Ik heb vanmiddag een curettage gehad. In mijn ziekenhuis doen ze dit op de POK met plaatselijke verdoving. Nu had ik daar echt gruwelijke verhalen over gelezen op het internet maar wat viel me dit mee! Gisteravond thuis 2 tabletten cytotec gesklikt om de baarmoedermond te verweken, en door de lichte weeen die ik kreeg kwam het vruchtje al goed los te zitten. Twee uur voor de tijd Diclofenac en Paractamol gehad. Tijdens de ingreep hebben ze de baarmoederhals verdoofd en me direct in de ader een spuit morfine gegeven. Het was echt prima te doen, mijn man mocht er bij blijven en na twee uurtjes mocht ik al weer lekker naar huis. Aanrader op deze manier!
Fijn dat het je meegevallen is. Het lijkt mij vreselijk om zoiets onder plaatselijke verdoving te moeten ondergaan. In ons ziekenhuis doen ze het standaard onder narcose. Dan maak je het tenminste niet bewust mee. Het psychische aspect vond ik nog het allermoeilijkste, het voelt toch alsof je kindje weggehaald wordt. Heel erg veel sterkte!
@machteld, dat was idd heel fijn, hij heeft de hele tijd mijn hand vastgehouden @jippie, ik vond het niet zo zwaar om het bewust mee te maken. Maar dat komt misschien ook omdat ik al 2 weken wist dat het vruchtje na ong. 3 wk was gestopt met groeien, en ik kwam er gewoon niet af. Mijn vorige miskraam was ook al zo moeilijk, ik had nu meer het idee dat ik 'verlost' werd, erg fijn, ik voel me ook zo opgelucht vandaag! Misschien dat het ook wel lekker was om het bewust mee te maken, word je niet ineens zo wakker met een lege buik.
'Fijn' dat het is meegevallen, Juul. Ik heb 6 curettages onder plaatselijke verdoving gehad, maar dan zonder de morfine. Ik vind het ook helemaal niet zo pijnlijk. Altijd was mijn man erbij, dat mag anders dus niet. En ik mocht meteen naar huis. Ik zou het nooit onder narcose willen... Suus
@suus, jeetje zeg, 6 curettages wat erg! Maar ik denk ook niet dat ik het onder narcose wil, nu was ik met 2 uurtjes al weer thuis, man mag erbij zijn, en ik vind het ergens wel een fijn idee om te weten wat er gebeurt. En iedereen was zo lief! @snoopy, ja dat was enorm schrikken. We wachten nu ook even en gaan wat onderzoeken laten doen, misschien dat er lichamelijk iets niet goed zit bij me met die HELLP en de miskramen. Hoe dan ook, eventjes rust.
lijkt me vreselijk onder plaatselijke verdoving ..Hier is het of narcose of ruggeprik , ik heb zelf ruggeprik gehad omdat ik best veel last van me astma heb en dan is een narcose niet zo heel erg goed ... Fijn dat het is meegevallen en dat je man er bij mocht zijn , sterkte !!
Ik heb 2 x een curretage gehad (in 1 zwangerschap ) en ik ben blij dat ik onder narcose was... Dit omdat ze bij de 1e x ruim een uur weg ben geweest (normaal is het zo'n kwartiertje ofzo ) doordat ik een heftige bloeding kreeg! Nou dat had ik dus zelf niet bewust hebben willen meemaken hoor! Scheen ook nogal wat hectiek te zijn geweest toen op de OK omdat het in eerste instantie niet wilde stoppen... Nee ik was echt blij dat ik dat niet heb meegemaakt! Maar goed dit is dus wel een uitzondering vaak gaat het gewoon meteen goed zonder bloedingen etc!
@kleintje, zo dat is heftig! Daarom krijg je bij ons op de POK wel een infuus, zodat ze je direct 'weg' kunnen maken en naar de OK kunnen knallen als er iets mis gaat. @marjon, maar met een ruggeprik krijg je er toch net zoveel van mee als met een plaatselijke verdoving? Of bedoel je dat het dan pijn doet? Dat viel dus enorm mee!
ik heb toen een of ander rustgevend tabletje gekregen en heb er niet veel van mee gekregen , weet wel dat ik naar de ok ben gegaan maar wat ze daar precies geaan hebben , dat heb ik niet meegekregen,...
