Ik zit met het volgende... Mijn jongste is een erg vroege leerling en zit nu in groep 3. Had niet gedacht dat ze naar groep 3 zou gaan maar de juffen waren overtuigd dat nog een jaar groep 2 erg slecht voor de motivatie zou zijn omdat ze met alles erg goed mee komt, ze leest nu op AVI e4. Rekenen alles gaat goed, krijgt ook de pluswerkjes aangeboden. Nu heeft de juf gevraagd om morgen een gesprek te hebben ivm haar werkhouding en werktempo. En dit kon niet wachten tot de 10- minuten gesprekken eind februari. Dus even gevraagd waar ze tegenaan open met haar. Ze willen dus vooral weten hoeveel ze van haar mogen vragen omdat er op school dus helemaal niks uit haar komt. Gaat eigenlijk zelf haar gang. En is ze nu gewoon te eigenwijs of is alles te makkelijk voor haar en is het een vorm van onderpresteren? Dus hoe streng mogen ze eigenlijk tegen haar zijn. En eerlijk gezegd, ik zit hier best wel mee. Mijn dochter is erg slim, hoor ik van iedereen, en ook van school. Maar ze is ook erg eigenwijs. Als ze iets niet wil of het interesseerde haar niet, doet ze het ook echt niet. Bij zwemles hoor ik ditzelfde verhaal. Als ze zich concentreert kan ze het heel goed en netjes, maar 9 van de 10 keer gaat ze haar eigen gang. En ik weet niet meer hoe ik haar gemotiveerd moet krijgen..... als ik ernaar vraag en het antwoord is weet ik niet, weet ik eigenlijk al voldoende, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik vraag hoe het ging, heeft ze goed mee gedaan, en bij weet ik niet weet ik dus dat ze niet meegedaan heeft. Misschien zo iets duidelijker, weet ook niet hoe ik het uit moet leggen anders.... Mijn man zei dat het wel autisme leek, omdat ze zich ook volledig af kan sluiten. Is ze ergens mee aan het puzzelen of tekenen en wij roepen haar, is er gewoon 0,0 reactie en moeten we meerdere eren roepen tot een reactie. Bij vragen of ze een koekjewilis er trouwens wel direct reactei. Maar goed, lang verhaal, en ik weet het eigenlijk niet zo goed. Gelukkig morgen gesprek met de juf, ben benieuwd wat die zegt verder..... Herkent iemand dit? Is dit een interpretatie zoals de juf zei wat het misschien was of is er meer aan de hand?
Onze uk is nog jonger, wat goed dat de school zo alert is!! Kan het niet een combinatie zijn? Eigenwijs en wat gematigd in enthousiasme omdat ze gewoon doet wat ze moet doen. Niet meer niet minder. Is ze ook getest op hoogbegaafdheidof heeft ze een ontwikkelingsvoorsprong? Heeft ze nog ergens interesse in? Misschien dat ze daar haar meer kunnen bereiken.
Dat herken ik heel erg van mijn oudste dochter. Ontzettend slim en ontzettend eigenwijs. Het kan zijn dat ze nog niet echt toe is aan het methodisch leren en dat de bottum-up methode van school niet goed bij haar manier van leren aansluit. Ook dat afsluiten heeft mijn dochter erg, een hyperfocus heeft ze dan. Je moet zorgen met een aanraking en oogcontact haar aandacht hebt dan anders gaan dingen langs haar heen. Ze heeft een tijdje in de kinderpsychiatrie gelopen en daar dachten ze ook aan autisme door dat extreem eigenwijze en die hyperfocus maar dat bleek het echt niet te zijn.
