Pfff af en toe die van mij !

een veter zou ook al goed zijn hier was de oudste een houdini die zat zonder jas in de autostoel ik kon er net 1 vinger tussen krijgen. en na een half uur zaten zijn armen los ik heb gelijk uit een sportschoen een veter getrokken want we moesten nog 2 uur rijden. hier was hij 1,5 dus wel uit gelegd maar goed 3 maandjes de veter er om gehad en het in nooit weer gebeurd

 

Het ligt ook wel een beetje aan het kind, dus om TS als inconsequent oid te bestempelen vind ik wat kort door de bocht. Mn oudste was ook zo'n wegloper. Echt, je zet hem op de grond om de portier van de auto te openen en weg was hij. Hij zag het als een groot spel. En ik er maar achter aanrennen... En dat wil niet zeggen dat ik er niet bovenop zat. Integendeel. Los lopen en weglopen betekende: terig in de buggy. En ALTIJD moest hij weer vroeg of laat terug in de buggy doordat hij gewoon net luisterde. En altijd weer was dat een grote worstelpartij waarbij hij ging schoppen en draaien en keihard schreeuwen... pffff... klotsende oksels!! Sommige kinderen zijn nu eenmaal temperamentvoller en volhardender dan andere kinderen.
Mn dochter heeft dat totaal niet. Daarmee ga ik rustig op een loopfietsje naar school om de oudste op te halen. Ze blijft netjes op de stoep, wacht op mij, etc.
Ik zou wel duidelijk de regels uitleggen en er een consequentie aanhangen wanneer hij niet luistert. Hij heeft wel de leeftijd om uit te proberen, maar ook om te snappen wat wenselijk is, maar je moet dan wel keer op keer duidelijk maken. En ook echt doen wat je zegt ( bijv straffen/ in de buggy zetten etc). En blijf rustig... anders krijg je helemaal zo'n situatie van "moeder-heeft-kind-niet-onder-controle".

Mn zoontje geeft ook zn vriendenboekje door zonder hem eerst mee naar huis te nemen. Maakt mij echt niks uit. Hij onthoudt precies aan wie hij hem gegeven heeft, dan is het toch prima? Vroeg of laat komt ie altijd weer terug? Wel vraag ik m naar huis voor een vakantie bijv.

 

Sommige zijn idd hard.

Hier wurmde dochter ook uit de kinderstoel. Ze kreeg van mij wel een grote mond dat dat ECHT niet de bedoeling was. En ja zat super strak. Wel eens gedacht ik doe er een tairipje om maar ja als je een ongeluk krijgt wil je toch meteen je kind er uit kunnen halen. Met en klik.

Weg lopen daar in was en ben ik nog streng. Dan is het aan de hand.
Hier inde woon kamer hangt een foto van mijn zoon. Was een jaar of 3 en was ook zo druk en niet aan het opletten. en wilde steeds een andere kant op waren aan het wachten op de sint.

Mijn moeder had een paraplu met een touwtje er aan die hebben we er af gehaald en deze maakte ik vast aan zijn broek. Dat vond hij NIET leuk. Nou dan maar niet leuk. In elk geval bleef hij bij mij in de buurt. Mijn moeder heeft het er nog wel eens over. Mijn paraplu en het touwtje. Verder heb ik hem nooit echt vast gemaakt. Maar weg lopen is een no go hier.

Mijn dochter was altijd makkelijk met luisteren alleen de laatste 9 maanden is het een drama af en toe. Vorige keer., Normaal blijft ze bij mij in de beurt. we komen van bezoek en ze schiet zo maar de weg op.

En zelfs haar papa. die normaal veel van haar kan hebben was echt boos van dat doen wij NIET meer. En ik ook te gelijk stop niet meer doen ze was verbaast dat papa en mama het zelfde zeiden te gelijk. Dat is al bijzonder het maakte indruk.

Ben echt niet voor schreeuwen hoor en hard praten maar dreigt er echt gevaar dan is mijn stem vaak de beste methoden van STOP.

 

Inderdaad, Druif!
En als ik met de fiets naar t dorp ging, had ik niet altijd een buggy oid bij me. In de winkelwagen zetten? Ging ze staan. Heb dr ook wel eens met een sjaal vastgebonden Maar dat werkt natuurlijk ook niet.

Niet schreeuwen, gillen en trappen.. ? Mag jij uitleggen hoe je dat voorkomt!