ik heb een narcose gehad en achteraf maar goed ook. 800cc bloed verloren en heb 1,5 uur op de ok doorgebracht omdat het vruchtje te goed vast zat en niet los wilde komen. hartje was gestopt met 11 wk en ben gecureteerd met bijna 12wk. moest een nacht blijven en ze wilde me bijna een bloedtransfusie geven omdat mijn waardes niet wilde stijgen. uiteindelijk mocht ik de volgende dag naar huis met een streng ijzeraanvullend dieet met veel spinazie en dingen als appelstroop. heb er achteraf ook nog veel pijn van gehad toch ben ik blij dat jij een positief verhaal hebt voor vrouwen die helaas misschien voor de keus komen te staan. ik zelf was blij dat ik weg was omdat ik het emotioneel een zeer zware ingreep vond
Ik heb het de eerste drie keren met volledige narcose gedaan, maar de laatste keer met alleen een plaatselijke verdoving (ik had geen morfine). Ik moest wel even zeuren voordat ze het wilde doen. Ik was er echt spuugflauw van en wilde er zo snel mogelijk vanaf. Ik wilde geen narcose meer en al helemaal geen cytotec (van mij mag dat spul per direct verboden worden). Emotioneel had ik niet zo last van, aangezien het mijn 7e miskraam was en het qua ingrepen inmiddels wel gewend was. Ik vond het alleen heel erg pijnlijk! Ik heb een naar achterovergekantelde baarmoeder en ze kwamen niet goed naar binnen. Ze knalde de hele tijd tegen mijn baarmoederwand aan, auch. Uiteindelijk werd er flink aan mijn baarmoeder getrokken om deze rechter te krijgen. Leuk was anders, maar ruim een uur later zat ik alweer achter het stuur richting huis en een dag later waren we op weg naar Italie voor vakantie. Ik vond dat wel een groot voordeel. Fijn dat de ingreep jou ook is meegevallen, maar wel heel veel sterkte gewenst met je verlies.
Je bent inderdaad snel weer op de been en je man mag erbij blijven. Een enorm voordeel, vind ik. Bij sommige vrouwen heeft cytotec inderdaad dramatische gevolgen, zoals bij jou, Trees, maar er zijn ook echt veel positieve ervaringen van vrouwen die zonder veel pijn of bloedverlies thuis een miskraam kregen na het gebruik van die pillen. Bovendien: als je het zonder curettage af kan, verklein je de kans op verklevingen (Asherman). Die heb ik dus nu, na 6 curettages. En als je ze eenmaal hebt, volgen operaties, een hormoonkuur, soms nog meer operaties, en hoe dan ook is het dan maar afwachten of je ooit nog zwanger kan raken... Ik zou dus altijd aanraden om met cytotec te starten, desnoods in het ziekenhuis, onder begeleiding. Mocht er dan nog een curettage nodig zijn, dan staat de baarmoedermond al open en heeft de vrucht vaak al losgelaten, waardoor de kans op Asherman aanzienlijk minder groot is. En ik weet het, de kans op Asherman wordt door artsen zeer klein geacht, maar ik ken hoor iets te veel van vrouwen dat ze het hebben opgelopen. In Amerika wordt het risico op Asherman na een curettage na een missed abortion maar liefst op 30 procent geschat. Dat geeft stof tot nadenken, niet? Suus
Dit was nog maar mijn tweede mk, maar ik vind de curettage zelf ook niet zo'n emotionele ingreep. Misschien omdat ik al twee weken wist dat het niet goed was, en al een laparascopie had gehad, en al twee weken bloedde als een rund, ik was er gewoon helemaal klaar mee! Trees, heb jij veel problemen gehad met cytotec dan? Ik vond het niet leuk, en ze heeft het me ook alleen gegeven om de baarmoederhals wat korter te laten worden zodat de curettage makkelijker zou zijn. Het is volgens mij wel rotspul want ik bloedde al enorm erg omdat het vruchtje niet los wou komen, en met die cytotec haalde ik 5 maandverbandjes in 1 nacht, en een dikke klap weeen. Maar dat was allemaal met zo'n 8 uur ook weer voorbij bij mij, gelukkig. Suus, ik heb ook gevraagd of misschien eerst cytotec een idee zou zijn, maar omdat het bij mij nogal moeilijk gaat (6wk bloeden na mijn KS, 3 wk bij een gewone MK met 7 wk en nu al zo'n 5 wk een MA die niet loskwam) geloofde ze er niet zo in dat cytotec voldoende zou zijn. En dat werd voor een deel al wel bewezen met die cytotec tabletten de avond ervoor, die hebben het vruchtje al wel iets los doen komen zodat de gyn niet heel bruut meer hoefde te zijn, maar alleen dat was echt niet voldoende geweest. Vond het wel eng hoor, met die Asherman verhalen in mijn achterhoofd