Gezien de problemen in de zwangerschap van haar is ze idd getest qua iq, waaruit bleek dat ze met taal gewoon gemiddeld scoorde, maar de andere kwam op 125 uit, performaal heet dat geloof ik. Ze heeft dus een disharmonisch iq. Weet niet precies de benamingen meer maar dan hebben jullie een idee. Wat betreft de resultaten op school gaat het eigenlijk hardstikke goed. Alleen de motivatie ontbreekt, lijkt wel. Gewoon niks doen. Maar kan er wel erg enthousiast over vertellen.... alsof ze een heleboel doet op school. Ik weet het niet, ben benieuwd wat ze zeggen morgen
Over het disharmonische profiel, ze is dan als kleuter getest? Q had als kleuter ook een disharmonisch profiel (wel andersom) en is vorige maand weer getest, toen kwam er een harmonisch profiel uit. Vanaf 6 of 7 jaar (weet de minimale leeftijd niet zeker meer) is er een betrouwbaardere uitslag. Dus misschien dat je daar nog naar kan kijken. Verder heeft iedereen wel kenmerken van autisme he. Tot een aantal jaar geleden kregen hb kinderen vaak de misdiagnose autisme. Dus alleen als je hier nog veel meer in herkend zou ik me daar niet druk om maken. Verder herken ik het gedrag wel. Wanneer Q ergens mee bezig is wat ze echt leuk vindt krijg ja amper contact met haar, alleen met aanraking idd. Maar ook op de vraag of ze een snoepje ofzo wil reageert ze dan bijna nooit. Weet je hoe ze op school met de ‘slimheid’ van je dochter om gaan? Zeggen ze bijvoorbeeld vaak dat ze dingen goed doet, of wordt meer naar de inzet gekeken en wordt dit benoemd? Wanneer Q iets foutloos doet maar ze heeft er echt helemaal geen moeite voor hoeven te doen ‘accepteerd’ ze geen compliment. Wanneer er dan bijvoorbeeld wordt gezegd ‘ik had gezien dat je het makkelijk vond dus ik vind het erg goed van je dat je geconcentreerd bent blijven werken’ is dat voor haar veel motiverende. Als alleen maar wordt gezegd dat iets goed is laat ze dit de volgende keer niet nog eens zien. Ze zegt ook letterlijk ‘ze weten toch dat ik het kan, waarom zou ik het dan nog eens laten zien dat heeft toch geen nut, daar leer ik ook niks van’. Misschien kun je dit soort dingen meenemen tijdens het gesprek.
Dl is jonger (4) maar ik herken het wel. Dl houdt zich enorm gedekt op school, behalve bij lessen waarbij dat niet gaat (dingen, dansen, gym) en dan lijkt ze wel een ander kind, aldus juf. Verder wil ze dus alleen maar makkelijke werkjes en liefst de hele dag tekenen aan haar tafeltje. Vervolgens komt ze heel enthousiast thuis, en gaat dan zelf alsnog alle (moeilijke) werkjes van school zelf maken. Ik heb dl maar uitgelegd dat school nu vooral dient om met kindjes en juf om te leren gaan, niet vanwege de werkjes. Ze kan idd al een beetje lezen, terwijl ze op school nu de letters leert. Dat wrikt een beetje, maar ze heeft daarnaast ook moeite zich te conformeren (voel ik een beetje aan de juf) en dat mag ze ook leren. Juf is erg streng, maar ik heb zelf vooraf aangegeven dat dl soms een zetje kan gebruiken dus ik sta er wel achter, nog. Het klinkt voor mij alsof ze van je dochter ook gerust iets meer mogen vragen.
@ debq, Ze is afgelopen oktober getest, dus bijna 6 was ze toen.ze gaven toen ook aan dat het disharmonisch profiel wat ze heeft eigenlijk weinig voorkomt. Meestal wordt er op taal juist hoger gescoord. Bij eventuele problemen konden we altijd contact opnemen, dus dat hou ik wel in mijn achterhoofd. Hoe ze er verder mee omgaan weet ik niet precies. Wel weet ik dat ze in november, naar aanleiding van de iq test die ze toen gehad heeft en de uitslag daarvan aangaven dat ze niet zo streng waren bij haar met opletten en werkjes doen omdat ze volgens hun toch wel wisten dat ze het kon. Dus denk ook dat daar het probleem dan ligt eigenlijk. Nooit streng erin geweest en nu loopt het dus verkeerd....