Haha, ben blij dat die fase voorbij is! Echt a-relaxt. Duurde hier van 1,5 tot 3 ongeveer. Verder vond ik haar een makkelijke peuter trouwens.

Wat wel heeft geholpen trouwens, was een paar tips toepassen uit het boek bol.com | En Als We Nou Weer Eens Gewoon Gingen Opvoeden, Gitty Feddema & Aletta...

 

O hier met 14 maanden al 1 die heel erg houdt van gillen..maar wordt gewoon nit getolereerd punt!

ik ga voor hem zitten en leg duidelijk uit hoe en wat en ik draai hem met de kinderwagen naar een muur toe als hij doorgaat...als je echt echt consequent ben hebben ze dat zo door.

 

Ik had niet altijd een kinderwagen bij me en in een hoek zetten heeft tot een jaar of 4 sowieso nooit gewerkt, hoe consequent ook.
Ook op de psz bleef ze lange tijd weglopen. In de kring ging wel prima, maar buiten heeft t een lange tijd geduurd.
Peuters hebben gewoon van die buien dat ze op de grond gaan liggen spartelen, hoort erbij.
Maar goed, hier ga ik geen discussie over voeren

 

Nee, precies, dat heeft ook idd geen zin.
Elk kind heeft een eigen persoonlijke gebruiksaanwijzing. Wat bij de één wel werkt, of dat al na 1 keer is of na een flink tijdje volhouden, hoeft bij de ander juist niet te werken, ook na een tijdje consequent volhouden niet.
Maar wat ik uit meerdere reacties lees, en ik lees het zelf trouwens ook, is dat TS heel chaotisch overkomt.
Misschien is het alleen in haar manier van schrijven, maar als het ook in haar verdere doen en laten is, lijkt het me goed om dit aan te pakken en voor zichzelf en voor haar kinderen rust en duidelijkheid te creëren. Dat zou al echt de helft aan irritaties en confrontaties schelen.

 

Mijn dochter heeft ook een periode gehad dat ze krijste als ze in de wandelwagen moest. En ze moest erin omdat ze niet luisterde, ze wilde me geen hand geven, ging expres van de stoep af, of ging zitten of zelfs languit op haar rug op de stoep liggen... tsja dan werd ze toch echt kwaad en kon ze 10 min lang krijsen. Ik deed alsof ik doof was en liep gewoon door met de wagen, iets anders had totaal geen zin.

Ik word ook wel zenuwachtig van het verhaal van TS, de manier waarop ze het opschrijft, maar niet ieder kind is zo makkelijk te handelen.

 

mijn jongste is ook zo maar die zet ik bv niet op de grond neer bij de auto,maar zet ik op mijn heup of klem ik vast onder de arm.
en de autostoel idd goed strak.

zal vast wel aan het kind liggen,maar mama is verandwoordelijk.

 

Het kan aan mij liggen hoor...maar ik vind zeggen dat het niet bij elk kind werkt een excuus om je kind maar te laten doen...vind dat echt onzin. Er is geen reden om een kind maar te laten krijsen of weg te laten lopen. Je zult als ouder echt moeten ingrijpen en ik hoor van veel mensen (ook hier in de omgeving) dat ze consequent zijn maar hun handelen laat toch wat anders zien. Ik bedoel met consequent ook echt consequent. En ik weet met mijn pittige kindjes echt wel waar ik het over heb. Nee maak mijzelf dan niet populair op zo'n moment maar dat hoeft ook niet. Een kind dat binnen een paar tellen weg is gaat hier of in een buggy of vast aan de hand en die laat ik dus niet los. Vanaf een jaar of 3 verwacht ik gewoon dat er geluisterd wordt en als er 1 het probeert om alsnog weg te zijn mag die vervolgens thuis oefenen met op een stoeltje zitten. Ouders zijn veel te bang dat ze te streng zijn.

Hier op school een jongetje in een buggy die er constant in staat..moeder wil dat hij gaat zitten..maar vertikt dat gewoon..erger mij er kapot aan. Dat moeder niet gewoon even doorpakt ipv steeds: ga nou zitten!! Dat werkt echt niet hoor. Dat is als we voor de poort staan en op het plein mag hij er dan uit..nou echt niet dus, als je niet fatsoenlijk in die buggy blijft tot ik het zeg dan kom je er dus helemaal niet meer uit op het plein.

