Helaas ook ik heb daar geen ervaring mee. Misschien kun je via google het een en ander vinden. Of misschien op het viva-forum. Wens je in elk geval succes!!
Ik heb het bij me zoontje gehad, 35,1 weken zwangerschap nu zwanger van de tweede 26,4 weken en word streng in de gaten gehouden. De angst zit er goed in en kans op herhaling is aanwezig! Bij 37 weken word ons meisje sowieso gehaald via een ks.
Dat wil je niet weten en hoop dat je het nooit mee hoef te maken! Ik had ook het hellp syndroom, wat dus ook een loslatende placenta kan veroorzaken . Ik was gelukkig in het het ziekenhuis. Ons geluk geweest! Ik voelde echt iets knappen toen stond ik op om te kijken wat het was en lag dus al in een grote plas met bloed en bleef stromen. Alles gelijk on sneltreinvaart voor een spoedsectio ! Dit is kort samengevat natuurlijk. Gelukkig zijn wij er allebei nog maar vaak hoor je dat 1 het niet overleeft!
ja die angst blijft natuurlijk..maar waarom heb je een geplande ks heb je er zelf voor gekozen? bij mij gebeurde het met 40 plus 6 hoelang heb je gewacht voor een volgend zwangerschap
Bijna 2 jaar. Dat vonden we ook een mooi leeftijdsverschil. Daarbij heb ik ook dik anderhalf jaar moeten revalideren van zwaar bekkeninstabiliteit . Wij hadden toen bij Jari eigenlijk diezelfde avond een bevallingsvoorlichtingavond en had heel niet nagedacht dat het misschien ooit weleens een ks zou kunnen worden we waren echt nog een leek in... Totaal nog niet voorbereid op een bevalling. Ik was totaal in paniek op het moment dat het gebeurde het was verschrikkelijk en staat op mijn geheugen gegrift ineens 7 man om me heen alles werd tegelijk gedaan en alles ging mis er werd infuus misgeprikt tegelijkertijd een katheter ingebracht er was geen tijd om te wachten ctg en gelijk een echo hup dat eraf en na boven. Mijn man kwam gelukkig tegelijk binnen lopen. Nu mijn angsten aangegeven en ik wilde iets hebben om voor op te kunnen bereiden al weet je natuurlijk nooit of het daadwerkelijk zo gaat lopen. Inleiden heeft risico's en doen ze bij ons in het zh niet graag als je al een ks hebt gehad ivm dat de kans dan groter word dat je litteken scheurt.. Netzoals de loslatende placenta een nihille kans is is dat met scheuren van litteken ook zo alleen zal je zien dat het bij mijn dan wel gebeurd en ik wil niet weer die angst om door de oog van een naald te gaan. Dus zelf / samen gekozen met het zh voor een geplande keizersnede. Geeft me een rustiger gevoel geloof ik...
ja ik denk er ook zo over. Mijn dochter is nu al 6 maanden maar ik ben er nog steeds niet over heen. ik wil ook zo een 2 of 3 jaar wachten maar ben nu al aan het nadenken hoe ofwat.
Hoi Rafika, Ook ik heb een loslatende placenta gehad. Onze dochter heeft het wonder boven wonder overleeft. Dat we in het ziekenhuis waren en de gynaecoloog bij mij stond is ons geluk geweest. Ze is net 2 jaar geworden, maar nog steeds heb ik het nog niet helemaal verwerkt. Wel EMDR therapie gehad, dat heeft me goed gedaan. Als ik aan nog een zwangerschap denk, voel ik angst (ons 1e kindje is wel overleden), maar de wens voor nog een kindje is zó groot. Maar vooral mijn man durft nog niet. Hij heeft alles zien gebeuren en de angst gevoeld om mij en onze dochter kwijt te raken (ze ademde niet na haar geboorte en ik heb heel veel bloed verloren). Dus nog veel angst hier en lees mee met dit onderwerp.
Hay mamavansam, Ik begrijp je angst omdat mijn angst hetzelfde is, zoals je leest zijn er meer moeder die , net als wij, dezelfde complicatie hebben gehad en toch weer een wondertje bij willen of hebben. Ik hoop dat onze volgende bevalling anders zal zijn, tot die tijd maar proberen te verwerken of vergeten, vergeten lukt natuurlijk niet.. maar waardoor was je eerste kindje overleden?