Hallo allemaal, Ik lees erg vaak dat vrouwen liever niet ingeleid willen worden. Of dat ze wel geluk spreken als het toch uiteindelijk uitzichzelf is begonnen. Waarom is dit?
Omdat inleiden een langdurig, zwaar en pijnlijk proces kan zijn. Je lichaam is er zelf dan nog niet klaar voor en dat kan de boel behoorlijj vertragen. Bij mijn nicht duurde het inleiden bijna 2 weken, omdat haar lijf echt niet wilde! Ik wilde ook niet ingeleid worden, die wens is gerespecteerd, maar in noodgevalken hadden ze het natuurlink wel gedaan. Mijn vlos vertelde dat tegenwoorsif vrouwen tijdens de intake al om een ks of inleiden vragen met 37 weken.. Echt van de zotte!
Bij mij begon de bevalling wel spontaan maar wilde niet doorzetten. Ze hebben mij uiteindelijk ook ingeleid met gel, strippen en vliezen breken. Niks werkte en dan ben je echt de hele dag in spanning aan het wachten of er wat gaat gebeuren..... Echt een pretje is het niet hoor. En dan de weeopwekkers die ze op kunnen hogen of verlagen naar hun inzicht........wat ook niet echt het geweldigste.
Of omgekeerd: een inleiding kan ook net too much voor je lijf zijn. Ik ben ingeleid en in 3,5 uur bevallen (eerste bevalling!). Bij een gewone bevalling bouwen de weeën zich qua intensiteit netjes op, bij mij dus niet. Zat gelijk vol in de zware weeën die elkaar ook nog eens rap opvolgden. Na een uur zat ik er dus al doorheen, met name omdat ik dus netjes lag te bedenken dat je ongeveer een centimeter ontsluiting per uur hebt (niet dus, ben van 5 naar 10 gegaan in de tijd dat de verpleging nodig had om een infuus met pijnstilling klaar te maken). Dus nee, als ik dit keer de keuze heb: geen inleiding. Maar vaak heb je die keuze domweg niet.
Ik ben ingeleid met 40 wk en 3dagen wegens hele erge BMI. Mij beviel het wel, ik had al 2 cm ontsluiting en alles was verweekt. Ik heb 4 uurtjes over de bevalling gedaan! De weeënstorm tijdens inleiden is minder prettig, maar doordat mijn lichaam er van onder al klaar voor was, was het voor mij appeltje eitje. Nu weer erge last van mijn bekken, en de verloskundige heeft het nu weer over inleiden, maar dan rond de 38ste wk ( we hebben ook grote en zware baby's op de wereld gezet)...vandaar...hihi Ik ben op de weeënstorm na niet negatief over de inleiding! x
bij de jongste had ik 4 weken eerder kunnen bevallen maar ik wilde het niet. bij de oudse wel gehad en dat heb ik heel erg vervelend ervaren. deze keer spontaan begonnen 1 dag voor de dag van inleiding (ik was 42 weken) wel een heftige bevalling maar heb er 2,5 uur over gedaan.
Hier ook ingeleid kindje zou erg zwaar zijn (heb stuk of 4 groeiecho's gehad) en Met 37 weken en 6 dagen had ik bijna geen leven in mijn buik en moesten we naar het ziekenhuis van de VK allerlei onderzoeken gehad. Volgende dag moest ik toch al bij de Gyn langs voor een groei echo en die zei kindje beweegt niet genoeg in de buik morgen wordt je ingeleid. Heb niks gevraagd en stond binnen 2 min weer buiten (was denk ik in shock of zo haha) buiten mijn man gebeld en toen kwamen de tranen ik wilde helemaal nog niet bevallen was net 2 weken thuis van mijn werk (werk in de zorg en dat ging nog steeds super goed) Inleiding was echt erg! 08.00 begonnen (ik had al 2cm) en om 16.00 in een weeenstorm terecht gekomen die tot 22.00 duurde toen pas volledige ontsluiting... Echt een hel die uren en ik durfde echt geen ruggenprik Het is dat het moest maar ik zou dit niet graag nog een keer mee willen maken....
