onze dochter slaapt sinds eind juni heel erg slecht. ze komt zo'n 3 a 4 keer per nacht huilend naar boven en we krijgen er niet uit wat er nu is. soms vraagt ze of we altijd bij dr zijn en soms zegt ze niks. iedere nacht maak ik haar duidelijk dat papa en mama niet weg gaan en altijd bij haar blijven en dat er niks gebeurt als wij er zijn. in het begin dachten we het gaat wel over het is een fase bang in het donker en verlatingsangst maar het duurt nu zo'n 8 wkn en ik ben kapot ik slaap al slecht maar nu nog slechter.ondanks dat ze slecht slaapt krijgen we dr in de middag ook niet naar bed en voor ze een keer in slaapt valt 's avonds gaan wij ook bijna naar bed. ze draait nog minder uren om te slapen dan ik. en het humeurtje word er ook niet beter op. ze is vaak erg chago en heeft een grote mond en huilt om alles. wie herkent dit of heeft de gouden tip
Heeeeel erg herkenbaar! Ik weet niet hoe oud je dochter is? Vigo is 3 jaar, en heeft dit ook (sinds de geboorte van Milan) Wij dachten ook dat het wel tijdelijk zou zijn... mja, niet dus! Ik had je verhaal geschreven kunnen hebben... dus ik blijf even mee kijken in dit topic. Ik kan ook wel een gouden tip gebruiken...
onze dochter is ook 3 jaar. zou het dan toch een fase zijn?? het is in ieder geval erg slopend en hoop echt op een tip
Het is mega slopend... zeker nu we er ook een klein baby'tje bij hebben. Milan komt nog 's nachts voor een flesje, maar Vigo wordt 's nachts ook gemiddeld 2 keer wakker (soms maar 1 keer, maar ook wel eens elk uur) Hij meent dan van alles te zien waar hij bang voor is, of heeft weer eens intens gedroomd. Geen flauw idee hoe we dit aan moeten pakken. Gelukkig is hij wel troostbaar 's nachts dus dat scheelt een boel gelukkig. Vanacht was het weer drama, dus we gaan vanmiddag nog maar eens even proberen of Vigo een klein tukje wil doen om bij te tanken...
Oh nee... wat erg!!! Ik mag toch hopen dat het hier wat sneller over gaat... Al moet ik wel zeggen dat Vigo altijd al een slechte slaper is geweest, maar de laatste tijd is het helemaaaaaal een drama!
10 maanden zo hoe hou je het vol???? noa sliep altijd vrij goed zeker in de nacht.eerst dacht ik nog zou het komen omdat ik nu zwanger ben en al erg moe. noa is in de nacht ook el troostbaar ze komt huilend naar boven gaat op me bed zitten en dan wil ze bij ons komen liggen maar die kans geef ik niet want dan is het einde helemaal zoek. als ik dan 2x vraag wat is er dan geeft ze geen antwoord dan zeg ik kom mama brengt je naar bed en dan is ze al beneden voor ik me bed uit ben en slaapt ze al weer half voor ik in dr kamer ben. als deze fase nog 8 mnd moet duren pfff kan je me opvegen
niemand een tip. vannacht was weer drama waardoor mijn man en ik ook wrijvingen krijgen.hij chago ik chago en wat krijg je dan!!!!! niks werkt bij onze dochter of we nou rustig praten of boos worden of negeren het werkt allemaal niet. ik ga straks de huisarts bellen want ik weet het niet meer. ze slaapt slecht en eet slecht ik weet het niet meer
hier ook een periode van zo`n 8 weken gehad waarin ze regelmatig wakker werd en hard begon te huilen. Hier is ze alleen iets jonger, 2,5. ik had ook van alles geprobeerd, troosten, boos worden. Maar niks hielp en het leek zelfs alleen maar slechter te worden. Ze huilde keihard, maar zodra we haar kamer binnen kwamen, geen tranen te zien en gelijk klaar met huilen:x. we hebben toen besloten om het te negeren. 2 nachtenlang heeft e per nacht ongeveer 2 uur gevuld met huilen, mopperen, zingen, klesten en 10 minuten stil om weer opnieuw te beginnen. Maar goed naar deze 2 nachten was het KLAAR. en hebben we weer onze vrolijke lekker slapende meisje terug. Je moet het kunnen maar het hielp hier wel. Ik had me die nachten ook voorgenomen, als ik niet meer tegen het huilen kon en op het punt stond naar haar toe te gaan ik naar beneden zou gaan om te gaan schoonmaken. Hoefde gelukkig niet, ik had 2 kussens op mijn hoofd en kon me redelijk inhouden.
