Wellicht herkenbaar voor ouders met kind met chronische aandoening... Het is niet fijn natuurlijk dat mijn kind iets heeft en het is prachtig dat er zoveel (in nederland) mogelijk is om ons te helpen, maar ik word echt een beetje gestoord van de afspraken (en bijbehorende telefoontjes!). Mijn zoon zit al chronisch in de molen bij: - kinderarts - kinderpsychiater (met regelmatig bloedprikken) - fysiotherapie - logopedie - orthopedagoog GGZ (onze casemanager sinds kort) Daarnaast zijn we de laatste tijd ook bij schoolarts, uroloog, kinder MDL arts en zijn we recent weer verwezen naar de oogarts. Bezoek ik ook met enige regelmaat de huisarts om herhaalrecepten, verwijsbrieven en machtigingen te regelen/halen, apotheek om medicatie op te halen. Dan probeer ik al enige tijd thuisbegeleiding te krijgen (maar instanties werken niet echt mee, bureaucratisch gedoe... Al minstens 10 telefoontjes aan besteed) en is mijn zoon op wachtlijst gezet voor psychomotore therapie (weer wat erbij ...). En daarbij de 'gewone' dingen: oudergesprekken met juffen (2 kids, 2 verschillende scholen), tandarts, zwemles, CB bezoek met baby, kinderfeestjes, speelafspraakjes... (naast mijn werk, halen/brengen van kinderen, huishouden, eigen afspraken bij fysio voor aanhoudende bekkenpijn...) Dat was dan weer een stukje dat ik niet beseft had toen de diagnose werd gesteld... Het houdt echt nooit op ...
Je blijft bezig he. En allemaal instellingen die enkel onder kantooruren beschikbaar zijn en er maar vanuit gaan dat jij alle tijd van de wereld hebt. *zucht*
kache, ik heb hier nog geen kwart van de verplichtingen waar jij heen moet en word af en toe knetter gek van de volle agenda, nooit even spontaan ergens op bezoek, huis lijkt altijd vies, verjaardagen vergeten of juist weer een ziek kind als je eindelijk tijd hebt voor wat leuks. dus ik snap dat jij er helemaal knetter en knetter gek van wordt! dat je dat uberhaupt red naast je werk! succes! ooit ooit ooit krijgen we weer meer rust in het leven.
Zijn al deze afspraken vanwege 1 aandoening? Veel grotere ziekenhuizen hebben voor ernstige of veelvoorkomende ziektes een speciale kinderpoli: dan komen alle specialisten samen en hoef je dus maar 1 afspraak te plannen.
Heel herkenbaar. Onze zoon loopt bij de oncoloog, endocrinoloog, cardioloog, oogarts, ddermatoloog en fysio En dat met onze dochter wekelijks de ki dercoach. Dit alles tussen werken, school, zwemles en dansles in lijkt soms wel een hele grote legpuzzel in onze agenda. Er is inderdaad altijd wel iets. En inderdaad misschien nog wel het vervelends, alle telefoontjes en formulieren erom heen. Enorm vermoeiend maar helaas is het niet anders.
Hier ook helaas, Oudste: longarts/mdl-arts/dietiste/emdr therapie/ oogarts. Met bijkomend iid de apotheek en alle telefonische afspraken. Jongste: kinderarts/longarts/kno/ander ziekenhuis slik-poli/pre-logopedie. Daarnaast voor haar thuis sondevoeding en vernevelen. Laat staan alle zkh opnames Word er af en toe helemaal gek van Oudste zit ook op judo. Ben allang blij dat ik niet werk momenteel.
Heel herkenbaar, ik sjouw altijd alle afspraken af met verstand op nul en in de hoop dat het in de toekomst minder wordt naarmate ze zelfstandiger wordt. Hopelijk geen ijdele hoop Ik moet met mijn dochter wekelijks af: Fysio Pedagoog Zorgboerderij Speciale zwemles Kinderpsychiater (niet wekelijks) En er gaat nog meer bijkomen helaas, ze heeft ook nog een zusje die ook aandacht nodig heeft, dat vind ik nog wel eens lastig verdelen.
Dat is wel heel veel, ja. Kun je niet bij de huisarts en apotheek vragen of alles naar jou gestuurd/gebracht kan worden? Apotheken hebben bijna allemaal sowieso wel een brengservice.