Ik had de afspraak bij beide zwangerschappen dat mocht ik overtijd gaan, inleiden pas zou gebeuren wanneer het medische werkelijk noodzakelijk zou worden (en dus niet vanzelfsprekend bij 42 of 41 weken). Inleiden is een onnatuurlijke manier van de bevalling op gang brengen. Een bevalling begint van nature door een signaal van het kind (het kind is er dus klaar voor). Bij inleiden blijft dit signaal achterwege. Bij inleiden zie je ook vaker dan bij een spontane bevalling dat een kind ademhalingsmoeilijkheden heeft bij de start (hoeft verder niets negatiefs te blijven hoor). Inleiden kan heel intensief en zwaar zijn. Je lichaam reageert op medicatie en niet op de eigen signalen. Je wordt zeg maar overruled. Voor mij een reden om inleiden echt als iets medisch te zien en alleen te 'willen' als het dringend medisch noodzakelijk is. let wel... bij mijn eerste zwangerschap heb ik heel vaak gehoopt dat de bevalling zou beginnen en is er wel reden geweest om te praten over inleiden ivm zeer ernstige rugklachten maar nee, toch liever niet.. alleen als het ECHT, ECHT moet!
Ik ben ingeleid met 37+2 ivm zwangerschapsvergiftiging. Mij is het heel erg mee gevallen. 's ochtends om 10.30 gel ingebracht, om 17.00 vliezen gebroken (tot die tijd niets gevoeld) kwam toen wel meteen in een weeënstorm en om 20.10 is Teun geboren. Als het bij een eventuele volgende weer nodig zou zijn zou ij er geen problemen mee hebben.
inleiden is erg heftig, je kan in een weeënstorm komen, door de opwekkers. Ik ben ook ingeleid (zwdiabetes), als ik het overmocht doen had ik gewacht totdat ikzelf 2 cm had, dat had ik dus niet en heb 2 dagen pillen gahad en 1 rustdag voordat ik 2 cm had en inleidbaar was, maar dus wel alle dagen int ziekenhuis, kwam er woensdag en zondags pas thuis met baby
Ik ben spontaan begonnen, maar bij mij kwamen de eerste weeën direct om de 1á2 min.... Ik ben direct gaan bellen met het ziekenhuis en met ambulanse naar het VU gebracht. Helaas deden de weeën niks maar het kan ook met een spontane bevalling. Bij Megan gestript en is de bevallin ook vanzelf op gang gekomen en ook hier weer binnen een uur in de weeën strom van rug weeën.. Ik persoonlijk denk dat het bevallen zoiezo geen pretje is hoe het ook begint: Spotaan of Ingeleid.
Bij een ingeleide bevalling is er ook vaker sprake van een kunstverlossing (vacuumpomp of ks) lijkt me nog een reden om het niet te willen. Bij de eerste wilde ik het niet, maar liep 41+6 wk icm met hoge bloeddruk wilden ze me niet langer laten lopen. Ik heb er 2 dagen over gedaan en uiteindelijk vacuumverlossing. Bij de 2e ben ik een soort van op eigen verzoek ingeleid (wel met hulp van hoge bloeddruk etc), met 41+3, omdat bij mijn eerste de placenta er zo slecht uitzag, dat de verloskundig arts zei: nou, die had echt geen dag langer moeten zitten. Ik wilde gewoon niet het risico lopen dat we echt te lang zouden wachten.. Resultaat: In 1,5 uur van 3 cm naar geboorte Ik sta er op zich niet negatief tegenover, maar oh wat had ik graag gehad dat mijn eigen lijf de start had bepaald.
Er zijn idd vrouwen die zich laten inleiden vanwege bi. Ik heb het zelf ook 2x gehad en zat op het laatst in een rolstoel, dus ik snap het wel, maar voor je herstel is een spontane bevalling gewoon veel beter. Net als Cygnet zouden ze me laten doorlopen behalve als er een medische noodzaak was.
