pfff wat heb ik toch??

Hoi meiden,

Even van me aftypen hoor, ik herken mezelf helemaal niet meer..

In maart heb ik een ma gehad, dat was natuurlijk rot. Toen zei ik, even wachten met weer zwanger worden, want ik wil eerst weer even mezelf worden.
Toen werd ik 2 maanden later toch ongepland zwanger, toen ik helemaal verbaasd tegen mijn man zei, hoe kan dat nou? Werd hij een beetje rood en zei dat er wel een foutje wat geweest met een condoom. Door de manier waarop hij dat zei vraag ik me af of dat een foutje was of dat hij er meer van weet Maar goed, ik moest even wennen aan het zwanger zijn maar na 2 weken was ik helemaal blij. Tot aan de combinatie test, want die uitslag was niet goed. Na een lange maand wachten (vlokkentest lukte niet) kreeg ik een vwp en de uitslag 2 dagen later, alles toch goed! In die maand van wachten raakte ik echt even in een dipje, ik dacht dus dat het wel beter zou gaan als de goede uitslag er was.
Maar ik blijf maar zo hangen in deze dip.

Ik werk bij mn man op de zaak, maar wilde wel weer eens iets voor mezelf, dus een callcenter gebeld, en ik kon op gesprek komen. Ze deden alsof ik eigenlijk al binnen was zeg maar. Maar nu blijkt dat we 3 keer moeten bellen en dat er dan steeds mensen afvallen. Terwijl ze het tegen mij over baliewerk en het callcenter meer voor erbij hadden. Toen ik ze erop aansprak zeiden ze ja, maar als je niet in het callcenter mee kan draaien hebben we niet zoveel aan je.

Ik moet vanmiddag voor de 2e keer bellen, en ik heb er eigenlijk al helemaal geen zin meer in. Aan de andere kant, als ik door ben heb ik mooi nog 3 maandjes wat extra geld en krijg ik natuurlijk ook meer geld in mn verlof.

Alleen als ik me bedenk dat ik er vanmiddag heen moet kan ik wel janken.. Zou dit echt een giga dip zijn of iets hormonaals? Want ik herken dit helemaal niet van mezelf, ik pak altijd alles aan en ga er gewoon voor, en als er dan is iets niet lukt, even slikken en weer doorgaan zeg maar.

Ik weet eigenlijk niet precies wat ik wil met dit topic, maar ik voel me zo verdrietig, ik moet het even op een rijtje krijgen.. Als ik het zo is lees denk ik dat het misschien wel logisch is dat ik me even zo voel, maar ik vind het stom dat ik niet gewoon uit mn bol ga van blijdschap na de goede uitslag, ik krijg een gezonde dochter erbij, waarom voel ik me dan nog zo rot, en al helemaal om dingen die niet zo heel belangrijk zijn, zoals dat baantje..

Bedankt voor het aanhoren

 

Zo heel raar vind ik het niet klinken die combinatie test doet een hoop met je. Je hele wereld staat op zijn kop de stress komt van alle kanten te gelijk. Je moet je in je buik/baarmoeder laten prikken dan nog wachten op de uitslag. Vind het helemaal niet zo gek dat jij een flinke dip hebt. Weetje geld is belangrijk maar als jij echt even de behoefde heb om alles op een rijtje te krijgen en veel rust nodig heb zou ik zeggen doen.

En lekker huilen kan vaak zo opluchten. Hoop dat je je beter gaat voelen na maten de zwangerschap verder volgt en anders misschien toch even met iemand gaan praten. Dat lucht ook op en misschien helpt dit topic ook al iets gedeelde smart is halve smart.

Ga iets ontspannen voor je zelf doen als je de kans krijgt. Wat dat is is aan jou weet niet wat je leuk vind.

Sterkte ermee meis. En tijd heelt alle wonden.

 

Mijn man is ook erg moe van het hele gebeuren, die maand wachten heeft ons een beetje gesloopt. We kunnen er samen wel goed over praten gelukkig. Bij mij komen de hormonen er waarschijnlijk nog overheen waardoor alles uitvergroot wordt.

Maar dat gejank en gesip, ik word gek van mezelf....

 

Daar hoop ik ook op Kaatje