus vanavond de huisartenpost en zeggen dat je die kuur bent vergeten af te maken. dan zullen zij je vast zeggen dat je klachten daarvan komen. heel veel sterkte meid!
gewoon hp bellen dat is op het moment het enige wat helpt als je hypogondrie hebt, want je wilt toch een bevestiging van een dokter dat je niks byzonders hebt. en verder ben ik het eens met bosi333. sterkte meis.
Mijn huisarts is er vanaf half 3 niet meer En als je hypogonder bent is alles een spodgeval. Dat is moeilijk te bergijpen als je zelf niet met angsten kampt Daarbij heb ik geen zin om tot na het weekend te moeten wachten als het echt om een nierbekkenontsteking of een niet helemaal genezen blaasontsteking (ook al is dit mijn eiogen schuld).
Bedakt voor je bericht, doet me goed Cognietieve therapie heb ik een jaar gedaan maar helaas hielp dit bij mij niet, vooral omdat ik niet constant hypogonder ben. Dus ben er helaas niet heel veel mee opgeschoten al heb ik er wel wat goede tips aan over gehouden, dus in die zin heb er ik er dan wel iets aan gehad. Als inl een paniekaanval voel opkomen, kan ik het allemaal wat beter te relativeren (dan vorheen,want toen was het standaard op naar de 1e hulp) en anders gaan denken. Bedankt voor je geruststellende woorden!
En ook de rest allemaal bedankt natuurlijk Denk dat ik die hp maar ff laat voor wat het is en maandag gewoon naar de ha ga. Gelukkig heb ik een lieve moeder die me altijd weet gerust te stellen al sinds mn 15e en het lezen van jullie posts heeft me ook gekalmeerd dus ik kan er weer ffies tegenaan Toch heel naar en vervelend hoor als je met zoiets kampt. Ik merk dan ook aan mezelf dat ik echt een drempel over moest om mijn post te plaatsen omdat ik bang was voor opmerkingen zoals (niet lullig bedoeld) idd 'het is geen spoed' of 'aanstelleritis'. Geeft me op de e.oa. manier toch iets van een beschaamd gevoel. Ik begrijp dat het voor veel mensen die er niet zo veel van afweten het als overdreven overkomt maar wat zij dan weer niet begrijpen is dat het voor mij net zo serieus en echt is als maar kan, en dat is echt niet prettig kan ik je vertellen Maar 'gelukkig' zijn er ook heel veel mensen die weten waarover ik het heb.
hey meis heb hier te horen gekregen ( werd plotseling ziek nadat huisgenoot ziek was) als het 38,5 en hoger is direct langskomen, verder moest ik rustig aandoen, als ik het te benauwd kreeg kwam hij wel langs Geen reden tot paniek, hier in mijn woonplaats geen gevallen van mcgriep, wel van kinkhoest en gewone griep.