Even mn hart luchten hoor. Mn kleintje is al de hele week moeilijk. 5/6 keer per nacht wakker. Op gisternacht na eigenlijk toen heeft hij vanaf 2200 tot 0800 uur geslapen. Maar ondanks dat ik geen slaap tekort kom zit ik er toch een beetje doorheen. hij is nu bijvoorbeeld al vanaf 19.00 uur aan het kloten met het naar bed gaan. Normaal gaat hij rond een uur of 7 naar bed... Nu is het vanaf die tijd al huilen. Van dat klagende gejammer, dan weer krijsen. Heb hem iedere 10 minuten zn speentje gegeven, hem al 2 keer eruit gehaald, handje vast laten houden, muziekje gespeeld, gezongen, gewiegd alles... En hij blijft maar jammeren. Hij is wel echt heel erg moe en honger heeft hij niet (ook al geprobeerd).Hij is nu 2,5 uur bezig en ik merk dat ik het gewoon zo zat ben! Ik had me zo verheugd op een avondje beetje voor mezelf, mn huis is een puinzooi dus ik wou beetje opruimen en even achter de pc en zometeen kan ik zelf ook alweer naar bed en heb ik ook geen minuut voor mezelf gehad. Ik neem het hem gewoon kwalijk terwijl ik rationeel wel weet dat hij het niet doet om me te pesten, maar ik heb het zo gehad! Ben maar even beneden nu gaan zitten want kon er echt even niet meer tegen. Dit zijn van die momenten dat ik het zo jammer vind dat ik niemand kan bellen om te vragen of ze alsjeblieft het een uurtje van me over nemen. Mn moeder is overspannen en roept bij alles wat ik vraag al dat ze zelf ook een huishouden heeft en al mn vrienden zijn helemaal niet met kids bezig. Mn ex kijkt niet naar zn kind om en heb ik alleen maar hatelijk contact mee. Op dit soort momenten haat ik hem zo dat het zon onverantwoordelijke eikel is! Soms heb ik het echt even gehad .
Hey meis , Ik herken het wel hoor , mijn dochtertje heeft al vanaf de geboorte een slaapstoornis en heeft de tot de 2.5 jaar nog nooit een avond en nacht doorgeslapen , werd zo'n 5 tot 15 keer wakker per nacht en ik werd af en toe zoo kwaad op mijn ex dat hij er zo makkelijk vanaf kwam .. ik nacht aan nacht wakker en hij had nergens last van , sloeg natuurlijk nergens op want ze is mijn verantwoordelijkheid maar toch was het gevoel er wel dus ik begrijp je volkomen .. gewoon toch door de zure appel heen bijten en ervoor gaan hoe moeilijk het ook is ...
Hier ook alleen maar begrip, sterker nog, ik stond gisteravond op het punt om zelf een topic te openen. Ik had je bericht zelf kunnen typen. Het heeft ook weinig nut om jezelf voor de kop te slaan omdat je niet rationeel bent, want iedereen zit er soms door heen en als je alleen bent is dit nog veel zwaarder. Ik vlieg soms ook tegen muren op, soms heb ik gewoon geen zin meer om naar bed te gaan omdat ik toch wel weet dat ik er elk uur weer uit kan. En vriendinnen...tja...ze hadden allemaal heel veel praatjes over steun, oppassen en weet ik het allemaal maar ik heb sinds de kraamweek niks meer van ze gehoord. Te druk met uitgaan hoor ik... Succes meid, en als je eens lekker wilt spuien, gewoon doen! Beter dat je je frustratie kwijt kan hier, dan dat je er meer blijft zitten. *knuffel*
aww meis *knuffel* Mijn ventje slaapt godzijdank goed! Maar de rest begrijp ik zeker wel!! Je kan de vader van je kindje soms zo intens haten voor alles wat hij niet doet.. (of juist wel doet en niet moet doen!) Het is ook gewoon zoveel!! de zorg voor een kindje in je eentje, is heel veeleisend en zwaar, daarnaast nog de zorg voor jezelf en je huishouden. Vaak blijven veel dingen liggen en ga je je daar zo aan ergeren, maar iets eraan doen kan je ook niet! Je bent niet de enige. Een oplossing heb ik ook niet. Ik vraag zoveel als ik kan, en mogelijkheid toe heb, of iemand even kan helpen in t huishouden, of even met Collin bezig kan zijn zodat ik mijn ding kan doen, of gewoon even lekker een halfuur lang kan douchen! Ik weet niet of je in de buurt woont, maar zou je met alle liefde willen helpen!
Heel begrijpelijk jou verhaal! komt me allemaal zooooo bekend voor Die woede die je hebt naar je ex toe heb ik ook. Mijn zoon slaapt wel goed, maar als hij ziek is dan heb ik loopnachten en dan ben ik echt heel kwaad op mijn ex! Mijn ex kan doen en laten wat hij wil ziet niet naar zijn zoon om... Maar probeer troost te krijgen uit de liefde van je kindje. De liefde van en voor mijn kind houdt mij op de been nl. En geniet van de mooie momenten van jou en je kind.
ook hier herkenbaar mijn zoontje slaapt nu ook goed maar ook dat was wel eens anders. en inderdaad die boosheid op je ex. had het pas weer. namelijk half oktober opening geboden nadat die ruim 5 maanden niets liet horen. toen 2x een mail gehad. toen weer 4 weken niets tot ik afgelopen dinsdag daarom eigenlijk zo boos was dat ik hem heel boos ook heb opgebeld om dit te zeggen. luchtte op. of het zin heeft, geen idee. voor nu heeft het even het ijs gebroken en ik heb mijn hart gelucht en daarbij nu ook duidelijk benoemt dat als hij niets meer doet hij verder kan fluiten naar contact nu of in de toekomst. deed me goed. de moeilijke momenten wil je hulp en dan is er niemand.. logisch dat je het je ex gaat verwijten want die had er eigenlijk moeten zijn. helaas doe je daar dus niets meer aan he. nu kun je alleen maar kijken naar wat de oorzaak is. die ligt w.s. ook deels bij jouw stress. dus probeer hoe moeilijk ook rustig te blijven. wellicht is er pijn, tandjes (griepprik gehad of verkouden) ook kan het een regelperiode / sprong zijn. rond die leeftijd wel logisch. succes ermee.. liefs