 

Ik ben het met je eens tuc, mijn dochter mag hier ook echt de weg niet op rennen, dan gaat ze in de wandelwagen, ook al heeft dat een concert tot gevolg en houdt ze zich zo stijf als een plank. Ik ga dan niet toegeven, maar heb wel het zweet op mijn rug staan en leuk is anders.

Maar aan het krijsen zelf (doet ze alleen bij een driftbui) kan ik gewoon niks veranderen. Het enige wat werkt is negeren. Ik vind het ook totaal niet nodig om een driftige peuter te gaan toespreken omdat op zo'n moment toch helemaal niets doordringt. Haar richting de muur zetten op een publieke plaats zou misschien nog werken, maar tot nu is ze (gelukkig) alleen driftig thuis en soms als ze in de autostoel of de wagen moet.

 

O maar thuis negeer ik dat ook en als ik er last van heb op de gang. In de auto zou ik idd gewoon vastsnoeren en gaan rijden.

maar ik bedoelde meer degenen die accepteren dat peuters nu eenmaal weglopen...nee peuters hebben die neiging wel maar daar moet je wat aan doen vind ik. En als je weet dat jouw kind zo is zoals iemand hierboven schreef dan hou je die dus ten alle tijden beet. Zomaar ervan door in een super zou hier maar 1 keer kunnen gebeuren..de volgende keren zijn er maatregelen.

 

Ik zag laatst een peuter van ongeveer 3 met een touwtje om zijn pols... zag er een beetje naar uit maar je zou je kind maar eens kwijt zijn geraakt in een IKEA op zaterdag.

 

O ik zeg bij zulke dingen altijd: een tuigje/polsbandje is niet zielig..een kind dat zn moeder kwijt raakt is pas zielig.

 

Hier ook geen gezeik hoor. Jongste wil ook altijd wegrennen en wanneer ik zijn hand pak gaat hij op de grond liggen, ja mooi in de buggy dus.

 

Ik vind je hart klinken maar je hebt daar in wel gelijk. Als je een wegloop kind hebt die hou je voor de auto uit al vast. des noods imet je tanden. Bij wijze van spreken. Het is te gevaarlijk. En idd in de winkel of handje of in de winkel wagen. Nu is ze vier kan ik er wel naar de melk sturen pak maar een pak melk maar toch het blijft altijd opletten.

Van de week kwam de oudste terug via de bus en tram had zijn telefoon vergeten op te laden en kreeg van zo wel van zijn vader als van mij direct op zijn kop. Opladen ik wil je kunnen bereiken ja maaaaaar niks te maren.

 

Wij wonen aan een drukke weg, vlak na een bocht en daar geven een heleboel auto's al gas. Vanaf dag 1 dat we wel eens lopend gingen was het hand vast en die liet ik niet meer los tot we op een veilig stuk waren waar ze wel veilig los kan en mag lopen, heel vaak heb ik dan ook nog een hond aan de riem bij me. Dit leverde in het begin protesten op, tja jammer voor haar, ik wil wil niet dat zij onder een auto beland die 50 km per uur rijd.

Ik heb echt een meisje met een pittig karakter maar het aan de hand lopen, in de wagen of driewieler accepteert ze allemaal want ze weet inmiddels niet beter. Natuurlijk probeert ze het nog wel eens, daar blijft het een kind voor, maar de drambui is dan dan ook zo weer over, ze weet de consquentie die ik haar dan ook rustig op ooghoogte vertel.

 

Hier de jongste ook een wegloopkind geweest. Vaak achteraan gemoeten, maar altijd met de consequentie dat ze vastgehouden werd als ze weggelopen was. Dus regelmatig met een blèrend en krijsend kind tussen mijn knieën geklemd bij de kassa gestaan. Volhouden is dus het toverwoord en consequent blijven. Het is bij ons nu wel over. Heb ook expres geoefend. Oh, en op gevaarlijke plekken mag ze überhaupt niet los lopen. Is gewoon regel.

 

Dat je moet ingrijpen ben ik het mee eens maar de manier waarop is voor iedereen anders, bij ieder kind werkt wat anders en de manier waarop is ook voor iedereen anders, iedereen kiest voor een andere opvoeding,en dat ik mijn kind niet vastbind of mijn kind van 14mnd niet naar de buur zet als die gilt wil natuurlijk niet zeggen dat als ie dat wel eens doet mijn opvoeding ook gelijk maar niet goed is.