Ik ben ingeleid in verband met mijn bloeddruk met 38w2d en ben met 38w4d bevallen. Ik heb de bevalling als heel heftig ervaren. Vanaf het breken van de vliezen totdat ik mijn zoontje in mijn armen had heeft 17 uur geduurd. Ik had ook meteen vanaf het begin weeën waar maar 45 sec. tussen zat. Na bijna vier uur van helse buik en rugweeen begon het zo erg te worden dat mijn hele lichaam begon te shaken als ik een wee had, had er totaal geen controle meer over. Toen ook nog eens bleek dat die weeën niets hadden gedaan trok ik het niet meer en heb ik om een ruggeprik gevraagd. Uiteindelijk heeft het vanaf het breken van de vliezen negen uur geduurd voordat er ontsluiting bij kwam. Ik hoop zo dat mijn volgende bevalling spontaan begint (ben nu 8 weken zwanger van de tweede), maar over de 41 weken lopen doe ik liever niet (2 kindjes in mijn omgeving zijn het afgelopen jaar tussen de 41 en 42 weken in de baarmoeder overleden door een placenta die op was), dus dan zou ik wel weer voor een inleiding kiezen.
Uit mijn nabije omgeving ken ik verschillende verhalen over inleiding. De meeste zijn positief. Het hoeft helemaal niet zo te zijn dat er sprake is van een weeenstorm. Ik zou er niet bij voorbaat zo'n groot issue van proberen te maken. Als het nodig is wordt je ingeleid, anders niet er zijn volgens mij relatief weinig mensen die ingeleid worden als het niet medisch noodzakelijk is.
Ik ben ook ingeleid (met 38 weken en 2 dagen) en vond het goed te doen. Na twee keer gel en heel lang douchen, kreeg ik vanzelf pijnlijke harde buiken (weeën) en na het breken van de vliezen kwam de bevalling vanzelf op gang verder. Binnen 3 uurtjes volledige ontsluiting, alleen waren daarna de persweeën niet krachtig genoeg. Uiteindelijk met (alsnog) infuus lag na 30 minuten persen mijn prachtige dochter op mijn buik. Ik was weer snel herstelt, de volgende dag heb ik haar meteen zelf in bad gedaan e.d.
hier ook ingeleid 2 keer ingeled ivm hoge bloeddruk. Bij de 1e had ik al ontsluiting, om half 10 vliezen gebroken om half 11 infuus en om half 7 was ze er! Bij de 2e geen ontsluiting, dus 1e dag 1 keer gel gevolgd door licht weeen, 2e dag half 8 vliezen breken 9 uur infuus en om half 1 4 cm, 5 over half 2 10 cm en om 5 voor 2 is ze geboren. Afgezien van de gel zou ik de 2e bevalling zo overdoen!!
Ik ben zelf trouwens ook ingeleid. En heb het echt niet als heftig ervaren! Mn moeder zei na haar eerste bevalling: 1x en nooit weer! Het eerste wat ik zei was: Ik doe het zo weer! Begon met 2cm....Mn vliezen werden gebroken en kreeg een infuus om 9uur. Mn meisje was er om kwart over 3. Best snel dus.
Ik ben 2 keer ingeleid en ik heb 2 keer een hele heftige en snelle bevalling gehad. Met klap op de vuurpijl, dat mijn dochter binnen 2,5 uur geboren is. In een half uur ben ik van 6 cm naar geboorte gegaan. Ik heb dit als heel heftig ervaren. Helaas bij beide een medische noodzaak, met een te groot risico als ze het niet zouden doen. Oudste waren de vliezen al meer dan 24 uur gebroken (achteraf had hij nog ademhalingsmoeilijkheden door niet rijpe longen en een infectie aan zijn luchtwegen). Bij mijn dochter ben ik ingeleid, omdat ze volgens de groei echo's erg groot zou zijn. Bij mijn oudste is mijn baarmoedermond gescheurd met gevolg dat ik 3 liter bloed ben verloren en als een scheur in je baarmoedermond kan zo ernstig zijn, dat je baarmoeder mee scheurt. Omdat daar een litteken zat, mag er eigenlijk niet teveel spanning op komen te staan. Uiteindelijk was ze met 39 weken 4060gram, dus behoorlijk op gewicht. Bevalling is op zich prima gegaan, wilde het niet dat ik weer 2 liter bloed ben verloren, maar dit kwam doordat mijn baarmoeder niet uit zichzelf kromp. Ik vond er één voordeel aan zitten......ik wist wanneer ik zou bevallen.....