Ik ben zoals jullie zien net zwanger, Helemaal in de wolken omdat het meteen in ronde 1 gelukt is. Ik wist dat ik Pcos heb, dus wij zijn ook meteen de mmm in gegaan. Maar ik ben zo onzeker zoals de titel al zegt. Elke kramp die ik voel, elke keer dat ik naar de toilet ga check ik of er geen bloed zit. Ik voel aan mijn tepels of ze wel nog gevoelig zijn... Ik weet het ik maak mezelf gek. De dagen kruipen voorbij en ik ben blij als ik de eerst echo heb gehad. Ook voel ik af en toe een beetje een zeurderige pijn rond mijn linker eierstok. Dan ben ik weer bang voor een BBZ Ik zal blij zijn als ik het hartje gehoord heb ,ik vroeg me af of er meer onzekere dames zijn....
He meid, Heeeeeeel herkenbaar. Ik ben nu zelf 9 weken en krijg wel steeds meer vertrouwen. Ik merk dat als ik weer eens in die piekermolen ga zitten ik mijn hand op mijn buik leg en dan voel ik dat het wel goed komt. Het hoort er helemaal bij. Je wilt het zo graag. En het is een goed teken dat je zo bezorgd bent
Ik heb ook die onzekerheid. Deze nacht en daarnet nog redelijke menstruatieachtige krampen gehad in mijn rug. Dan slaat bij mij de paniek toe. Hol ik ook naar toilet om te gaan controleren... Maar ik vrees dat we er niet veel aan kunnen doen. Wat komt, dat komt. En laat ons hopen dat we binnenkort een gezond kindje in onze armen kunnen houden ! Ik wens je het alvast toe !!!
Herkenbaar hoor. Alleen wordt ik juist onzeker als ik niks meer voel. Achja hoort er allemaal bij. Als je de eerste echo hebt gehad en ziet dat alles goed is wordt het beter
Ik was onwijs onzeker, na mijn eerste echo is dat echt veel minder geworden. Maar het blijft afwachten.....duurt lang ik weet het
Hier ook veel onzekerheid in het begin. Begint nu wat minder te worden nu we al 2 keer een mooi kloppend hartje hebben gezien. Lijkt me alleen maar aangeven dat je het graag wil en bezorgd bent om je kleintje. Wordt strakjes vast minder!
Herkenbaar! Ook al heb ik ondertussen 4 goede echo's gehad: ik blijf onzeker. Ik denk dat het pas écht minder wordt als de echo van maandag a.s. (combinatietest / nekplooimeting) goed is. Ik heb nu ook steeds wat krampjes, maar als ik even goed nadenk is dat logisch. Mijn baarmoeder moet groeien en alles moet plaatsmaken. En als ik helemaal géén klachten zou hebben, zou het ook niet goed zijn Kortom: je weet het allemaal niet! Gewoon afwachten
Hier kan ik het ook nog niet geloven en ben ik bang dat het mis zal gaan omdat het nog maar zo pril is. Onzekerheid neemt wel al iets af, maar denk dat het met een echo veel echter wordt allemaal. Als je je echt druk maakt zou je misschien de verloskundige kunnen bellen of je eerder terecht kan? Of mag je al vrij snel? Dikke knuffel voor jou!
Heel herkenbaar inderdaad. Een week geleden was ik bij vlagen zelfs heel zenuwachtig als ik aan de zwangerschap dacht. Kriebels in mijn buik, hoog ademhalen, een hart dat sneller gaat kloppen. Zoiets als verliefdheid, maar dan niet relaxed De ergste zenuwen zijn nu wel afgezwakt, maar ik blijf het spannend vinden. Het heeft bij mij bijna 2,5 jaar en een IUI behandeling geduurd om zwanger te raken van de tweede, dus daardoor is het vertrouwen in mijn lichaam sowieso wat gedaald. Gelukkig heb ik een rustige en altijd positieve man, die mijn doemdenkerij en gepieker weet te relativeren. Zijn rotsvaste vertrouwen in de kleine frummel slaat steeds meer op mij over. Maar toch kan ik niet wachten tot de eerste echo op 26-3...duurt me veel te lang
Heel herkenbaar! Ik heb nog geen echo gehad en soms nacht's van die menstruatieachtige krampen en ben dan echt bang voor een miskraam Morgen de eerste echo!
Meiden, wat herkenbaar, ontzettend zenuwslopend. Ik had nergens last van, dus pas bij de eerste echo was ik ervan overtuigd dat ik toch echt zwanger was, vervolgens was ik bij ieder pijntje ervan overtuigd dat het niet goed zou zijn. Telkens naar het toilet om te checken of ik niet bloedde. Pfff... onzekerheid. Familie en vrienden kwamen al met cadeautjes waar ik amper blij van kon worden, zelf al iets kopen durfde ik helemaal niet. Pas sinds twee weken kan ik er ontzettend van genieten, zonder steeds te piekeren of het wel goed zit. Meende dat het nooit beter zou worden, maar gelukkig is dat wel zo!
Hallo dames, Hier nog een onzekere! Zit zeker in de zwangerschapshormonen? Haha Al snap ik alleen niet dat de dames die langer dan 12 weken zwanger zijn bang zijn? Ze zeggen toch als je 12 weken zwanger bent, dan hoef je niet meer bang te zijn om het kind kwijt te raken, omdat het dan wel goed 'vast' zit! Voor de overige dames: Wees niet bang, onze beeb blijft wel plakken, want ze kunnen niet zonder ons! Geniet lekker van deze periode! Xx
Heel herkenbaar! Ik had in begin wat bloedverlies dus dacht dat het fout zou gaan, zo een opluchting toen dat stopte maar moest nog wel lang wachten voor echo ( gingen ze niet eerder doen) Nu eerste echo's geweest merk ik rust... dus denk dat je dit houdt tot de echo!
Daar staat geloof ik niet in dat ik bang ben? Wel dat ik onzeker ben geweest en dacht dat dit niet minder zou worden, maar dat het toch echt wel zo is.
Zo herkenbaar dit verhaal! Ik heb erg veel last van krampen, de ene dag meer als de andere. Dat maakt me zó onzeker. Ik ben nog nooit eerder zwanger geweest dus het is sowieso allemaal nieuw & eng. 21 maart hebben mijn vriend & ik de eerste echo. Ik kan niet wachten. Het lijkt zo ver weg. Ik hoop me zekerder te voelen na een goede echo. Wat is het toch bijzonder.
Laat dat sommige dames uit het vlinderhoekje die miskramen na 12 weken hebben gehad maar niet horen. Ja, het klopt dat de kans op een miskraam een stúk minder is geworden na de 12 weken, maar het kan altijd nog misgaan. Je hebt gewoon geen garantie. Wel vind ik dat je na de 12 weken grens je onzekerheid een plekje moet gaan geven en moet gaan vertrouwen op een goede afloop. Je "hebt dan niets meer" aan die onzekerheid....