Hoihoi, De titel zegt het al; ik zit vreselijk slecht in mn velletje de laatste tijd en vroeg me af of dit herkenbaar is voor 'the stay at home moms' onder ons. Mijn lichaam doet de gekste dingen; steken in mn hoofd, last van zuurbranden, zo ineens heel misselijk, hyperventilatie-achtige klachten en daaruit voortvloeiende klachten, heel erg moe, dan weer heel erg fit, mijn huishouden is een chaos, veel spierpijn. Ik heb echt het gevoel dat ik door al mn reserves heen ben en zwaar in de min functioneer momenteel. Ik ben overdag lekker thuis met mn mannetje van 16 maanden. Gelukkig heb ik een erg tevreden en gezellig ventje.Dus die zorgt niet voor extra stress. De afgelopen jaren zijn wel wat zwaar en beladen geweest, de zwangerschap was een ramp en de eerste 8 maanden heeft ie alleen maar gehuild. Dat was allemaal best zwaar en energie vretend. Maar nu gaat alles eigenlijk heel goed. Ik heb geen zorgen over mn relatie, niet over geld...nergens over. Niet meer gelukkig. EN toch....toch voel ik me zo beroerd elke dag. Alsof ik mezelf kwijt ben, alsof ik niet meer weet wie ik ben en wat ik VOOR MEZELF wil. 'S nachts word ik wakker omdat mn hoofd maar doormaalt en maalt, zelfs in mn slaap. Logisch dat mn lichaam, na maanden zo voelen natuurlijk gaat protesteren. Ik vraag me af hoe ik hieruit kan komen, uit deze gedachten, uit dit gevoel. Gewoon andere dingen gaan doen? Of is het nu gewoon echt ff op na een aantal rumoerige jaren? Mijn huisarts adviseerde me een tijdje 'vrij' te nemen van mn dagelijkse functie, haha...alsof dat gaat lukken met een kindje van 17 maanden en iedereen werkt om je heen. Niet dus...! En 's avonds ben ik te moe om nog iets te doen doordat ik een zware vorm van spierreuma heb en dan gewoon echt op ben. Ze stelde bijv. voor dat mijn man zorgverlof op zou nemen...maar goed, dat doe je ook niet zomaar lijkt me?! Zoals jullie uit mn schrijven merken, blijf ik in rondjes denken hierover! Wie heeft er tips/ideeen....alles is welkom voor een eerste begin Fijn weekend allemaal en groetjes Marieke
hoi Marieke! Begrijp ik dat je Fibromyalgie hebt. Ik ook en ik ben ook een TBM, vanwege de FM. Daardoor herken ik het allemaal wel. Ook ben ik overspannen geweest heb ik een brunout gehad en dergelijke. Al jouw klachten combineren in de richting van overspannenheid. Zeker als je FM hebt, ben je erg gevoelig voor dit soort dingen. Je hebt een moeielijke tijd achter de rug en wat gebeurt er nu. Je mag weer loslaten en relaxen en dus slaat nu de vermoeidheid toe. Wat kun je doen: rust nemen. Niet zozeer lichamelijk, maar geestelijk. Probeer evt met een maatschappelijk werker of een psycholoog te gaan praten, zodat je leert hoe je je leven moet indelen, zonder dat je gaat piekeren. Piekeren is ook heel naar. Mijn oplossing: Ik was toen luca 14 mnd was zooooo moe en kon niet goed slapen: ik heb een acupuncturist opgezocht. De oplossing: Het is een electroacupuncturist die niet prikt en zo, maar kijkt hoe je energie is en je help daar waar je te korten hebt. NU na een jaar gaat het al veel beter! Weer energie, goed slapen, enz. Wat je ook moet doen is ritme in je huishouden aanbrengen, want daar heb je heel veel aan. Net zoals bij een kindje, de 3 R-en is dat voor jou ook heel bealngrijk. ZO weet je iedere dag wat je gaat doen en hoe lang en heo veel. Ook op dezelfde tijd naar bed gaan en opstaan is heel belangrijk. Ik heb zo wat dingen verteld in het kort, maar kan wel meer tips geven. Ik begrijp je heel goed! Het is erg moeielijk zo voor je, daarom zou ik vooral de acupunctuur echt aanraden. Het kan je erg goed helpen denk ik. Ik weet niet of je er behoefte aan hebt, maar anders kunnen we ook via PB klesten en ervaringen uitwisselen?