Ha Juul, bij mij helpt het ook niet voldoende, cytotec. Heb het bij de laatste 2 miskramen gebruikt, maar de miskramen waren evengoed onvolledig, dus volgde curettage. Hoor ook veel verhalen van vrouwen bij wie de miskraam wel compleet is. (Daar teken ik voor, maar dat zit er bij mij niet in.) Veel bloed verliezen hoort bij elke miskraam, en komt niet per se door de cytotec. Alleen als je extreem veel bloed verliest, moet je ogenblikkelijk naar het ziekenhuis. Maar goed, cytotec voor een curettage verkleint de kans op Asherman enorm, schijnt. (Helaas heb ik het dus evengoed gekregen, maar mijn verhaal is sowieso nogal vreemd.) De meeste vrouwen krijgen het niet hoor, Trees heeft het ook niet gekregen, en die heeft ook al een karrenvracht curettages achter de rug! Gewoon goed je menstruaties in de gaten houden. Als die weer normaal zijn straks, dan heb je het waarschijnlijk gewoon niet. Suus
Juul ik herken zo het gevoel van er helemaal klaar mee zijn. Op een bepaald moment wil je het fysiek kunnen afsluiten en de hormonen kwijt. Ik had dat toen zo sterk en was ook zo vreselijk boos op mijn lijf dat het ook direct a la minuut weg moest. Een minuutje is niet gelukt, maar wel snel doordat ze een spoedje van me hebben gemaakt. Zelfs de pijn vond ik enigzins bevrijdend (denk door de boosheid) Wat betreft cytotec. Persoonlijk vind ik het onverantwoord dat cytotec in Nederland nog thuis gebruikt mag worden. Van mij mogen de Nederlandse artsen een voorbeeld nemen aan Belgie en Duitsland en het alleen nog maar poliklinisch laten gebruiken. Ik ben zelf met cytotec teveel bloed verloren, weggevallen en met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ik heb uiteindelijk weken nodig gehad om te herstellen. Ik (maar ook Treesman) vond de hele ervaring zeer traumatisch. Onze hele benedenverdieping zat letterlijk onder het bloed. Een beeld wat we moeilijk kwijtraken. Een van de belangrijkste redenen waarom we nu ons huis willen verkopen. Dan heb ik nog geluk gehad. Mijn buurvrouw is na het gebruik van cytotec vorige maand met een brandweerwagen bewusteloos uit huis getakeld na verlies van 3 liter bloed en een bloeddruk van 30/60. Volgens de artsen mag ze van geluk spreken dat ze uberhaupt nog leeft. Als het mis gaat met cytotec kan het ook flink mis gaan en kan het je leven kosten. Vandaar dat ik er fel tegen ben (het thuisgebruik!) en heb daarom elke keer liever het risico van verklevingen genomen. Dat is natuurlijk mijn eigen gevoel en ik ben uiteraard hartstikke beinvloed door mijn eigen ervaringen. Als ik verklevingen zou hebben gehad, had ik er waarschijnlijk weer anders over gedacht . Eigenlijk vind ik dat ziekenhuizen in NL niet zo moeilijk moeten doen en een vb. mogen nemen aan het buitenland, maar dit geldt voor de hele zorg rondom (herhaalde) miskramen ... Juul ga je nu laten onderzoeken waarom het twee keer is misgegaan? Had jij ook niet een vroeggeboorte meegemaakt of haal ik nu twee mensen door elkaar?
Dat is inderdaad waar. Niet door de cytotec verlies je meer bloed, maar door de cytotec is de kans op een onvolledige miskraam groter en daarmee de kans op extreem bloedverlies. Bij mij kwam het doordat de placenta gedeeltelijk was losgelaten ipv helemaal. Dit schijnt relatief vaak voor te komen na het gebuik van cytotec.
Ik kan het me voorstellen dat cytotec de kans op Asherman verkleind, mijn gyn zat ook zowat te fluiten (figuurlijk dan ) omdat het zo vlotjes en gemakkelijk ging, omdat het vruchtje door de cytotec al zo los zat. Idd m'n menstruatie goed in de gaten houden, ik vind het nu al zo raar dat ik al bijna niet meer bloed, misschien was mijn bloed op na al dat gebloed van de laatste weken
Wat een verhaal zeg, van die cytotec! Over het ermee klaar zijn, ik sta al het hele weekend te stuiteren van energie, ben zo blij dat ik echt kan merken dat mijn Hcg nu naar beneden dondert, en doordat ik niet meer zo enorm bloed heb ik veel meer energie! Ik voel me bijna schuldig, heb het gevoel dat ik na een curettage in moet storten of zo, maar voel me alleen beregoed! Over 6 weken ga ik weer naar de gyn en gaan we bespreken welke onderzoeken we gaan doen. Ik had idd ook een prematuur en dysmatuur kindje met schisis, en HELLP bij de bevalling. Dus er zijn wel aanwijzigingen dat het lichamelijk misschien wel nioet helemaal in orde is bij mij. Of ik heb gewoon heel erg botte pech, dat kan natuurlijk ook