Is er in het rapport ook gesproken over hoe om te gaan met dat disharmonische profiel en wordt hier op school ook naar gehandeld? Is het niet zo dat bij een veel hoger PIQ dan TIQ juist op een andere manier gedacht wordt dan wat op school van je wordt verwacht?
ik vind de insteek wat apart. hoe denkt een school motivatie te kweken met strengheid? daar wordt ze echt niet enthousiaster van, sterker nog ik gok dat ze eerder gefrustreerder raakt. ik zou het zoeken in andere methodes, meer taakjes, moeilijker (of juist makkelijker) en proberen te enthousiasmeren op een vriendelijke manier.
Nee dat staat er niet in. En ja het klopt dat er bij een hoger piq juist tegenover gedacht wordt dan er op school verwacht wordt. Ik denk dat ik afhankelijk van wat er morgen op school besproken wordt toch maar contact opneem met het lumc en de spucholoogwaar zij onderzocht is. De iq test is ook niet vanuit school gekomen maar ivm onderzoek in lumc en de problemen die er waren in de zwangerschap. Hmmmm krijg toch steeds meer het gevoel dat er problemen zijn, om het zo maar even te noemen, vanwege dat disharmonisch profiel Er is trouwens wel benoemd dat bij problemen op school contact opgenomen kan worden met hun, dus dat wordt mijn eerste stap dan volgende week
Bij Q zijn de testen ook niet door school geregeld, maar zijn in het rapport wel tips en adviezen opgenomen voor thuis en school. Hopelijk kunnen de testers je meer uitleg geven. Veel succes in elk geval, ben benieuwd hoe t verder gaat. Is zo’n zoektocht altijd..
Nou, ik zou me echt niet meteen zorgen maken om autisme, ik herken er dingen in van mijn kinderen en van mezelf. Hyperfocus heb ik in extreme mate, al mijn hele leven (tot zo erg dat ik een keer een ontruimingsoefening op kantoor gemist heb). Serieus, alles ontgaat me op zo’n moment, komt ook bij ad(h)d voor, maar ook los. Mijn dochter net zo, al is het in iets mindere mate. Zwemles was met mijn zoon sommige periodes ook een ramp, want hij deed alleen wat als de juf keek of hem aansprak. Hielp ook niet dat hij op een gegeven ogenblik steeds invallers had en de vorderingen niet goed bij werden gehouden, waardoor hij in steeds dezelfde oefeningen moest doen. Toen het zwembad gebeld en dit aangegeven, de eerst volgende les mocht hij naar het diepe en toen ging het weer goed, want toen moest hij wel opletten om niet te zinken. Kunnen ze haar op school niet doortoetsen en dan met een passend, goed opgezet plan komen? Ik vind dat levelwerk niet vrijblijvend moet zijn, maar goede begeleiding hoort er ook bij en daar ontbreekt het vaak op school aan. Waarschijnlijk komt die betere werkhouding wel bij een passendere aanpak en werken op het juiste niveau.
Maar als ze als jonge leerling in groep 3 E4 leest en pluswerk doet met rekenen, dan lijkt me vrij duidelijk dat ze inderdaad 'meer' kan. Streng zijn helpt maar in heel weinig gevallen, duidelijk en consequent zijn is vrijwel altijd goed. Ik denk dat ze best wat van haar kunnen 'eisen', maar wel rekeninghoudend met haar meer gemiddelde verbale ontwikkeling (waardoor het misschien ook wel lijkt dat er 'niets uitkomt'). Ben ook benieuwd hoe haar werkhouding ed is bij taakjes op niveau. Dit kan natuurlijk ook in overleg met je dochter; wat wil zij graag? Eigenwijs zijn is voor de omgeving soms lastig, maar het is ook een kwaliteit. Ik heb twee eigenwijze kinderen, met name de oudste is het extreem. Maar het maakt haar ook tot wie ze is. Ik herken het ook in mezelf, ik was (en ben) ook vreselijk eigenwijs. Bij zowel mijn dochter als bij mij werkt het heel goed als we iets doen wat we leuk vinden en waar we het nut van in zien. En als het moeilijk genoeg is of iets is wat je niet alleen kunt doen, accepteren we ook hulp van anderen.
