@ meranou ik ga er altijd heen snachts. Maar als ik dan de kamer binnenkom gaat ze snel liggen en doet ze de oogjes dicht en zijn de traantjes meteen weg. Daaraan zie ik dat ze t uitprobeert. Maar ga wel elke keer kijken of er niets aan de hand is. (vieze broek, enge luier etc.) Laats bleef ze wel huilen en strekte haar armpjes uit, toen ik haar oppakte klampte ze zich helemaal vast. Daaraan zag ik dat er toen wel wat was. @ meisje het komt idd een beetje lullig over om zo uit t niets zo'n berichtje te sturen zoals suus deed
meis,het enige wat ik kan zeggen is,houd vol en heel veel sterkte. Wij hebben ook al heeeeel wat gebroken nachten gehad en 2 weken terug hebben we haar s'nachts maar bij ons in bed gelegd omdat wij doodop waren en zij ook. We hebben er net 3 heel moeilijke nachten op zitten,waarbij we haar niet meer uit haar bedje hebben gehaald maar alleen maar de tut gaven,haar knuffellap de dekens weer even recht legden en een aai over de bol,en de muziek van de babyfoon weer aan,dit alles zonder te praten,en dan dus weer weglopen. Ze heeft 3 nachten volgehouden om te blijven huilen maar nu is het ons gelukt en ze slaapt weer heel de nacht door!
hoop dat je vannacht het al iets beter hebt. En ik hoop dat hij snel snapt wat de bedoeling is. Sterkte en succes!
gruppie: wanneer hij in de nacht zo wakker wordt moet je hem echt niet bij je bed nemen,zo begin je het gedoe helemaal opnieuw. ik liet mijn zoontje huilen terwijl ik bij hem bleef en zei dat hij in zijn eigen bedje lekker moest slapen. en steeds leggen en in stoppen. op een gegeven moment wordt hij echt boos dat hij niet mee mocht en fopspeen gooien of zo, dan pas ging ik weg. en na 1 min wordt het minder hard huilen en dan ging ik weer terug, als hij dan mij ziet huilt hij nog harder. maar ik zei dus steeds dat hij moest slapen. dat kan lang duren.met lange pauzes. hij weet dan dat hij gewoon in zijn eigen bedje blijft. terzij hij ziek is natuurlijk. je moet hem als kind zien dat al heel veel begrijpt en je moet hem duidelijk maken dat jij er voor hem bent. knuffelen strelen praten checken of er iets is(poep luier of zoiets). slokje water aanbieden, want je krijgt wel dorst van huilen. maar niet uit het bed halen. sterkte!
Komende nacht gaan we heerlijk slapen.... Hij is lekker bij opa en oma!!! We gaan het vanaf morgen wel weer meemaken hoe hij slaapt!!! Thanks voor alle reacties iig!! Groetjes Gup
Goed, ik zal mijn korte berichtje van gisteren even toelichten. Ten eerste, ik weet helaas heel goed hoe het is om gebroken nachten te hebben. Ik heb 2 kids met 2 jaar leeftijdsverschil. De oudste is nu 3 jaar en 5 maanden en slaapt door sinds hij 2 jaar is. Toen hij 2 jaar was is de jongste geboren en die slaapt nog niet door, zij is inmiddels bijna 17 maanden en wordt gemiddeld nog zo'n 2-3 keer per nacht wakker. Ik weet dus heel goed hoe het is. Heb al dik 3,5 jaar slapeloze nachten, want ook tijdens mijn zwangerschap had ik slaapproblemen. Toch blijf ik bij mijn standpunt. Ik had het wat minder kortzichtig kunnen brengen misschien of wat minder kortaf, maar ik lees in dit topic 4 pagina's vol aanmoedigingen om het kindje maar te laten huilen terwijl er (bijna) niet voor het kindje op wordt gekomen. Een kindje wordt niet wakker om de ouders te pesten, hij/zij wordt niet expres wakker. Ik snap gewoon niet dat je een kindje van 8 weken of 2 jaar (tuurlijk zit er verschil tussen) alleen kunt laten huilen. Ze huilen niet voor niets. Er zijn ook kindvriendelijke, maar waarschijnlijk intensievere manieren om kinderen te leren doorslapen. Zelf ben ik van mening dat dit vanzelf een keer gebeurt en ik volg daarin het ritme van mijn kindjes. Tuurlijk ben ik ook moe en heb ik ook dagen dat ik het allemaal niet meer zie zitten, ben ook maar een mens hoor, maar persoonlijk vind ik dat toch geen reden om mijn kids maar te laten huilen. Mijn man en ik gaan dan wat wisseldiensten draaien, hij 's nachts ergens anders slapen (beneden bijv) en ik dan lekker uitslapen etc. Ik wilde gewoon even een tegenberichtje plaatsen op al die reacties van 'laat maar huilen, hebben wij ook gedaan en het helpt..'
Het slapen gaat nu over het algemeen best goed.... Hij heeft al meer nachten lekker in zijn eigen bedje geslapen (zonder huilen) dan bij ons... Laatst begon hij toch weer te huilen toen wij naar bed wilde gaan, even bij ons gelegd en toen slapend in zijn eigen bedje terug gelegd! Hij heeft tot 08.15 uur geslapen Hij wordt veel vrolijker wakker, brabbelt zelfs ipv piepen, geen donkere kringetjes meer onder zijn ogen etc etc. Kortom, al veel verbeterd!! Groetjes gup
Ja, het is moeilijk he op die leeftijd. Ik merk nu dat mijn zoontje vaak zit te jammeren in bed, want hij wil er uit. Het is dus niet huilen omdat er iets mis is, maar omdat hij z'n zin niet krijgt. Maar ja, wij willen er niet uit om 5u10 in de morgen... Iedereen past gewoon de methode toe die voor hun het beste lijkt. Ik vind het leuk te lezen hoe het nu uitpakt, en wat de ervaringen zijn. Vaak lees je een korte opmerking van: wij hebben het ook zo gedaan en het heeft gewerkt. Maar zo'n 'blog' van: vannacht ging het zo en gisteren zo, dat is echt veel informatiever voor mij. En mensen kunnen lekker meeleven en je aanmoedigen: fijn topic dus, ondanks het moeilijke onderwerp.