Bah, onzeker..

Wat je schrijft herken ik heel goed. Ik heb in 2003 een mk gehad. Ik ben daar een poos vreselijk verdrietig van geweest. Toen ik het eenmaal een plekje had gegeven en we weer voor een kindje wilden gaan, was ik gelijk zwanger. Ik heb doodsangsten uitgestaan zo bang was ik dat het weer mis zou gaan. Gelukkig is alles goedgegaan en heb ik een gezonde zoon gekregen. Nu ben ik zwanger van ons tweede kindje en wederom ben ik weer angstig. Het is wel iets minder, maar toch aanwezig. Ik heb nu ook nauwelijks zwangerschapskwalen en voel continue aan mijn boezem of ze nog zeer doen. Als dat een paar dagen minder is, zit ik ook helemaal in de rats. Volgende week woensdag krijg ik een echo en dan hoop ik dat alles goed is.

Een miskraam hakt er behoorlijk in en die angst zit er goed ingeramt. Ik denk dat je daar niet meer vanaf komt. Het is erg moeilijk om vertrouwen in je lichaam te hebben. Ik wens je heel erg veel sterkte en een heel mooie zwangerschap en volgend jaar een gezonde baby toe!

 

Wat je eventueel kan doen is, vragen of je wat eerder een echo kunt krijgen. Dat heb ik toen ook gedaan en met 7 wkn 4 dgn heb ik toen een echo gehad. Dat was voor mij een stukje geruststelling. Nu krijg ik ook weer een echo met 7 wkn.

 

Ik heb nooit een mk gehad, dus wat dat gevoel betreft kan ik je niet helpen.

Ik wilde alleen wel zeggen dat bij mij ook mijn borsten na een paar weken weer gingen 'slinken'!
Een van de eerste dingen waaraan ik merkte dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn was mijn pijnlijke opgezette borsten. Met een week of 6 kocht ik al een speciale meegroei bh omdat mijn gewone bh's niet meer lekker zaten!
Een paar weken later kon ik ze echter gewoon weer aan, tot 2,3 weken geleden, toen begonnen mijn borsten weer te 'zwellen'.
Maar de steken die ik in die eerste weken had heb ik nooit meer gehad, en ben nu toch al echt 26 weken verder..........

 

He he,

Ook ik herken dit helemaal! Ik heb in maart een mk gehad met 10 weken en heb er heel lang over gedaan om er weer een beetje bovenop te komen. Nu ben ik zo'n 6 weken ver en ontzettend onzeker. Ik heb wel meer kwaaltjes als toen maar toch krijg ik dat gevoel niet weg. Heb gister wat verkleuringen gehad in mijn afscheiding en was hier aardig van over mijn toeren. MIjn eerste gedachte was; nee he niet weer! Dit maakt me zo onzeker omdat ik de vorige keer ook die verkleuringen heb gehad. Ik heb toen twee goede echo's gehad en toch ging het mis.
Ik zeg elke keer tegen mezelf dat ik moet genieten en dat het niet fout hoeft te gaan maar het is zo moeilijk. Ik ben super blij maar ook super bang om dit weer te verliezen! Hoe kom ik toch van dit gevoel af?

 

Ja, je wil echt heel blij zijn en proberen te genieten maar telkens als ik naar de w.c ga en ik zie die verkleuring dan kan ik wel jangen en zakt de moed me in de schoenen.
In ieder geval heel veel succes en ik ga duimen dat die kleintjes blijven zitten!

 

Thanks! Ik krijg 20 dec mijn echo dus ik hoop dat alles dan ok is. Het zou wel heeeel toevallig zijn als het twee keer mis gaat na een goeie echo lijkt mij.

 

Sterkte Amber.. Ik kan wel begrijpen dat je je zorgen maakt.. Het is ook allemaal niet niks wat je hebt meegemaakt.. Gelukkig heeft de huisarts je een beetje gerust kunnen stellen en hou ook in gedachten dat je niet bij elke zwangerschap dezelfde kwalen hebt.
mijn moeder had bij haar 1e zwangerschap de eerste drie maanden klachten zoals zere borsten en misselijk. Bijde tweede zwangerschap negen maanden en bij de laatste had ze helemaal geen klachten.. Dus dat kan je misschien ook hoop geven...

 

Hoi Amber,

Ik was benieuwd hoe het met je ging en had op je berichten geklikt en kwam toen bij deze topic uit.
Ik vind het vreselijk voor je om te lezen dat je je zo onzeker voelt. Anderzijds, dat was ook wel een beetje te verwachten.
Waarschijnlijk dacht je eerder dat je op je lichaam kon vertrouwen, en is er door de miskraam een deuk in je zelfvertrouwen op dat gebied gekomen.
Ik ben bang dat je dit onzekere gevoel zult houden en kan helaas alleen maar zeggen dat de tijd het zal leren. (een echte dooddoener)
Als je al iets verder bent en je weer zo onzeker voelt, neem dan contact op met de verloskundige. Misschien kun je een vroegere echo krijgen en zo wat meer zekerheid krijgen. Dat geldt ook voor jou Angela24: het is gelukkig bruinverlies wat je hebt en jouw vruchtje moet zich misschien nog beter innestelen om nog beter bij je te kunnen blijven. Maar als je een miskraam hebt gehad, dan is het zo moeilijk om hier niet onzeker van te worden.
Ik weet zeker dat ik dit ook zal hebben bij een nieuwe zwangerschap.

Amber, houd je maar vast aan wat de dokter heeft gezegd en vergeet niet dat alle zwangerschappen anders zijn. Mijn moeder heeft dit ook tegen me gezegd en ook de VK gaf aan dat je bij de ene zwangerschap heel veel symptomen kunt hebben, terwijl je bij de volgende nergens last van hebt.
Vergeet ook niet dat je zwangerschap nog heeeeel pril is, en dat je borsten vaak pas iets later pijn gaan doen. Dit was bij mij wel het geval (en mijn vruchtje was toen nog hartstikke goed). Ik heb het ook bij andere vrouwen op dit forum gelezen.
Het kan nog komen!

Amber en Angela; ik hoop toch dat jullie een beetje kunnen genieten ondanks de zeer te begrijpen onzekerheid! Houd moed, he, meiden!

Liefs,
Marla

 

Ik wens je ook veel sterkte en zal voor je duimen.