Gisteren gesprek gehad. Juf liet haar werkboeken zien en vroeg aan A wat de kruisjes betekenen? A zegt doodleuk dat ze alleen maar die sommen hoeft te doen. Klopt zegt de juf, ze hoeft vaak maar 3 of 4 sommen te maken ipv het hele blad omdat ze weten dat ze het kan.... Juf vertelde dat ze van daag zo had gedaan. Ze zouden buiten spelen omdat ze donderdag geen gym hadden gedaan. En A deed weer niks. Dus mocht ze niet naar buiten en juf legt uit waarom.... O zegt mijn dochter maar dat is 1 minuut. Deed de sommen foutloos en ging mee naar buiten. Probleem is dat wij met dit gedrag thuis ook niet goed mee om weten te gaan. Het ouderwese 1-2-3 tellen wik nog wel eens helpen. Maar verder is het elke keer ook zoeken voor ons. Juf vertelde dat er over 2 weken cito toetsen zijn dus die wil ze even afwachten, en afhankelijk daarvan meer pluswerk aanbieden. En dan kan ik ook contact opnemen met de psycholoog in Leiden die de toetsen heeft afgenomen voor verdere tips. Ze is trouwens ook snel afgeleid en zit nu met 2 hele drukke vriendinnen in 3en groepje. Dus misschien dat ze tijdens werkjes een wat rustiger plekje kan krijgen? Zonde als ze hierop vast loopt, zeker met groep 4 in zicht......
Klinkt wel een beetje als onze dochter, ook een erg jonge leerling in groep 3. Ze begon het jaar heel enthousiast, maar helaas heeft dat maar een paar weken geduurd. Heeft pluswerk voor rekenen en taal, maar doet dit met taal eigenlijk maar matig, terwijl ik weet dat ze het kan. Ze kijkt dan af bij dr buurvrouw; ze zit inmiddels ergens anders. Wat ik wel merk is dat ze lastig gaat doen als het moeilijk wordt en ze kan oprecht verdrietig zijn als het fout gaat. Daarnaast legt ze de lat voor zichzelf erg hoog; niet een hele handige combi.... Op school merken ze verder niet zoveel aan haar, maar thuis komt het eruit. Maar ik ga het toch weer aangeven met de komende 10-minutengesprekken (over 2 weken).
Net even de andere juf gesproken.... die had het idee dat er helemaal niet op de cito gewacht hoefde te worden. Dat gaat om at er in haar kopje zit en dat het er zit weten we allemaal zegt ze, het gaat om haar houding. En hoe we er mee om moeten gaan. Dus toch maar contact gehad met het lumc en ze belt morgen even terug. Juf zei ook dat het erg jammer zou zijn als ze zichzelf straks ergens tegenkomt op deze manier. Het wordt alleen maar moeilijker zo en hoe eerder we tips hebben over wat we kunnen doen, hoe beter. Zeker gezien we al halverwege het schooljaar zitten. Vanmorgen ook nog even gesproken met A. Ze zegt het niet altijd leuk te vinden in de klas. De vriendinnetjes waarmee ze in het groepje zit wil ze niet meer mee spelen en ze zegt dat andere kindejes ook niet met haar willen spelen..... Maar dan zwakt ze het weer af en zegt ze dat hetballeen maar soms is, dus weet ook niet goed hoe waar dat het is. En misschien komt het wel omdat wij vorige week erg boos op haar waren omdat een van die vriendinnetjes haar muur behangen had met tekeningen en lijm, waardoor het stucwerk los is gekomen. Ik snap het niet meer, maar merk wel dat ik er toch erg mee in mijn maag zit. Nu maar wachten op het belletje van de psycholoog morgen.....