Zou willen dat het maar 8 weken was pffff hier ook al maanden. Echt ben kapot. Nu zijn we met een beloningssyteem begonnen. En dat lijkt te werken!!!!! Sam komt gemiddeld 6X per nacht. Je raakt er bijna aan gewend. Hihi, maar door de stickers gaat het nu dus een stuk beter. Heel veel succes.
Hier precies het zelfde met mijn zoontje van 3 is ook al een maand of 3 zo dan hij snacht gillend wakker word en steeds zijn bed blijft uit komen en dat houd hij zo 2 a 3 uur per nacht vol. Met gevolg dat ik helemaal op ben en Vin de hele dag huilt en chagerijnig is en niks goed is Wordt er helemaal moedeloos van groetjes daphne
Tja het is een soort van overleven geworden en je went er ook wel een beetje aan. Vanaf haar geboorte sliep ze altijd super goed door totdat ze 14 maanden was. Toen begon de ellende. Alles maar dan ook echt alles hebben we geprobeerd, niks helpt helaas. Wij zijn moe en je moet idd oppassen dat je niet continue chago en geprikkeld raakt. En als we echt niet meer kunnen gaat ze een weekendje bij opa en oma logeren zodat wij kunnen bij tanken. Tja, je moet toch wat he. We hebben zelfs een controle camera van het CB is huis gehad en moesten een dagboek bijhouden van alles wat we deden, aten etcetc. Inmiddels zijn we erg blij, ipv 6/8 keer per nacht komt ze nog "maar" 2x per nacht Maar goed, daar heb jij allemaal niets aan. Zijn er veranderingen geweest? Is het een drukke tijd? Ander ritme (wellicht door vakantie) Probeer eens een paar dagen enorm regelmaat in te bouwen. Heeft ze een knuffel? Nachtlampje? Probeer 's nachts neit boos te worden (ik weet het, valt niet mee als je zo moe bent) maar op een rustige toon uit te leggen dat papa en mama in de buurt zijn en dat ze moet gaan slapen en morgen weer een leuke dag word.
we zijn in juni wel een weekje weg geweest naar centerparcs maar wel ons ritme aangehouden van thuis. een nachtlampje heeft ze en in het begin zette wij hem uit als wij naar bed gingen en dat accepteerde ze maar nu maakt het niet meer uit of we hem aanlaten of uitzetten. en een knuffeltje heeft ze ook vanaf de geboorte al. ik geef idd iedere keer aan dat we er altijd zijn voor dr en echt niet weg gaan. het boos worden is wat je zegt het valt niet mee. ik ben nu 30 wkn zwanger en daardoor breekt het me nu wel erg op. eerst dacht ik nog misschien komt het daardoor maar we hebben vanaf het begin haar echt betrokken bij de zwangerschap en ze is heel enthousiast over de baby.
Wij hebben, helaas, hetzelfde probleem. Bij ons is er wel een duidelijke verandering: sinds 10 augustus is onze grote meid grote zus geworden. De eerste nachten sliep ze overal doorheen. Ook haar middagdutjes gingen gewoon door. Tot een paar nachten geleden. "Ik wil niet meer slapen, Ik wil bij jullie". De eerste avonden bij haar op de rand van het bed gezeten en verder genegeerd. Als ze sliep konden we gaan. Werkte prima. Haar middagdutjes wilde ze helemaal niet meer. Tot ze op een gegeven moment om 23.30 uur langs ons bed stond. Haar teruggebracht en er langs gaan zitten. Dit heeft tot 01.30 uur geduurd! Met een heel drama eromheen! Was hysterisch en ontroostbaar. Mijn man heeft toen, eigenlijk tegen onze principes in, besloten om op de grond bij haar te gaan liggen. Zo heeft ze, en wij (buiten flesjes van onze kleine meid om) nog kunnen slapen. Het "geluk" was, dat die ochtend iemand van het consultatiebureau langskwam om de jongste "in te schrijven". Haar meteen om advies gevraagd. Ze zei dat we dit prima deden. Ook om s'middags langs haar gaan liggen en 1 uurtje te rusten. De nacht langs haar door te brengen. Op dit moment heeft ze dit nodig. Weten dat papa en mama bij haar zijn. De eerste nacht schoot ze in paniek omhoog: Mama! Ik: "mama is bij je, ga maar lekker slapen". En viel meteen weer in slaap. De middagdutjes zijn nog vooral kletsend (in haar eentje, wij reageren niet op haar aanspraak), maar ze komt wat tot rust. Nu is het afwachten wanneer wij dit weer kunnen gaan afbouwen. Maar zo komt ze, en wij ook, tot wat meer rust...